Τρεις αλληλοαποκλειόμενες θέσεις, και όχι μία “σαφή και σταθερή”, παρουσιάζετε για τα “κεντρικά ζητήματα”, κε Δραγασάκη του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1.           Ο κ. Δραγασάκης,  σε συνέντευξή του στο περιοδικό “ΕΠΙΚΑΙΡΑ” στις 20 Φεβρουαρίου, ανέφερε πως “στα κεντρικά αυτά ζητήματα (μνημόνιο, χρέος, ευρώ…) ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σαφείς και σταθερές επιλογές, που δεν αλλάζουν από εβδομάδα σε εβδομάδα ούτε τροποποιούνται με τη μια ή την άλλη προσωπική άποψη”.

Εμείς, αντίθετα με αυτά που λέει ο κ. Δραγασάκης, βλέπουμε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, να παίρνει κατά καιρούς πότε τη μία πότε την άλλη από τις εξής τρεις, και αλληλοαποκλειόμενες, θέσεις στο κεντρικό ζήτημα: “τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν η Ευρωζώνη δεν δεχτεί τη δική του
‘εναλλακτική πρόταση’ ”:             

- Θέση 1η: Αν δεν γίνει δεκτή η πρότασή μας, θα εγκαταλείψουμε την Ευρωζώνη.

- Θέση 2η: Η Ευρωζώνη θα δεχτεί σίγουρα την πρότασή μας.      

- Θέση 3η: Θα δεχτούμε τη λύση που τελικά θα συμφωνήσουμε με την Ευρωζώνη.

2.            Δείγματα δηλώσεων της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ των αλληλοαποκλειόμενων αυτών  θέσεων (ακόμα και μετά το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ):

(α) Δηλώσεις υπέρ της θέσεως Νο 1:

- “Δεν είναι επιλογή μας η έξοδος από το ευρώ, αλλά δεν θα δεχτούμε εκβιασμό” (Δραγασάκης, διαδικτυακή τηλεόραση ΑΠΕ-ΜΠΕ 21.2.14).

- “Εάν το ‘οπωσδήποτε’ σημαίνει να πεινούν τα παιδιά και η ανεργία να φτάνει το 80%, τότε μπορούμε να λέμε ότι θα μείνουμε στην ευρωζώνη;” (Τσίπρας, “Süddeutsche Zeitung” 15.2.14).

(β) Δηλώσεις υπέρ της θέσεως Νο 2:

- “ Ή όλοι μαζί αλλάζουμε ρότα ή αποχαιρετάμε την ευρωπαϊκή ιδέα” (Τσίπρας, “Le Monde” 17.1.14).

- Οι ευρωπαίοι θα δεχτούν την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ “γιατί απλά δεν τους συμφέρει μια προοπτική που θα θέσει σε διακινδύνευση την ίδια τη συνοχή της Ευρωζώνης” (Τσίπρας, συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη 15.9.13).

 (γ) Δηλώσεις υπέρ της θέσεως Νο 3:

- “Οι συγκρούσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα είναι ακραίες” ( Σταθάκης, “ΒΗΜΑ” 16.2.14).

- “Δεν αποτελεί επιλογή μας η εγκατάλειψη του κοινού νομίσματος” (Τσίπρας, “Republica” 7.2.14).

- “Εφόσον δεν γίνει δεκτή η θέση μας, πρέπει να είμαστε έτοιμοι και για ρήξη, αλλά εντός της ευρωζώνης πάντα” (Δραγασάκης, “ΒΗΜΑ” 4.11.13).

3.           Μπορεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να παίρνει κατά καιρούς και τις τρεις αυτές αλληλοαποκλειόμενες θέσεις, ΟΜΩΣ:

(α) Η  θέση που έχει αποφασιστεί από το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είναι η 1η: “Αν δεν γίνει δεκτή η πρότασή μας, θα αποχωρήσουμε από την Ευρωζώνη”,

ενώ

(β) Η θέση που προτιμά η ηγετική του ομάδα, νομίζοντας πως αυτή είναι που περνάει ευκολότερα στους ψηφοφόρους, φαίνεται να είναι η 2η –“Η Ευρωζώνη θα δεχτεί σίγουρα την πρότασή μας”.

Θέση που θεωρείται ουτοπική όχι μόνο από τα άλλα αριστερά κόμματα αλλά και από μεγάλο μέρος στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ.

Άρθρα στην ISKRA, ιστοσελίδα της Αριστερής Πλατφόρμας, την χαρακτηρίζουν ως “με­τα­φυ­σι­κή αισιο­δο­ξία”, “πρω­τό­τυ­πη στην ιστο­ρία της Αρι­στε­ράς άποψη”, “αφή­γη­ση με με­τα­φυ­σι­κό και ουτο­πι­κό χα­ρα­κτή­ρα”…

Κι εμείς, που βλέπουμε όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να θεωρούν την “πρόταση” του ΣΥΡΙΖΑ (ακύ­ρω­ση των “επαχθών όρων των δανειακών συμβάσεων”, λο­γι­στι­κό έλεγ­χο του χρέ­ους, δημόσια ιδιοκτησία του τραπεζικού συστήματος, επανακρατικοποιήσεις, αύξηση του δημόσιου τομέα κ.τ.τ.) ευθεία άρνηση ολόκληρου του Κοινοτικού Κεκτημένου, δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε με τους χαρακτηρισμούς αυτούς των αριστερών επικριτών της θέσης που προτιμά η ηγετική του ομάδα.

4.       Στο καθοριστικό ζήτημα  “τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν η Ευρωζώνη δεν δεχτεί την πρότασή του”, η ηγεσία του έχει υποχρέωση να επιλέξει τη μία απ’ τις πιο πάνω τρεις, και αλληλοαποκλειόμενες, θέσεις και να την καταγράψει χωρίς αμφισημίες στο Πρόγραμμα που ο κ. Δραγασάκης ετοιμάζει και που οι πολίτες περιμένουν.