Ευρωεκλογές: οι φρούδες ελπίδες του ΣΥΡΙΖΑ

Ακούγοντας την ρητορική και παρατηρώντας προσεκτικά την τακτική του ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές και – κυρίως – ευρωπαϊκές εκλογές, μένει με την αίσθηση πως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει επενδύσει πολλά σε αυτές. Τόσα πολλά, που αν δεν του βγει η επένδυση, κινδυνεύει να μείνει κυριολεκτικά «ξεκρέμαστο» στρατηγικά στο διάστημα που θα ακολουθήσει τις εν λόγω εκλογές. Ένα διάστημα που θα είναι εν τούτοις εξαιρετικά κρίσιμο για την κυβέρνηση και κυρίως, θα είναι καθοριστικό για το μέλλον της ίδιας της χώρας.
Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ, βάζοντας όλα τα αυγά στο ίδιο καλάθι, μοιάζει να προσμένει πολλά, κυρίως από τις ευρω – κάλπες. Τα περισσότερα στελέχη του αλλά και ο ίδιος ο πρόεδρός του, φαίνεται πως είναι πεπεισμένοι πως θα βγουν ενισχυμένοι από αυτή την εκλογική διαδικασία και μάλιστα με τέτοια διαφορά, που θα αποτελέσει τον καταλύτη των πολιτικών εξελίξεων που θα ακολουθήσουν.
Πουθενά δεν στηρίζεται φυσικά η άποψη πως ακόμη και μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στον
ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΔ στις ευρωεκλογές θα σημάνει οπωσδήποτε και ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, αλλά ας το δεχτούμε για χάρη της συζήτησης και ας δούμε πόσο πιθανή είναι μια τέτοια διαφορά να σημειωθεί τελικά και στην πράξη.
Ουσιαστικά, οι πολίτες που θα πάνε να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές, θα χωριστούν σε δύο μεγάλα στρατόπεδα: των φιλοευρωπαϊστών, αυτών δηλαδή που τάσσονται υπέρ της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη και την ΕΕ και των ευρωσκεπτικιστών, αυτών δηλαδή που τείνουν να πιστεύουν πως η Ελλάδα θα πρέπει να επανεξετάσει την ευρωπαϊκή της πορεία, ακόμη και την ευρωπαϊκή της ταυτότητα κάποιοι εξ αυτών! Ο ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά σε αυτόν το τομέα, παρουσιάζει μια πολιτική πρόταση που μπορεί να χαρακτηριστεί τουλάχιστον θολή. Μια πρόταση κυριολεκτικά «εντός, εκτός και επί τα αυτά», που στην προσπάθειά της να συμπεριλάβει τους πάντες, κινδυνεύει να μην εκφράζει τελικά κανέναν.
Η αλήθεια είναι πως ούτε οι οπαδοί του ενός μεγάλου στρατοπέδου ούτε οι οπαδοί του άλλου, έχουν κάποιον ιδιαίτερο λόγο να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές την μεσοβέζικη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι μεν φιλοευρωπαϊστές έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε κόμματα με ξεκάθαρη φιλοευρωπαϊκή άποψη όπως η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, οι φιλελεύθεροι, οι οικολόγοι, ακόμη και η ΔΗΜΑΡ! Αντίθετα, οι αντιευρωπαϊστές θα εκφραστούν καλύτερα από κόμματα όπως το ΚΚΕ, η ΧΑ, το ΣΧΕΔΙΟ Β΄ του Αλαβάνου, ακόμη και οι ψεκασμένοι του κ. Καμμένου!
Εκείνοι τέλος που θα πάνε στην ευρωκάλπη μόνο και μόνο για να «μαυρίσουν» ή να «εκδικηθούν» την κυβέρνηση, έχουν στην πράξη τόσες επιλογές να το κάνουν και μάλιστα ηχηρότατα, που μια ψήφος στον «μεσοχωρίτικο» ευρωπαϊκά ΣΥΡΙΖΑ που εμφανίζεται «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ» συγκεντρώνει ίσως τις λιγότερες πιθανότητες.
Δεδομένων όλων αυτών, κανονικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να κρατά μικρό καλάθι αναφορικά με τις ευρωεκλογές και την δυνατότητά του να βγει εξαιρετικά ενισχυμένος από αυτές. Μπορεί φυσικά να ποντάρει στον καταποντισμό των δύο κυβερνητικών κομμάτων, αλλά ακόμη και μια τέτοια προοπτική εκτός του ότι μοιάζει (δημοσκοπικά τουλάχιστον) απίθανη για την ΝΔ, θα είναι ανάπηρη πολιτικά για τον ΣΥΡΙΖΑ αν τα δικά του ποσοστά παραμείνουν στα δημοσκοπικά ευρήματα του παρόντος.
Έτσι, οι ελπίδες του ΣΥΡΙΖΑ για πολιτικές ανατροπές με μοχλό τις ευρωεκλογές μοιάζουν πραγματικά φρούδες. Υπάρχει βέβαια και η πολύ πιθανή περίπτωση να είναι απλώς φασματικές και κατά βάθος και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ να εύχεται πολιτικά να μην βγουν αληθινές. Κι αυτό διότι, τίποτε μέχρι τούτη την ώρα δεν έχει πείσει την πλειοψηφία της κοινωνίας και του εκλογικού σώματος, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει και κυρίως ΜΠΟΡΕΙ να κυβερνήσει την χώρα!