Τρομοκρατία από τους τουρκοχαφιέδες στα χωριά της ελληνικής Θράκης!

Υποχρεώθηκε σε παραίτηση μουσουλμάνος του Εχίνου (με το που διορίστηκε ως ιμάμης), μη αντέχοντας το κλίμα του τρόμου που στήσανε οι πράκτορες της Άγκυρας! Υπάρχει επιτέλους ελληνικό κράτος, για να προστατέψει τους πολίτες του;

Εδώ και μήνες το «Προξενείο-Στοπ» φωνάζει ότι όλες οι προκλητικές δηλώσεις των ψευτομουφτήδων και των λοιπών πρακτορίσκων της Τουρκίας στην ελληνική Θράκη χτίζουν σιγά-σιγά ένα κλίμα τρομοκρατίας, για να μην εφαρμοστεί ποτέ και να μείνει κενό γράμμα ο περίφημος πλέον νόμος για τον διορισμό των ιμάμηδων.

Αυτό το κλίμα έχει ενταθεί επικίνδυνα τον τελευταίο καιρό και σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε βέβαια και η ρουφιανιά του τουρκοφασίστα Ντεντέ να βγάλει στον αέρα τα ονόματα όλων των νεοδιόριστων, βάσει του νέου νόμου, ιμάμηδων.

Και να λοιπόν που, πριν αλέκτωρ λαλήση, ήρθε και ο πρώτος ορατός καρπός αυτού του τρομο-

κλίματος! Ο λόγος για τον 53 ετών Αμπιντίν Χατζημπεντέλ, κάτοικο Εχίνου, ο οποίος – παρότι το όνομά του περιλαμβανόταν μεταξύ των 71 νεοδιόριστων θρησκευτικών λειτουργών στη Θράκη (και μεταξύ των 23 ειδικά στον νομό Ξάνθης) – ελάχιστες μέρες αργότερα υπέβαλε την παραίτηση του στην αρμόδια αρχή, επικαλούμενος λόγους…υγείας! Η γραπτή παραίτηση του Χατζημπεντέλ κοινοποιήθηκε μάλιστα και στα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης (απ’ όπου σας την παρουσιάζουμε κι εμείς στην παρακείμενη φωτογραφία).

Το ότι πάντως η πραγματική αιτία δεν ήταν φυσικά οι…λόγοι υγείας, αλλά κάτι άλλο, φαίνεται ξεκάθαρα από την είδηση που αναφέρει η τουρκοφυλλάδα της Κομοτηνής «Γκιουντέμ» (στις 14/8) ότι «στο χωριό του Εχίνου απ’ όπου κατάγεται ο Αμπιντίν Χατζημπεντέλ, μετά από την ανακοίνωση πως περιλαμβάνεται στους 71 ¨διορισμένους θρησκευτικούς λειτουργούς¨ του νόμου των ¨240 ιμάμηδων¨, υπήρξαν έντονες αντιδράσεις από χωρικούς»!

Τι έτι χρείαν λοιπόν έχομεν μαρτύρων; «Αγανακτισμένοι πολίτες» την έπεσαν στον άνθρωπο (και θα ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να μαθαίναμε με ποιους ακριβώς τρόπους εκφράστηκαν αυτές οι προαναφερθείσες «έντονες αντιδράσεις» των χωρικών), που έτσι δεν άντεξε το κλίμα τρομοκράτησης και παραιτήθηκε. Βλέπεις διέπραξε το «έγκλημα» να θέλει να διοριστεί ως ιεροδιδάσκαλος μέσω της νόμιμης οδού (και όχι μέσω της προξενικής «παράγκας» των τουρκόψυχων νταβατζήδων της μειονότητας). Και στο τέλος μάλιστα (προσέξτε το κι αυτό, είναι πολύ εύγλωττο επίσης) όχι μόνο εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, αλλά ένοιωσε και την ανάγκη να δώσει στη δημοσιότητα ακόμη και την παραίτηση του. Φανταστείτε λοιπόν τι κλίμα βίωσε ο καημένος ο άνθρωπος!

Αλλά βέβαια, θα μου πείτε τώρα, ποιος να τον στηρίξει; Ο…«αριστερός» βουλευτής Ζεϊμπέκ; Ή μήπως τα απερίγραπτα ψοφίμια που παριστάνουν τους εν Θράκη εκπροσώπους της ελληνικής πολιτείας; Και ασφαλώς είναι ταυτόχρονα φανερό ότι ο εξαναγκασμός (ουσιαστικά) σε παραίτηση του Χατζημπεντέλ είναι μεν το πρώτο, αλλά όχι και το τελευταίο κρούσμα που θα δούμε εφεξής στα μειονοτικά χωριά, όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα. Ποιος αμφιβάλλει δηλαδή ότι θα συμβούν και άλλα, πολύ χειρότερα;