Goldman_Sachs Την έχουν παρομοιάσει σαν «ένα μεγάλο καλαμάρι-βρικόλακα» που έχει τυλιχθεί γύρω από την ανθρωπότητα, χώνοντας διαρκώς τα πλοκάμια του και ρουφώντας το αίμα από όπου μυριστεί χρήμα. Ο λόγος για την Goldman Sachs, η οποία ποτέ δεν χάνει από την κρίση, τουναντίον βγαίνει πάντα κερδισμένη. Όπως συνέβη με την κρίση των subprimes στις ΗΠΑ ή με τη σημερινή δημοσιονομική κρίση στην Ευρωζώνη. Ο κορυφαίος αμερικανικός οίκος δεν διστάζει να κάνει συμφωνίες που θα μπορούσαν να καταστρέψουν ολόκληρες χώρες. Μεταξύ 1998 και 2009 η Goldman Sachs με λογιστικά τεχνάσματα κατάφερε να κρύψει το μισό δημόσιο χρέος της Ελλάδας. Οι συγκεκριμένες πρακτικές οδήγησαν στην Ελλάδα στην καταστροφή και βύθισαν την Ευρωζώνη σε μια οικονομική κρίση χωρίς ορατό τέλος. Μέχρι τώρα η Goldman έχει κέρδη της τάξης των 600 εκατ. δολ., ενώ μέχρι το 2037 θα έχει να λαμβάνει 400 εκατ. δολ. ετησίως από την Ελλάδα, με το συνολικό ποσό να φτάνει τα 10 δισ. δολ.
Η Goldman Sachs είναι κάτι περισσότερο από μια τράπεζα. Πρόκειται για μια αόρατη αυτοκρατορία με
περιουσιακά στοιχεία ύψους 700 δισ. ευρώ, ποσό που είναι διπλάσιο σε σχέση με τον προϋπολογισμό της Γαλλίας. Οι κυβερνήσεις έρχονται και παρέρχονται, η Goldman Sachs παραμένει. Με τη βοήθεια της άγριας κερδοσκοπίας και της απληστίας, αυτή η οικονομική αυτοκρατορία έχει μετατρέψει τον κόσμο σε μια γιγαντιαία αίθουσα τυχερών παιχνιδιών. Ως ένας από τους κύριους οικονομικούς παράγοντες η Goldman Sachs φέρει μεγάλο μερίδιο της ευθύνης για την ευρω-κρίση.
Οι πρακτικές που χρησιμοποιεί η τράπεζα είναι όχι μόνο ανορθόδοξες αλλά και ανήθικες. Καταρχήν έκρυψε το χρέος της Ελλάδας, επιτρέποντας έτσι στη χώρα να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. To 1998 η ελληνική κυβέρνηση έθεσε ως κύρια επιδίωξη την ένταξη στην ΟΝΕ. Τα νούμερα δεν έβγαινα κι έτσι η Αθήνα επέλεξε το μασκάρεμα του χρέους. Για να το κάνει απευθύνθηκε στη διαβόητη Goldman Sachs. Με τη μέθοδο αυτή, η Αθήνα χρησιμοποίησε διάφορα δομημένα προϊόντα για να κρύψει το πραγματικό ύψος του χρέους επιτρέποντας στην Ελλάδα να εκπληρώσει τεχνικά, όχι όμως και ουσιαστικά, τα κριτήρια του Μάαστριχτ, πρακτική που άρχισε το 1998 και συνεχίστηκε μέχρι τις αρχές του 2009. Η Goldman Sachs και η ελληνική κυβέρνηση δημιούργησαν ένα «νεφέλωμα» διεθνών εταιρειών που ειδικεύτηκαν στην αγοραπωλησία ελληνικών τίτλων μετασχηματισμένων σε ιδιόμορφα, δομημένα προϊόντα.¨Όλα ήταν νόμιμα, υποστηρίζεται σήμερα.
Στη συνέχεια η Goldman στοιχημάτισε ενάντια στα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και έβγαλε πολλά χρήματα όλη εκείνη την περίοδο που παιζόταν το σενάριο της Grexit. Η τράπεζα θα αποκομίσει τελικά 10 δισ. δολάρια από το παιχνίδι που έπαιξε εις βάρος της Ελλάδας.
Η παντοδυναμία της Goldman αποδεικνύεται από το γεγονός ότι πρώην στελέχη της καταλαμβάνουν στη συνέχεια καίριες οικονομικές και πολιτικές θέσεις σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Επίσης είναι γνωστές οι σχέσεις της τράπεζας με το Κογκρέσο. Ο πρών πρωθυπουργός της Ιταλίας κ. Mario Monti ήταν «διεθνής σύμβουλος» της Goldman (όπως ακριβώς και ο προκάτοχός Ρομάνο Πρόντι). Ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Ρόμπερτ Ρούμπιν είχε περάσει κι αυτός από την Goldman, όπως επίσης και ο Χένρι Πόλσον (2006-2009). Αλλά και ο Jon Corzine, πρώην κυβερνήτης του New Jersey, ήταν διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs. Και ο επικεφαλής της ΕΚΤ, Mario Draghi, ήταν αντιπρόεδρος για την Ευρώπη στην Goldman Sachs από το 2002 έως και το 2005.
Η αμερικανική τράπεζα συμβουλεύει επίσης πολλές κυβερνήσεις σε θέματα που αφορούν τον οικονομικό και τον πολιτικό τομέα, ενώ έχει τη δύναμη να καθορίζει την τάση που θα επικρατήσει στις αγορές. Μία ανάλυσή της για το πετρέλαιο, το χρυσό, το δολάριο ή τους χρηματιστηριακούς δείκτες, μπορεί να ανατρέψει το σκηνικό αναλόγως των εκτιμήσεων του αμερικανικού οίκου.
Η τρέχουσα χρηματοπιστωτική κρίση έχει στείλει εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια, ενώ έχει αυξηθεί δραματικά το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Πολλές κυβερνήσεις έχουν μειώσει δραστικά τις δημόσιες δαπάνες σε βάρος των φτωχών και των ανίσχυρων. Το γεγονός αυτό προκαλεί κοινωνική αναταραχή και ταυτόχρονα ευνοεί την εμφάνιση ακραίων πολιτικών κομμάτων, τα οποία συνιστούν απειλή για τους δημοκρατικούς θεσμούς. Επίσης κάποια λόμπι εξακολουθούν να αντιστέκονται στη θέσπιση αυστηρότερων κανόνων για τη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού κλάδου, με αποτέλεσμα η απληστία των τραπεζών να μεγαλώνει.
Παρά την κρίση, τα τελευταία πέντε χρόνια η Goldman Sachs, με ένα μοναδικό παγκόσμιο δίκτυο και έναν στρατό πάνω από 30.000 υπαλλήλους έχει καταφέρει να αυξήσει την οικονομική της δύναμη και την επιρροή της στις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο. Και το κυριότερο αν και υπάρχουν υποψίες ότι η τράπεζα επιδίδεται σε παράνομο front running (δηλαδή επωφελείται από τις μεγάλες εντολές που διενεργεί για λογαριασμό των πελατών της «παίζοντας» με τα δικά της χρήματα), έχει καταφέρει να μην «κολλά» καμιά κατηγορία πάνω της. (parapolitika)