Έτσι θα δικαιωθούν οι νεκροί της Marfin;

 Σχεδόν τρία χρόνια από τη δολοφονία τριών νέων παιδιών μέσα στη Marfin της οδού Σταδίου από κουκουλοφόρους και όλοι περιμέναμε ότι ήρθε η ώρα να αποδοθεί δικαιοσύνη. Το ήθελαν πάνω απ’ όλα οι οικογένειες των θυμάτων, έτσι για να ησυχάσουν οι ψυχές των δύο κοριτσιών και του παλικαριού.

Κι εκεί που είδαμε ότι κάτι πάει να γίνει, κάποιοι επιτέλους θα λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη, να’ σου τα.. εμπόδια. Όπως πληροφορηθήκαμε, η δικογραφία για το τριπλό έγκλημα από τους κουκουλοφόρους είχε «δέσει» δύο υπόπτους. Μαρτυρίες ανθρώπων που ήταν εκείνη την ώρα στο έγκλημα, είδαν, μίλησαν και μπορούν να αναγνωρίσουν τα ανθρωπόμορφα κτήνη που πήγαν με

σχέδιο να κάψουν την τράπεζα. Που έσπασαν τα τζάμια με σφυριά κι έριξαν μέσα μολότοφ ενισχυμένες για να είναι σίγουροι ότι θα υπάρξουν θύματα.

Στη δικογραφία περιέχονται μαρτυρίες για τους θύτες και με βάση τα στοιχεία αυτά κλήθηκαν να απολογηθούν, μπας και μάθουμε όλοι μας ποιοι ήταν αυτοί που δεν υπολόγισαν τους ανθρώπους και τους σκότωσαν. Τρία νέα παιδιά, μεταξύ αυτών και μια γυναίκα που θα έφερνε στον κόσμο το πρώτο της παιδί, τέσσερις δολοφονίες.

Και ω του θαύματος, οι ίδιοι μάρτυρες που είχαν αναγνωρίσει τους μπαχαλάκηδες κατέθεσαν τώρα ότι μπορεί και να μην είναι αυτοί. Άλλαξαν τις καταθέσεις τους με τον ένα μάρτυρα να λέει ότι δεν αναγνωρίζει το δράστη που πήγε να απολογηθεί, ένας 32χρονο από το Καζακστάν, και τον άλλο να αμφιβάλλει.

Το αποτέλεσμα ήταν να αφεθεί ελεύθερος ο κατηγορούμενος κι απλά να του απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα. Αστεία πράγματα δηλαδή διότι αν έχει πράγματι κάνει όσα τον κατηγορούν θα γίνει σύντομα… Λούης ή για να ακριβολογούμε θα γίνει… Μαζιώτης ο οποίος ακόμη αγνοείται.

Όσο για το δεύτερο κατηγορούμενο, υπήρξε διαφωνία ανακριτή και εισαγγελέα για το αν ο 30χρονος θα πρέπει να προφυλακιστεί ή όχι. Μέσα στην ημέρα θα αποφασιστεί αν τελικά θα προφυλακιστεί.

Πώς άλλαξαν οι καταθέσεις είναι το ένα ερώτημα; Έχασαν τη μνήμη τους οι μάρτυρες, φοβήθηκαν ότι στοχοποιούνται από τα «συντρόφια» των κατηγορουμένων; Μήπως άραγε δέχθηκαν απειλές να σταματήσουν να μιλάνε;

Όπως και να έχει γίνει η ουσία είναι ότι ένα ακόμη ειδεχθές έγκλημα που, όμως, έχει και πολιτικά χαρακτηριστικά, πιθανότατα θα μείνει ατιμώρητο. Κι όσο κι αν δε θέλουμε να κατηγορήσουμε τη δικαιοσύνη για τους χειρισμούς της ή να ενοχοποιήσουμε κάποιον αθώο, αυτό που μένει είναι η ατιμωρησία.

Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα. Μακάρι ο νεαρός από το Καζακστάν και ο άλλος κατηγορούμενος να είναι αθώοι. Άλλωστε, καλύτερα ένας ένοχος έξω από τη φυλακή παρά να μπει ένας αθώος μέσα.

Όμως, το θέμα είναι άλλο: Όπως λέγαμε και σε προηγούμενη ανάρτηση, αν τα θύματα είχαν «πολιτική ταυτότητα», ήταν δηλαδή μέλη του ΠΑΜΕ για παράδειγμα ή του ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα θα είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες. Ο Λαφαζάνης θα μίλαγε για πραξικόπημα, η Παπαρήγα θα έφερνε τον κόκκινο στρατό, οι κάθε λογής ευαισθητούληδες θα καλούσαν τους Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα.

Δυστυχώς για τις οικογένειες των θυμάτων δεν ήταν «σύντροφοι», δεν έπεσαν στο πεζοδρόμιο. Ήταν… όργανα του καπιταλιστικού συστήματος και των ανάλγητων τραπεζών. Ήταν ταξικός εχθρός για τους μπαχαλάκηδες.

Έτσι πορεύεται τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία. Κι όσο κι νομίζουμε ότι έχει πιάσει πάτο, τόσο αυτή θα μας εκπλήσσει.