Κυβερνητικών αυτογκόλ…συνέχεια

Δε μπορεί, στην κυβέρνηση είναι «ματιασμένοι», τουλάχιστον επικοινωνιακά και κάθε φορά που υπάρχει μια αδιαμφισβήτητη επιτυχία, έρχεται ξαφνικά από το πουθενά ένα άλλο θέμα για να το καλύψει.

Το πρώτο σοβαρό λάθος ήταν πριν τα Χριστούγεννα όταν κλείδωσε η δόση για την Ελλάδα, και προτού καν πατήσει η ελληνική αντιπροσωπεία σε ελληνικό έδαφος είχε ανοίξει το θέμα του φορολογικού. Θα θυμάστε τότε που κάποιοι διέρρεαν σενάρια για φορολόγηση με 45% και άλλα πολλά που έκαναν κακό στην κυβέρνηση και τότε ο πρωθυπουργός είχε σπεύσει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Φαίνεται λοιπόν ότι δεν έβαλαν μυαλό από τα παθήματα του παρελθόντος και συνεχίσουν κάποιοι να καλύπτουν τις επιτυχίες με γκρίνια και αντιπαράθεση. Προτού καλά – καλά σβήσουν τα φώτα της Συνόδου Κορυφής και των κονδυλίων που εξασφάλισε η Ελλάδα και που αποδεδειγμένα συνιστούν επιτυχία, κάποιος στην Αθήνα αποφάσισε να κάνει τη γκάφα του. Άνοιξε ξαφνικά, και χωρίς κανένα

διάλογο με τα κόμματα ή τους φορείς, θέμα αλλαγής του νόμου για τις απεργίες και τον συνδικαλισμό. Ένα νόμο που ισχύει από το 1982, τριάντα χρόνια δηλαδή και που είναι παντελώς ξεπερασμένος.

Το θέμα αποκάλυψε η «Ημερησία του Σαββάτου» και αμέσως κύκλοι του υπουργείου Εργασίας, για να λέμε την αλήθεια ο ίδιος ο κ. Βρούτσης έσπευσαν να επιβεβαιώσουν πως θα ανοίξει ο διάλογος για την αλλαγή του νόμου.

Δεν πρόλαβε να αρθρώσει λέξη και αμέσως τα κόμματα της τρικομματικής κυβέρνησης προκάλεσαν σεισμό. Δεν έφταναν δηλαδή όλα τα άλλα προβλήματα στην κυβέρνηση κυρίως με τις αντιρρήσεις ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ σε απολύσεις στο δημόσιο και στο νόμο για την ιθαγένεια, ήρθε και το θέμα με το νόμο για τις απεργίες ώστε να χαλάσει ακόμη περισσότερο το κλίμα.

«Δε μας ρωτήσατε κι ανοίγετε ένα τέτοιο θέμα» ήταν τα λόγια του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ. κι εδώ που τα λέμε έχουν δίκιο. Ποιος αποφάσισε να γίνει αυτή τη στιγμή ο «μουτζούρης», τώρα που μια εθνική επιτυχία πρέπει να μετουσιωθεί σε πράξη; Το μοναδικό ανοικτό μέτωπο είναι αυτό της ανάπτυξης και σ΄ αυτό θα έπρεπε να εστιάσει όλη την προσοχή της η κυβέρνηση, αντί να προκαλεί τριγμούς με ρυθμίσεις και νόμους που σίγουρα θα προκαλέσουν θύελλα.

Να μην αλλάξει ο νόμος; Φυσικά και να αλλάξει, αλλά όταν θα είναι καλύτερη η πολιτική και κοινωνική κατάσταση. Ασφαλώς και είναι αναχρονιστικός και κάνουν κουμάντο οι συνδικαλιστές οι οποίοι οργανώνουν απεργίες χωρίς προειδοποίηση, χωρίς συνελεύσεις και χωρίς προσωπικό ασφαλείας. Ασφαλώς και ο νόμος για τις επιτάξεις είναι γελοίος και πρέπει να αλλάξει. Ασφαλώς και πρέπει να κοπούν τα προνόμια των συνδικαλιστοπατέρων από κάθε κόμμα που νομίζουν ότι το εργατικό κίνημα είναι τσιφλίκι τους.

Ωστόσο, όλες οι αλλαγές απαιτούν διάλογο και πολύ προσεκτική μελέτη, ειδικά τώρα που η κυβέρνηση είναι τρικομματική.

Κι ενώ όλοι θα έπρεπε να ασχολούνται με τα 18 δις και πώς αυτά θα περάσουν στην πραγματική οικονομία, κάποιοι εντός της κυβέρνησης αποφάσισαν να κάνουν…τζάμπα μάγκες τους Πασόκους, τη ΔΗΜ.ΑΡ. και την πράσινη ΓΣΕΕ.

Διαβάστε τις αντιδράσεις για να καταλάβετε:

Η Εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά, έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Ο κ.Βρούτσης όπως και άλλοι υπουργοί, στελέχη της Ν.Δ., θα πρέπει να καταλάβουν ότι δεν προωθούν το πρόγραμμα του κόμματός τους, αλλά το πρόγραμμα της κυβέρνησης συνεργασίας. Καμία συνεννόηση δεν έχει γίνει για αλλαγή του Ν1264/82 και η συζήτηση αυτή δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Ιδιαίτερα σήμερα μια τέτοια ενέργεια μπορεί να ερμηνευθεί ως τιμωρητικού χαρακτήρα κίνηση απέναντι στις διεκδικήσεις των εργαζομένων και να οδηγήσει σε όξυνση την ώρα που η χώρα χρειάζεται συνεννόηση και κοινή προσπάθεια. Είναι γνωστή η διαφωνία μας με ακραίες λογικές και πρακτικές που εκφράζονται από ορισμένους στα συνδικάτα. Υπάρχουν όμως η ΓΣΕΕ,η ΑΔΕΔΥ και πολλές άλλες φωνές του υπεύθυνου διαλόγου και διεκδίκησης στο συνδικαλιστικό κίνημα.Και σε αυτούς πρέπει να απευθυνθούμε . Η Κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει σε ένα νηφάλιο και ειλικρινή διάλογο με τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους εξηγώντας τις πολιτικές της,αναζητώντας λύσεις μέσα στις δυνατότητες της οικονομίας και ζητώντας συνέργεια και στήριξη στην προσπάθεια εξόδου από την κρίση. Οι σχεδιασμοί για νομοθετικές παρεμβάσεις δεν προσφέρουν ,πρέπει να εγκαταλειφθούν».

«Από ποια προγραμματική συμφωνία, από ποιες προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης αντλεί το δικαίωμα ο υπουργός Εργασίας για να ανοίξει συζήτηση για τροποποίηση του συνδικαλιστικού νόμου 1264/82 για αλλαγές στον τρόπο λήψης απόφασης για απεργία (το περίφημο άρθρο 4 του Γ.Αρσένη), για επαναφορά της ανταπεργίας (λοκ αουτ) και για καθορισμό της οργάνωσης και δομής των συνδικαλιστικών οργανώσεων;» δήλωσε ο υπεύθυνος προγράμματος της ΔΗΜΑΡ Δημήτρης Χατζησωκράτης.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της «Η»: Θέμα αλλαγής του καταστατικού «χάρτη», ο οποίος ρυθμίζει από το… 1982 το καθεστώς κήρυξης των απεργιακών κινητοποιήσεων, τη λειτουργία των συνδικάτων και τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των συνδικαλιστών, «άνοιξε» η σύγκρουση της κυβέρνησης με τα συνδικάτα, ιδιαίτερα εκείνα που κατέχουν (και εκμεταλλεύονται) τη δεσπόζουσα θέση τους στην «αγορά» στερώντας το κοινωνικό σύνολο ακόμη και από βασικές υπηρεσίες.

«Την ώρα που συνεχίζονται οι δραματικές περικοπές μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών και παράλληλα η φοροδιαφυγή, η ακρίβεια και η ανεργία καλπάζουν η Κυβέρνηση επιχειρεί ουσιαστικά την απαγόρευση απεργιών μέσα από το τέχνασμα των ψηφοφοριών. Ο τελικός στόχος της πολιτικής της είναι όμως εμφανής. Και δεν είναι άλλος από την προσπάθεια να ευνουχίσει τους συνδικαλιστικούς φορείς που αντιδρούν στον αντιδημοκρατικό της κατήφορο», αναφέρει συγκεκριμένα στην ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ.

  factorx

antinews.gr