Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

«Ψυχή βαθιά» του Αντώνη Αντωνάκου.




Επανέρχονται με επιμονή και συχνότητα, που ίσως φανερώνουν ανομολόγητους σχεδιασμούς και σκοπιμότητες, οι «πληροφορίες» για δημιουργία νέου «φιλοευρωπαϊκού» κόμματος με «άφθαρτους» πολιτικούς.
Χωρίς να αποκλείεται το γεγονός ότι κάποιοι «πολιτικοί σύμβουλοι και αναλυτές» επιχειρούν να πείσουν στελέχη της φιλελεύθερης παράταξης ότι οι «οιωνοί» είναι αίσιοι για ένα τέτοιο εγχείρημα, το πιο πιθανό είναι ότι τα σενάρια αυτά εκπορεύονται από τους κύκλους της «οίκαδε» διαπλοκής, ενώ παράλληλα τους υπηρετούν. Όλες αυτές οι συζητήσεις, στο βαθμό που αποπροσανατολίζουν από τα κρίσιμα προβλήματα και κινδυνεύουν να παρασύρουν στο να επιχειρηθεί ένα τέτοιο καιροσκοπικό εγχείρημα, πρέπει να σταματήσουν.
Τέτοιου είδους εγχειρήματα είναι επικίνδυνα επειδή αγνοούν το γεγονός  ότι το συλλογικό θυμικό δεν είναι δυνατόν να χειραγωγηθεί επί μακρόν, από παρεμφερείς
μηχανισμούς, ακόμα και αν συνεπικουρούνται από το σύνολο των Μ.Μ.Ε., ιδιαίτερα στη χώρα μας, όπου οι παρατάξεις έχουν «βαθιά ψυχή».
Το συλλογικό θυμικό προπολεμικά δημιούργησε σταθερές συσπειρώσεις γύρω από το πρόσωπο του Ελευθέριου Βενιζέλου και του Βασιλιά και μεταπολεμικά γύρω από τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου.
Η δύναμη αυτής της «συλλογικής συνείδησης» είναι τέτοια που εμπόδισε την  ανάδειξη νέων στελεχών στην ηγεσία των μεγάλων αστικών κομμάτων της χώρας, όταν η υποψηφιότητά τους «συγκρουόταν» με αυτό που και πιο πάνω χαρακτήρισα «βαθιά ψυχή».
Δεν είναι τόσο η ήττα δυο καταξιωμένων στελεχών, όπως ο Έβερτ και ο Σουφλιάς από τον Κώστα Καραμανλή στο διευρυμένο συνέδριο της Ν.Δ. το 1997, όσο η ήττα του Βενιζέλου από τον χρεωμένο ήδη με τρεις εκλογικές ήττες και εμφανώς ελλειμματικό Γ.Α. Παπανδρέου το 1997, ύστερα από καθολική ψηφοφορία.
 Επίσης δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των οπαδών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ποτέ δεν «χώνεψε» στην ουσία τον Κ. Σημίτη, παρά την 8ετη πρωθυπουργία του. Άλλωστε, αν η ανάδειξη γινόταν με καθολική ψηφοφορία και όχι από περιορισμένο εκλεκτορικό σώμα, είναι ιδιαίτερα αμφίβολο αν θα εκλεγόταν αυτός ή ο Άκης Τσοχατζόπουλος, κάτι που ισχύει και για την περίπτωση του Κώστα Μητσοτάκη στην επιλογή του στην ηγεσία της Ν.Δ. το 1984 από την κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ..
Ακόμα, σε αυτή την «βαθιά ψυχή» θα πρέπει να αποδοθεί η ήττα της Μπακογιάννη, όταν έκανε το λάθος να αποδεχθεί την καθολική ψηφοφορία, παρά το γεγονός ότι είχε τη στήριξη της συντριπτικής πλειοψηφίας των στελεχών.
Σε αυτήν την ριζωμένη στη συλλογική συνείδηση «προσήλωση» θα πρέπει, πέρα από όποιους άλλους παράγοντες, να αποδοθεί η πολιτική επιβίωση και τελικά η νίκη του Κ. Καραμανλή απέναντι στον ενορχηστρωμένο και ανέντιμο πόλεμο της διαπλοκής εναντίον του, από την πρώτη στιγμή της εκλογής του.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε το πρωτοσέλιδο της ναυαρχίδας του διαχρονικά αμαρτωλού συγκροτήματος, την επομένη της εκλογής του στην ηγεσία της Ν.Δ.. Η φωτογραφία ενός προβάτου, της Ντόλυ, δεν έδειχνε μόνο το μένος και την διαχρονική αντιπάθεια στο όνομα και στην παράταξη, αλλά κυρίως μαρτυρούσε ανομολόγητους οικονομικούς και όχι μόνο στόχους. Ο πόλεμος αυτός συνεχίστηκε με όλα τα μέσα και, έστω και αν οριακά στέρησε τη νίκη στη Ν.Δ. το 2000, δεν μπόρεσε τέσσερα χρόνια αργότερα να εμποδίσει την  ήττα της «ανίερης συμμαχίας».
Η συνέχιση του πολέμου και μετά τις εκλογές του 2004 υπήρξε γεγονός, αφού πρώτα εμποδίστηκε η προσπάθεια της κυβέρνησης να τερματίσει την από κάθε πλευρά απαράδεκτη ταύτιση της ιδιοκτησίας των Μ.Μ.Ε. με εργολήπτες και προμηθευτές του Δημοσίου, με στόχο τη χειραγώγηση των πολιτών και τον αθέμιτο πλουτισμό, γεγονός που δημιουργεί το φαινόμενο της διαπλοκής και νοθεύει τη Δημοκρατία.
Συστηματικά υποβαθμίστηκαν όλες οι στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης. Τα ανοίγματα σε αναδυόμενες παγκόσμιες δυνάμεις, όπως η Κίνα και η Ρωσία, οι οικονομικές και στρατηγικές συμφωνίες στους τομείς της ενέργειας, της ναυτιλίας, του τουρισμού, του εμπορίου και των μεταφορών κτυπήθηκαν ή αποσιωπήθηκαν. Το βέτο στο θέμα των Σκοπίων και η απόκρουση του σχεδίου Ανάν υποτιμήθηκαν. Ο κάθε είδους και κάθε προέλευσης λαϊκισμός είχε σταθερή προβολή και στήριξη, προκαλώντας αδικαιολόγητες κοινωνικές εντάσεις, με αποκορύφωμα τη «Δεκεμβριανή» παράκρουση του 2008.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι για την εξέλιξη των τελευταίων δεκαετιών στην Ελλάδα δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί και τα κόμματα. Φταίει και μια μερίδα από τα «αερόβια νέα τζάκια» και όσα παλιά προσαρμόστηκαν στη νέα εξουσία και μετέτρεψαν τον πολύτιμο για τη δημοκρατία τύπο σε εργαλείο χειραγώγησης της εξουσίας και των πολιτών. Φταίνε οι «χρυσοκάνθαροι» αστέρες, που μετατράπηκαν από λειτουργοί της ενημέρωσης του λαού και του ελέγχου της εξουσίας στελέχη των σύγχρονων Τ.Ε.Ι.  Ο Γ.Α. Παπανδρέου είναι δικό τους «επίτευγμα».
 Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η έλλειψη προσώπου που να εκφράζει τη «συλλογική ψυχή» του συγκεκριμένου χώρου είναι η αγωνία της διαπλοκής σήμερα. Γιατί κατανοούν ότι κινδυνεύουν να χάσουν τον έλεγχο του παιχνιδιού, αν το εγχείρημα της «ανάστασης» της «μεγάλης δημοκρατικής και προοδευτικής»(!!!) παράταξης δεν ευοδωθεί σύντομα.
Γι’ αυτό, επειδή κατανοούν ότι δεν υπάρχει πρόσωπο που να συσπειρώνει τον κόσμο της «κεντροαριστεράς» και επειδή ξέρουν ότι δεν μπορούν για πολλά χρόνια ακόμα - δεδομένων μάλιστα των οικονομικών συνθηκών - να στηριχτούν στη «πολιτική νάρκη» που συνιστά ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., επιχειρούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για ένα νέο ετερόκλητο και θνησιγενές μόρφωμα-κόμμα του μεγάλου «φιλοευρωπαϊκού» μετώπου.
Όμως, όπως καλά γνωρίζουν όσοι έχουν εμπειρία και επαρκή πολιτική ανάλυση, η ένθεν παράταξη δεν απώλεσε ακόμα την ψυχή της. Παρά το λυσσαλέο πόλεμο από συμφέροντα, εχθρούς και ορισμένους «ευγνώμονες φίλους». Αυτό μαρτυρά και η πρόσφατη διαδικτυακή έρευνα των «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ», στην οποία οι 12.649 που απάντησαν δίνουν καθαρά την εικόνα που ακυρώνει τα όποια σχετικά σχέδια. Είναι σαφείς βεβαίως οι ιδιαιτερότητες που αφορούν τους επισκέπτες της ιστοσελίδας. Όμως, αυτό δεν αλλάζει το καταλυτικό γεγονός ότι η «βαθιά ψυχή» της  φιλελεύθερης παράταξης εκφράστηκε «εκκωφαντικά» με το καταλυτικό ποσοστό του 75,5%.


Σύνολο ψηφισάντων
12.649
Ποσοστό %
Κώστας Καραμανλής
7.112
56,23
Κωνσταντίνος Καραμανλής
2.433
19,23
Ανδρέας Παπανδρέου
1.084
8,57
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης
753
5,95
Αντώνης Σαμαράς
556
4,40
Κώστας Σημίτης
400
3,16
Γιώργος Παπανδρέου
212
1,68
Λουκάς Παπαδήμος
99
0,78


Αντώνης Αντωνάκος   Αντιπρόεδρος Α.Δ.Ε.Δ.Υ  


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου