Πάει καιρός από τότε που άρχισε να υφαίνεται η ανθελληνική προπαγάνδα στον αργαλειό των παγκόσμιων αγορών διά χειρός, κυρίως, των βορειοευρωπαϊκών δύσθυμων λαών, που ζήλεψαν τους αλλοτινούς εύθυμους της Μεσογείου.
Η γηραιά ήπειρος μοιάζει τελικά όμως να έχει μνήμη που φτάνει μέχρι τον αθηναϊκό Χρυσό Αιώνα και τη Σεισάχθεια. Η Ευρώπη θυμάται ακόμα τον Σόλωνα, τον Κλεισθένη και τον Περικλή, που έβαλαν τα θεμέλια της άμεσης δημοκρατίας πριν από 2.500 χρόνια. Οπως θυμάται και το «ηθικό χρέος της ανθρωπότητας» προς το ελληνικό έθνος. Ζωντανή απόδειξη; Το πρώτο κίνημα φιλελληνισμού που, αφού κυοφορήθηκε στη Γαλλία, απέκτησε θερμούς υποστηρικτές σε όλη την υφήλιο.
«Λόγω αλληλεγγύης, είμαι και εγώ Ελληνας - Ελληνίδα». Αυτό δηλώνουν όλοι εκείνοι που αισθάνονται «Ελληνες στην καρδιά ανά τον κόσμο», όλοι εκείνοι που σπεύδουν στις ελληνικές πρεσβείες ζητώντας να καταμετρηθούν συμβολικά ως Ελληνες, με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της διπλής υπηκοότητας, για να μην επιτρέψουν να συκοφαντηθεί ο ελληνικός λαός στο όνομα μερικών κερδοσκόπων.
Ολα ξεκίνησαν από τη Γαλλία, από την πολιτιστική οργάνωση NEUF (Nantes Est Une Fete, που σημαίνει η Ναντ είναι μια γιορτή). Γι' αυτό και το κείμενο έχει τίτλο «Η έκκληση της Ναντ». Η διακήρυξη υποστήριξης της Ελλάδας που είναι αναρτημένη στον ιστότοπο jesuisgrec.blogspot.com είναι μια κραυγή ενάντια στην ταπείνωση, στην οποία υπόκειται ο ελληνικός λαός, κατηγορούμενος για ασωτία και απάτη.
Στην αίτηση χορήγησης της ελληνικής υπηκοότητας που καταθέτουν στις ελληνικές πρεσβείες του κόσμου, διασαφηνίζουν ότι σκοπός τους είναι να ασκήσουν τη διεθνική εθνικότητα, με στόχο την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας ελευθερίας και ισότητας,
Οι «Ελληνες της καρδιάς» είναι αγανακτισμένοι με τη δειλία και την έλλειψη οραμάτων των δυτικών κυβερνήσεων, εξοργισμένοι με τη δικτατορία των αγορών. Μιλούν για τον πρώτο σπόρο άμεσης δημοκρατίας που έδωσε η Ελλάδα στην Ευρώπη πριν από 25 αιώνες, μιας δημοκρατίας βασισμένης στην κατάργηση των χρεών και στη χειραφέτηση από τη δουλεία. Στο όνομα εκείνης της αθηναϊκής δημοκρατίας και της σύγχρονης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης αντιτίθενται στην οικονομική υποταγή της Ελλάδας και ζητούν να μοιραστούν, έστω και συμβολικά, την τύχη του ελληνικού λαού. Ή μάλλον την ατυχία του, που ισοδυναμεί με την καταδίκη του σε μια αορίστου χρόνου λιτότητα, σε μια δίχως τέλος μετάνοια.
«Πας μη Ελλην βάρβαρος» έλεγαν κάποτε οι αρχαίοι Ελληνες και εννοούσαν, με μια σαφή αίσθηση υπεροχής και περηφάνιας, ότι εκείνοι είναι ελεύθεροι, ενώ οι άλλοι δούλοι. «Είμαι και εγώ Ελληνας» δηλώνουν σήμερα ολοένα και περισσότεροι αλλοεθνείς πολίτες του κόσμου, με έκδηλη περηφάνια, κάτω από το υφαντό φόρεμα της συμπαράστασης.
Δήμητρα Αθανασοπούλου
Η γηραιά ήπειρος μοιάζει τελικά όμως να έχει μνήμη που φτάνει μέχρι τον αθηναϊκό Χρυσό Αιώνα και τη Σεισάχθεια. Η Ευρώπη θυμάται ακόμα τον Σόλωνα, τον Κλεισθένη και τον Περικλή, που έβαλαν τα θεμέλια της άμεσης δημοκρατίας πριν από 2.500 χρόνια. Οπως θυμάται και το «ηθικό χρέος της ανθρωπότητας» προς το ελληνικό έθνος. Ζωντανή απόδειξη; Το πρώτο κίνημα φιλελληνισμού που, αφού κυοφορήθηκε στη Γαλλία, απέκτησε θερμούς υποστηρικτές σε όλη την υφήλιο.
«Λόγω αλληλεγγύης, είμαι και εγώ Ελληνας - Ελληνίδα». Αυτό δηλώνουν όλοι εκείνοι που αισθάνονται «Ελληνες στην καρδιά ανά τον κόσμο», όλοι εκείνοι που σπεύδουν στις ελληνικές πρεσβείες ζητώντας να καταμετρηθούν συμβολικά ως Ελληνες, με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της διπλής υπηκοότητας, για να μην επιτρέψουν να συκοφαντηθεί ο ελληνικός λαός στο όνομα μερικών κερδοσκόπων.
Ολα ξεκίνησαν από τη Γαλλία, από την πολιτιστική οργάνωση NEUF (Nantes Est Une Fete, που σημαίνει η Ναντ είναι μια γιορτή). Γι' αυτό και το κείμενο έχει τίτλο «Η έκκληση της Ναντ». Η διακήρυξη υποστήριξης της Ελλάδας που είναι αναρτημένη στον ιστότοπο jesuisgrec.blogspot.com είναι μια κραυγή ενάντια στην ταπείνωση, στην οποία υπόκειται ο ελληνικός λαός, κατηγορούμενος για ασωτία και απάτη.
Στην αίτηση χορήγησης της ελληνικής υπηκοότητας που καταθέτουν στις ελληνικές πρεσβείες του κόσμου, διασαφηνίζουν ότι σκοπός τους είναι να ασκήσουν τη διεθνική εθνικότητα, με στόχο την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας ελευθερίας και ισότητας,
Οι «Ελληνες της καρδιάς» είναι αγανακτισμένοι με τη δειλία και την έλλειψη οραμάτων των δυτικών κυβερνήσεων, εξοργισμένοι με τη δικτατορία των αγορών. Μιλούν για τον πρώτο σπόρο άμεσης δημοκρατίας που έδωσε η Ελλάδα στην Ευρώπη πριν από 25 αιώνες, μιας δημοκρατίας βασισμένης στην κατάργηση των χρεών και στη χειραφέτηση από τη δουλεία. Στο όνομα εκείνης της αθηναϊκής δημοκρατίας και της σύγχρονης ευρωπαϊκής αλληλεγγύης αντιτίθενται στην οικονομική υποταγή της Ελλάδας και ζητούν να μοιραστούν, έστω και συμβολικά, την τύχη του ελληνικού λαού. Ή μάλλον την ατυχία του, που ισοδυναμεί με την καταδίκη του σε μια αορίστου χρόνου λιτότητα, σε μια δίχως τέλος μετάνοια.
«Πας μη Ελλην βάρβαρος» έλεγαν κάποτε οι αρχαίοι Ελληνες και εννοούσαν, με μια σαφή αίσθηση υπεροχής και περηφάνιας, ότι εκείνοι είναι ελεύθεροι, ενώ οι άλλοι δούλοι. «Είμαι και εγώ Ελληνας» δηλώνουν σήμερα ολοένα και περισσότεροι αλλοεθνείς πολίτες του κόσμου, με έκδηλη περηφάνια, κάτω από το υφαντό φόρεμα της συμπαράστασης.
Δήμητρα Αθανασοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου