Μαθητής πλάκωσε δάσκαλο

 

Μαθητής πλάκωσε δάσκαλο 

Ένας μαθητής του Επαγγελματικού Λυκείου (ΕΠΑΛ) Αιγάλεω και ο διευθυντής του σχολείου πλακώθηκαν στο ξύλο. Ο νεαρός τραυματίστηκε και ο εκπαιδευτικός βρέθηκε στο τμήμα.

Η είδηση αυτή, στα χρόνια μου, θα ήταν υπόθεση φαντασίας, όμοια με τη στερεότυπη «άνθρωπος δάγκωσε σκύλο». Αν κάποιος μαθητής, για οποιονδήποτε λόγο, πλακωνόταν στο ξύλο με καθηγητή του, χωρίς πολλά πολλά θα βρισκόταν εκτός όλων των σχολείων της χώρας. Αλλά, θα πουν πολλοί που με διαβάζουν με απαξιωτική διάθεση, εκείνα τα χρόνια κυριαρχούσε το μοντέλο του αυταρχικού σχολείου, ο δάσκαλος ήταν ο δυνάστης και χρειάστηκαν πολλά χρόνια προοδευτισμού για να γίνει το σχολείο αντιαυταρχικό και να δοθεί η δυνατότητα και στους μαθητές να πλακώνονται με τους δασκάλους τους. Ας ξαναδούμε την είδηση πιο λεπτομερώς, όπως έχει δημοσιευτεί θραυσματικά σε διάφορες ιστοσελίδες, συνηθέστατα με παρελκυστικές περιγραφές, προσπαθώντας να την αποκαταστήσω ως ενιαία αφήγηση:

Οι μαθητές του σχολείου αποφάσισαν να κάνουν κατάληψη (δεν ξέρουμε αν ήταν η πλειοψηφία που έλαβε την απόφαση ή αν, όπως συνήθως συμβαίνει, η πρωτοβουλία ανήκε σε μερικούς δραστήριους που δρουν στο όνομα της πλειοψηφίας, που απουσιάζει γιατί δεν θέλει μπλεξίματα). Ο διευθυντής θεώρησε αδιανόητη και την απόφαση και την προσπάθεια επιβολής της, γι' αυτό αντέδρασε. Λογομάχησαν με τον μαθητή και, σύμφωνα με τις περιγραφές, κάποια στιγμή ο μαθητής άρπαξε το κινητό τηλέφωνο του καθηγητή του, ο οποίος τον κυνήγησε για να του το πάρει. Τον έφτασε κοντά στην είσοδο του σχολείου και ήρθαν στα χέρια. Ο μαθητής προσπάθησε να ρίξει μια γροθιά στον καθηγητή του, δεν τον πέτυχε αλλά χτύπησε μια τζαμαρία που έσπασε, με αποτέλεσμα να κοπεί και να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Ο καθηγητής οδηγήθηκε στο τμήμα για κατάθεση.

Στο μεταξύ, το κοινό περί δικαίου αίσθημα, τα σάιτ σχεδόν στην πλειονότητά τους και συνολικότερα «το κίνημα» κατέληξαν ότι ο εκπαιδευτικός είναι αυταρχικός, βίαιος και αντιδραστικός αφού είναι εναντίον της κατάληψης - και «το παιδί» θύμα του. Αλλά απ' ό,τι φαίνεται δεν θα χρειαζόταν αυτή η ηχηρή συνηγορία του μαθητή από τα ΜΜΕ, αφού έτσι κι αλλιώς η «μεταμοντεσοριανή» εκπαίδευση που παρέχεται έχει καταργήσει τα όρια και, ως φαίνεται, και τις συνέπειες από συγκεκριμένες συμπεριφορές. Άλλωστε, και πέρυσι, που στο ίδιο σχολείο παρατήρηση ενός καθηγητή σε μαθήτρια κατέληξαν σε σφοδρή συμπλοκή μαθητών με καθηγητές, απομακρύνθηκε ο καθηγητής που έκανε την παρατήρηση! Μόνο μην πειράξει κανείς «τα παιδιά».

Αλλά όταν έτσι λειτουργεί το σχολείο (μάλιστα το λαϊκό δημόσιο σχολείο για παιδιά μειονεκτουσών κοινωνικά οικογενειών), αν δηλαδή η πιο στοιχειώδης σχέση καθηγητή - μαθητή έχει καταρρεύσει, όταν δεν υπάρχουν κανόνες, δεν υφίσταται σχολείο. Στην ουσία, είναι ένα πάρκινγκ νέων και νεανίδων που απλώς περνάνε την ώρα τους, παρακολουθώντας κάποια μαθήματα. Δεν είναι δυνατόν να δέρνουν ή να βρίζουν οι μαθητές τους δασκάλους τους. Ούτε είναι δυνατόν να μην υπάρχει πειθαρχικός έλεγχος που να καταλογίζει την παράβαση. Δεν είναι δυνατόν, δηλαδή, να ξεκινάνε τη ζωή τους νέοι άνθρωποι χωρίς όρια, με την αίσθηση ότι όλα επιτρέπονται κι ότι δεν υπάρχουν συνέπειες για πράξεις ανοίκειες. Αν αυτό δεν τους το μάθει το σχολείο, δεν θα το μάθουν ποτέ. Όσοι με αυτή τη νοοτροπία βρεθούν στο Πανεπιστήμιο, θα χτίζουν τους καθηγητές τους. Τυφλοί είναι οι πολιτικοί, δεν το βλέπουν;