Σαν... λεμονόκουπα

Είναι όπως όλα δείχνουν οριστικό. Μπορεί μέχρι στιγμής ο Τσίπρας να ήταν το «σκυλάκι» της Μέρκελ και να έκανε ό,τι του ζήτησαν οι δανειστές, όμως, φαίνεται ότι το... τέλος μιας σχέσης έφτασε. Μέχρι πριν από λίγο καιρό στην Ευρώπη έλεγαν «μα αυτοί στην κυβέρνηση κάνουν περισσότερα απ' ότι τους ζητάμε. Τόσο δουλοπρεπείς δεν τους περιμέναμε».

Και πράγματι έτσι είναι. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ψεκασμένοι πήραν μέτρα που δεν θα μπορούσε ή δεν θα τολμούσε να πάρει καμιά άλλη κυβέρνηση. Ποιος θα τολμούσε να φτιάξει υπερταμείο για 99 χρόνια; Ποιος θα διέλυε το ασφαλιστικό αλλά... χωρίς αποτέλεσμα; Και ποιος θα έκανε τόσες πολλές αυξήσεις στους φόρους;

Ο Τσίπρας αποδείχθηκε το καλό παιδί της Ευρώπης, ενίοτε και των Αμερικανών, όμως, φαίνεται ότι

υπάρχουν θέματα που του ζήτησαν αλλά είτε δεν τα αντέχει να τα κάνει είτε είναι εκτός των δυνατοτήτων του.

Καθόλου τυχαία δεν είναι τα απανωτά δημοσιεύματα και στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Για παράδειγμα 8 γερμανικά think tank προέβλεψαν ότι η ελληνική οικονομία δεν πρόκειται να αναπτυχθεί περισσότερο από 0,7% όταν η κυβέρνηση προβλέπει ανάπτυξη 2,7%. Υπάρχουν και χειρότερα. Γερμανικές εφημερίδες, με σχέσεις με την Καγκελαρία, γράφουν καθημερινά για τον λαϊκιστή Τσίπρα, για την καταστροφική πρώτη περίοδο διακυβέρνησης. Επίσης μόλις την Πέμπτη δημοσιεύτηκε άρθρο της Wall Street Journal που αναφέρεται στην υπόθεση Καλογρίτσα και Attica Bank γράφοντας πως "η λαϊκιστική κυβέρνηση της Ελλάδας, της οποίας ηγείται η σκληρή αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται πως έχει πολλά από τα απολυταρχικά ένστικτα των κομμουνιστών πρώην εταίρων της, τις αξίες των οποίων ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι απεχθάνεται". Επίσης αναφέρει ότι ο Καλογρίτσας είχε προνομιακή σχέση με την κυβέρνηση και ότι ουσιαστικά ο Στουρνάρας τους αποκάλυψε.

Το χειρότερο όλων των δημοσιευμάτων ήταν αυτό των FT το οποίο αποκάλυψε ότι η Μέρκελ στην πρόσφατη σύνοδο Κορυφής επέπληξε τον Τσίπρα για το προσφυγικό. Κι επίσης ότι οι περίπου 15 χιλιάδες εγκλωβισμένοι στα νησιά πρόσφυγες δεν μπορούν να πάνε στην Ευρώπη και πρέπει να μείνουν εκεί.

Υπάρχει μια γενικότερη ατμόσφαιρα στο ευρωπαϊκό περιβάλλον που είναι αρνητική για την Ελλάδα και η δήλωση του Χαν για τους Τσάμηδες ίσως έχει σχέση με αυτήν την αρνητική στάση. Δεν αποκλείεται σύντομα να ακούσουμε δηλώσεις για το Σκοπιανό ή για το Κυπριακό, ενώ ξεχωριστή θέση έχουν οι δηλώσεις Σόιμπλε που κόβουν κάθε συζήτηση για βιώσιμη λύση για το χρέος σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Στην Γερμανία έχουν φαίνεται εκνευριστεί με τις ανοησίες του Τσίπρα για την συμμαχία του Νότου ενώ δεν βλέπουν με καλό μάτι και μια σειρά από καθυστερήσεις σε θέματα όπως το προσφυγικό. Η Μέρκελ πιέζεται ενόψει εκλογών και σκληραίνει τη στάση της τόσο για το ελληνικό ζήτημα στην οικονομία όσο και στην υπόθεση με τους χιλιάδες μετανάστες που «απειλούν» να φτάσουν στην Ευρώπη. Ενώ και στις ΗΠΑ δεν θεωρούν σοβαρό συνομιλητή τον Τσίπρα και τον Καμμένο, ειδικά στην περίπτωση που γίνονται υπόγειες συνεννοήσεις με τον ρωσικό παράγοντα.

Άλλωστε, είναι γνωστό ότι οι ξένοι «ξεζουμίζουν» όποιους βρουν «χρήσιμους» μέχρι ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και μετά τους πετάνε σαν λεμονόκουπα.

Ήρθε η ώρα του Τσίπρα; Θα δείξει το επόμενο διάστημα και κυρίως στις αποφάσεις για την οικονομία και στο ποιες πιέσεις θα ασκηθούν για νέα μέτρα, στο ασφαλιστικό – εργασιακό αλλά και σε πιθανά νέα μέτρα καθώς τα έσοδα δεν πάνε και πολύ καλά.

Το χειρότερο είναι να υπάρξουν πιέσεις και στα εθνικά θέματα. Εκεί θα συμβούν δυστυχώς τραγωδίες.