Τσίπρας, το πολύτιμο γιουσουφάκι του Βόλφγκαγκ Σόϊμπλε

Θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες για τα λάθη και των προηγούμενων και της σημερινής κυβέρνησης που έφτασαν τη χώρα ως εδώ. 

Θα μπορούσαμε να ρίξουμε το φταίξιμο στον Σόιμπλε που ξαφνικά χθες με δύο τηλεφωνάκια έσωσε Ισπανία και Πορτογαλία ενώ ήδη ετοιμάζει τη διάσωση των ιταλικών τραπεζών και γιατί όχι και της Deutsche Bank. Βεβαίως χωρίς κούρεμα καταθέσεων ή απειλές χρεοκοπίας όπως έγινε με την Ελλάδα.

Ασφαλώς πρόκειται για μια πολιτική απόφαση της Γερμανίας να στηρίξει τον Ραχόι και τον Ρέντσι μη τυχόν και σκάσουν και έρθει στην εξουσία κανένας ημίτρελος Γκρίλο ή ο «Τσίπρας» της Ισπανίας.

Όχι ότι στις χώρες αυτές ή στη Γαλλία δεν γίνεται της κακομοίρας στην οικονομική διαχείριση, αλλά στην Ελλάδα είναι άλλο πράγμα.

Οι ξένοι δεν έχουν ξαναδεί τέτοια χύμα χώρα που παρ’ ότι ξέρει ότι είναι υπό διάλυση εντούτοις συνεχίζει να ζει… παρά φύσιν. Δεν έχει καμιά λογική αλλά παρ’ όλα αυτά η χώρα επιβιώνει.

Με πολύ μαύρο χρήμα;

Με παραοικονομία που δεν έχει προηγούμενο;

Με λογιστικές αλχημείες;

Με πολύ κοροϊδία επί χρόνια των δανειστών;

Ό,τι κι αν έχει γίνει κάποια στιγμή το πάρτι τέλειωσε, μόλις μας πήρανε χαμπάρι, άρχισε το τσεκούρωμα.

Όμως πρέπει να δούμε την κίνηση Σόιμπλε με πολύ προσοχή. Την ώρα δηλαδή που οι Γερμανοί βάζουν πλάτη στην Ισπανία, την Ιταλία κι εμμέσως και σε άλλες αδύναμες χώρες ώστε να μην πάμε σε πολιτική αναταραχή, πρέπει να θυμίσουμε το εξής.

Το 2014 οι δανειστές ήταν αυτοί που άδειασαν τον Σαμαρά και την κυβέρνησή του. Αν ήθελαν οι Γερμανοί θα μπορούσε να έχει δοθεί μια τίμια λύση το φθινόπωρο του έτους εκείνου και η πορεία της κυβέρνησης να ήταν καλύτερη. Ας σκεφτούμε τι θα γινόταν π.χ. αν η Μέρκελ τηρούσε τις υποσχέσεις της για απομείωση του χρέους.

Ας σκεφτούμε πώς θα ήταν η οικονομία αν οι δανειστές δεν επέμεναν τότε σε πολύ σκληρά μέτρα τα οποία βεβαίως αναγκάστηκε να πάρει 1,5 χρόνο μετά η κυβέρνηση Τσίπρα.

Τότε λοιπόν το Βερολίνο επέλεξε να ρίξει τον Σαμαρά και να φέρει στην εξουσία τον Τσίπρα. Γιατί άραγε; Θεωρητικά θα έλεγε κανείς ότι ο «δεξιός» Σαμαράς τους βόλευε καλύτερα, θα τους έκανε όλα τα χατίρια. Αντίθετα ο «επαναστάτης» Τσίπρας θα τους δημιουργούσε πλείστα προβλήματα, ειδικά έχοντας μαζί του τον οικονομολόγο της πεντάρας.

Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν:

Είτε η τρόικα είχε άγνοια κινδύνου και δεν κατάλαβε τι φίδι στον κόρφο της Ευρώπης έβαζε, είτε ήξερε και είχε σχεδιάσει τα πάντα με ακρίβεια.

Αν ισχύει το δεύτερο τότε πρόκειται για ξεκάθαρο σχέδιο Σόιμπλε ο οποίος θα μπορούσε να παρέμβει τότε όπως έκανε και χθες αλλά άφησε να καταρρεύσει η κυβέρνηση Σαμαρά και να έρθει ο Τσίπρας και η παρέα του.

Φαίνεται ότι οι Γερμανοί είχαν μελετήσει καλά την ελληνική κοινωνία, το πολιτικό σύστημα και την αριστερά.

Πίστευαν ή ήλπιζαν ότι με τον Τσίπρα στην εξουσία η οικονομία θα καταρρεύσει σύντομα, οπότε είτε θα είχαμε χρεοκοπία και προσωρινή έξοδο από το ευρώ (όπως είχε αποκαλύψει ο ίδιος ο Σόιμπλε ότι επεδίωκε), είτε θα είχαμε αυτό που ζούμε τώρα. Δηλαδή μια κυβέρνηση που θα έκανε τσαμπουκάδες για όσο έκανε, τους δανειστές να έφταναν στα όρια και τελικά την αριστερά να υπέγραφε μνημόνιο, παραδομένη στις απαιτήσεις των ξένων.

Είτε το ένα είτε το άλλο σενάριο το κέρδος στον Σόιμπλε θα πήγαινε. Μπράβο θα του έλεγαν αν είχαμε Grexit, μπράβο του λένε και τώρα που υποτάχθηκε η Ελλάδα για πάντα και που η «αριστερή» κυβέρνηση έχει γίνει το αγαπημένο παιδί της Μέρκελ και υπογράφει ακόμη και αυτά που δεν απαιτούν οι δανειστές.

Έξυπνο κόλπο για να δείξει ο Σόιμπλε ποιο είναι το πραγματικό αφεντικό της Ευρώπης.

Είδε ότι ο Σαμαράς αντιστεκόταν στα βρόμικα σχέδιά του και τον άδειασε κανονικά. Και είδε στο πρόσωπο του Τσίπρα το γιουσουφάκι που θα έκανε τα πάντα ή αν δεν το έκανε θα παρέδιδε μια χώρα στο χάος, επομένως παραδομένη και στους δανειστές.


antinews.gr