Μετά το «παράλληλο πρόγραμμα», η… παράλληλη λειτουργία της Δημοκρατίας!

Ως γνωστόν, στις Δημοκρατίες όλα τα θέματα συζητούνται και ψηφίζονται στη Βουλή.

Μόνο στις ολιγαρχίες οι αποφάσεις λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες και παρουσιάζονται στον λαό ως τετελεσμένα.

Αυτό που προσπάθησε να κάνει ο κ. Τσίπρας ζητώντας σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών για δήθεν συνεννόηση, συναίνεση και κοινά ανακοινωθέντα, δεν είναι τίποτε άλλο από μια απόπειρα κατάργησης της Βουλής.

Δεδομένου δε ότι ουδένα από τα θέματα που ετέθησαν στη συγκεκριμένη συνάντηση δεν είχε την

έννοια του απόρρητου, το μόνο που μπορεί να σκεφθεί κανείς είναι ότι η κοινοπραξία Τσίπρα-Καμμένου, αφού δεν κατάφερε να εφαρμόσει το περίφημο «παράλληλο πρόγραμμά» της, σκέφθηκε ότι μπορεί να δημιουργήσει ένα… παράλληλο σύστημα λειτουργίας της Δημοκρατίας.

Μάλιστα, ο κ. Καμμένος, μέσα στο γενικό μένος του, αποκάλυψε αυτή την πρόθεση. Όπως είπε «δεν έγιναν αποδεκτές οι προτάσεις του Πρωθυπουργού, για τη δημιουργία δύο επιτροπών που οδηγούσαν σε παράκαμψη των διαδικασιών της Βουλής»!

Στη Βουλή, όλα γίνονται δημόσια. Ένας πολίτης μπορεί να αναζητήσει τα πρακτικά οποιασδήποτε συνεδρίασης (στην Ολομέλεια ή στις Επιτροπές) και να τα μελετήσει.

Δεν μπορεί, όμως, να πράξει το ίδιο και με τα πρακτικά του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Επομένως, σκοπός του κ. Τσίπρα δεν ήταν η συναίνεση (την οποία άλλωστε απέφευγε όπως ο διάβολος το λιβάνι όσο ήταν στην αντιπολίτευση), αλλά το τσουβάλιασμα όλων των πολιτικών δυνάμεων, δια της κατάργησης του κοινοβουλίου.

Μετά, θα έφτιαχνε «επιτροπές» που θα «παρέκαμπταν» τη Βουλή και όλα μέλι γάλα!

Οι (ιστορικοί) συνειρμοί έρχονται αναπότρεπτα:

«Και εις την λαοκρατίαν πιστεύομεν», είχε πει ο Γ. Παπανδρέου, τον Οκτώβριο του 1944 λίγο πριν από τα Δεκεμβριανά, απαντώντας στο πλήθος που διέκοπτε συνεχώς την ομιλία του φωνάζοντας «Λαοκρατία - Λαοκρατία»!

Αυτό που ακολούθησε είναι γνωστό: Το τσουβάλιασμα του λαού μέσω μιας ανέξοδης δήλωσης, που θυμίζει έντονα τις δηλώσεις Τσίπρα περί ανάγκης συνοχής και συναίνεσης.

Το 1970, η χούντα ίδρυσε την λεγόμενη «Συμβουλευτική Επιτροπή Νομοθετικής Εργασίας» με εξήντα δήθεν εκλεγμένα μέλη, που όμως είχαν «εκλεγεί» από διάφορες οργανώσεις που ήλεγχε η δικτατορία. Αυτή η Επιτροπή ήταν η «Βουλή της δικτατορίας».

Τώρα, ακούμε από τους κυρίους Τσίπρα και Καμμένο για την ανάγκη δημιουργίας επιτροπών για το ασφαλιστικό– προφανώς προς παράκαμψη της Βουλής.

Ας αφήσουν, λοιπόν, κατά μέρος τα περί «ευθύνης» και ανάγκης για «εθνική συνοχή» και «λαϊκή ενότητα».

Μας τα είπαν κι’ άλλοι…