«Το κινητό σου και... σπίτι σου»

«Μα πού είναι το κράτος!!». Είναι σαν να ακούω την αγανακτισμένη μητέρα μαθητή, η οποία με την ένρινη, διαπεραστική φωνή της διαμαρτύρεται στη φίλη της -επίσης μητέρα μαθητή- για την ολιγωρία της κρατικής μηχανής. Αφορμή της γονικής αντίδρασης ήταν η βιντεοσκόπηση κάποιων παιδιών από άλλα μέσα στις τουαλέτες του σχολείου, όπως συνέβη πρόσφατα στην Αθήνα.

Ορίστε, λοιπόν, το... κράτος. Εν προκειμένω, το υπουργείο Παιδείας, που εξέδωσε νέα εγκύκλιο η οποία συμπληρώνει προηγούμενη απόφαση, επί υπουργίας Μαριέττας Γιαννάκου, για τη μη χρήση των κινητών τηλεφώνων στα σχολεία. Η εγκύκλιος, διά χειρός του υφυπουργού Θεόδωρου

Παπαθεοδώρου, αναφέρεται στους μαθητές («δεν επιτρέπεται να έχουν στην κατοχή τους εκτός από κινητά τηλέφωνα και οποιαδήποτε άλλη συσκευή ή / και παιχνίδι που διαθέτει σύστημα επεξεργασίας δεδομένων εικόνας και ήχου, π.χ. ρολόι ή στιλό με κρυφή κάμερα, εντός του σχολικού χώρου», λέει) και στους εκπαιδευτικούς («οφείλουν κατά την ώρα της διδασκαλίας να έχουν θέσει εκτός λειτουργίας, εκτός από τα κινητά τους τηλέφωνα, οποιαδήποτε άλλη συσκευή που διαθέτει σύστημα επεξεργασίας δεδομένων εικόνας και ήχου. Παράλειψη του ανωτέρω καθήκοντος αποτελεί πειθαρχικό αδίκημα»).

Το υπουργείο κινητοποιήθηκε, καθώς είναι γνωστή η εκτεταμένη χρήση των κινητών τηλεφώνων στο σχολείο, όχι μόνο για επικοινωνία των παιδιών με γονείς και φίλους. Πλέον με τα smartphones τα παιδιά μπορούν πανεύκολα να τραβήξουν μία φωτογραφία ή ένα βίντεο κατά τη διάρκεια του σχολικού ωραρίου και να το αναρτήσουν στο Ιντερνετ, δημιουργώντας πολλαπλής φύσης προβλήματα σε συμμαθητές ή καθηγητές. «Το ίδιο το κινητό τηλέφωνο ως εξάρτημα μπορεί να εκθρέψει συμπεριφορές σχολικής βίας», μου ανέφερε χθες στέλεχος του υπουργείου Παιδείας.

Βεβαίως, η κατασταλτική λογική που διατρέχει την εγκύκλιο του υπουργείου οδηγεί σε μονομερείς λύσεις. Πώς μπορεί οι εκπαιδευτικοί να ελέγχουν τους μαθητές σε κάθε τους βήμα και κίνηση κατά τη διάρκεια του σχολικού ωραρίου; Μήπως ζητάμε πολλά από δασκάλους και καθηγητές; Αλλωστε, όπως αποδείχθηκε και από την πρώτη απόφαση της κ. Μαριέττας Γιαννάκου, πάντα η τεχνολογία θα τρέχει γρηγορότερα από τις απαγορεύσεις, τις οποίες πάντα κάποιοι θα αγνοούν.

Δεν είναι δυνατόν, για παράδειγμα, μαθητές να αναρτούν «άκομψες» φωτογραφίες συμμαθητών τους στο Διαδίκτυο και να περιμένουμε μόνο από τους εκπαιδευτικούς να συνετίσουν τους παραβάτες. Οφείλει το σχολείο να διαπαιδαγωγεί σε ζητήματα σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Οφείλει το σχολείο να βάζει αυστηρές ποινές σε όποιον θρασύ παίζει με τον ευαίσθητο ψυχισμό εφήβων. Αλλά και οι γονείς πρέπει να καταλάβουν ότι ένα ακριβό smartphone (με χρήματα ποιου αγοράστηκε;) μπορεί να γίνει όπλο στα χέρια των παιδιών, όταν αυτά ξεκινούν από το σπίτι χωρίς έρμα, αξίες, αρχές...

Tου Αποστολου Λακασα

Kαθημερινή