ΗΠΑ: Γιατί τηρούν «σιγή ιχθύος» για τον πόλεμο στο Αφγανιστάν; Σε προηγούμενες προεκλογικές περιόδους ήταν μείζον θέμα, τώρα όμως…

Αν και οι ΗΠΑ έχουν 100.000 στρατιώτες στον μεγαλύτερης διάρκειας πόλεμο στην αμερικανική ιστορία και μετρούν ήδη 2.000 θύματα, στην τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία δεν ακούγονται πολλά για το Αφγανιστάν. Αυτό δε συμβαίνει μόνο επειδή Μπαράκ Ομπάμα και Μιτ Ρόμνεϊ βρίσκονται ουσιαστικά «στην ίδια σελίδα» όσο αφορά τον τερματισμό του 11ετούς αυτού μετώπου. Είναι επειδή οι πολιτικές για τη διεκδίκηση της προεδρίας απαιτούν την προβολή αισιοδοξίας και λύσεων και το θέμα του Αφγανιστάν δεν τους συνδράμει σε τίποτα από τα δύο.

Κάθε εβδομάδα φέρνει στο φως νέες ειδήσεις, για στρατιώτες των ΗΠΑ και των συμμάχων που

σκοτώνονται από τους Αφγανούς που οι ίδιοι εκπαιδεύουν. Φέτος έχουν σκοτωθεί 42 στρατιώτες της Δύσης από λεγόμενες «εκ των έσω» επιθέσεις, οι 12 μόνο τον Αύγουστο.

Ο στρατός των ΗΠΑ εξετάζει τρόπους για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, που θεωρείται πλέον συστημικό, καθώς μόνο ένα μικρό μέρος αυτών των επιθέσεων σχεδιάζεται από τους Ταλιμπάν. Οι περισσότερες προέρχονται από Αφγανούς στρατιώτες που «αλλάζουν πλευρά». Ανατίθεται έτσι τώρα σε ορισμένες ομάδες του αμερικανικού στρατού ένας ρόλος «φύλακα αγγέλου», για την προστασία άλλων στρατιωτών από τους Αφγανούς που εκπαιδεύουν.

Αυτό δεν είναι διόλου καθησυχαστικό, εάν σκεφτεί κανείς ότι η τρέχουσα στρατηγική των ΗΠΑ προβλέπει απόσυρση των περισσότερων στρατιωτών τους από το Αφγανιστάν το 2014 και παράδοση της ευθύνης της ασφάλειας στις αφγανικές δυνάμεις. Η μετάβαση σε ένα καθεστώς απλής καθοδήγησης του αφγανικού στρατού ουσιαστικά αυξάνει τους κινδύνους για τις δυνάμεις της Δύσης, καθώς απαιτεί ενσωμάτωση μικρότερων ομάδων στρατιωτών του ΝΑΤΟ σε αφγανικές μονάδες.

Είναι εξαιρετικά απίθανο οι Ταλιμπάν να ηττηθούν στρατιωτικά πριν την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων, ενώ δεν υπάρχει ούτε προοπτική μίας πολιτικής λύσης στη σύγκρουση.

Αυτό δε σημαίνει ότι οι αντάρτες θα λεηλατήσουν την Καμπούλ τον Ιανουάριο του 2015, αλλά η Ουάσινγκτον θα αφήσει πίσω της ένα Αφγανιστάν παγιδευμένο στον ίδιο εμφύλιο, που επικρατούσε και όταν εισέβαλλαν οι ΗΠΑ στα τέλη του 2001. Με τη διαφορά ότι τώρα η κατάσταση είναι πιο ευνοϊκή για τους εχθρούς των Ταλιμπάν.

Η διατήρηση αυτού του «προβαδίσματος» θα είναι σύντομα ευθύνη των άνω των 380.000 Αφγανών που εκπαιδεύτηκαν, εξοπλίστηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους. Ο αριθμός τους είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που θα μπορούσε να διατηρήσει η Καμπούλ από μόνη της.

Στο σημείο αυτό ανακύπτουν τα μεγάλα ερωτηματικά σχετικά με την Αφγανική πολιτική βούληση, αλλά και –κυρίως- εάν η Ουάσινγκτον θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί την ασφάλεια του Αφγανιστάν, όταν οι περισσότεροι στρατιώτες της θα έχουν φύγει από εκεί.

Και βέβαια, είναι απολύτως κατανοητό γιατί τα επιτελεία τόσο του Μπαράκ Ομπάμα, όσο και του Μίτ Ρόμνεϊ αποφεύγουν προεκλογικά «όπως ο διάβολος το λιβάνι» κάθε αναφορά στο Αφγανιστάν.