Το 2012 αναμένεται να είναι μία πολύ δύσκολη χρονιά, σε ό,τι αφορά τη ρευστότητα όλου του συστήματος. Κάτι που κατανόησαν όλοι μετά την άνευ προηγουμένου κίνηση της ΕΚΤ, να χορηγήσει σχεδόν 500 δισ. ευρώ στις ευρωπαϊκές τράπεζες, με το βασικό επιτόκιο για διάστημα τριών ετών, σε μια προσπάθεια να κλείσουν τρύπες. Τη διαδικασία αυτή θα επαναλάβει τον προσεχή Φεβρουάριο.
Οι αναλυτές, εν μέσω κρίσης, φοβούνται ότι όλα θα κινηθούν οριακά, με δεδομένο ότι τα κράτη εξακολουθούν να έχουν τεράστιες χρηματοδοτικές ανάγκες, και ότι επιχειρείται να λειτουργούν τα χρηματοοικονομικά ιδρύματα με πιο αυστηρούς όρους. Το οποίο σημαίνει ότι οι τράπεζες θα φροντίσουν να κρατήσουν μεγάλο μέρος της ρευστότητάς τους, για να καλύψουν τις ανάγκες τους. Ένα μικρότερο θα πάει σε επενδύσεις κρατικών ομολόγων. Όπως έχει κατηγορηματικά προειδοποιήσει ο διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Bank και επικεφαλής του IIF, Γιόζεφ Άκερμαν: «Πλέον κανένα κρατικό χρέος δεν θα θεωρείται ακίνδυνο, κάτι φυσικά που θα κληθούν τα κράτη να πληρώσουν»!
Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, οι δανειακές ανάγκες των κυβερνήσεων, σε όλο τον πλανήτη, θα φτάσουν τα 10,5 τρισ. δολάρια, από 10,4 τρισ. δολάρια το 2011. Είναι σχεδόν διπλάσιες, σε σχέση με εκείνες του 2005. Που οφείλονται, όπως εξηγεί ο ΟΟΣΑ, στη μεγάλη οικονομική αβεβαιότητα και το διόλου ευνοϊκό για την ανάπτυξη μακροοικονομικό περιβάλλον, που θα κυριαρχήσει.
Μάλιστα ο Οργανισμός κρούει καμπανάκι κινδύνου, όσον αφορά τις πρωτόγνωρες προκλήσεις, που θα αντιμετωπίσουν οι χώρες, λόγω των χρηματοδοτικών τους αναγκών, και του αρνητικού μακροοικονομικού περιβάλλοντος. Οι προκλήσεις αφορούν «τη μεγάλη αβεβαιότητα για το ρυθμό και την έκταση της προβλεπόμενης οικονομικής επιβράδυνσης, την προβλεπόμενη περαιτέρω αύξηση του κόστους δανεισμού, τον κίνδυνο ανεξέλεγκτης διεύρυνσης του δημοσίου χρέους και την απειλή μετάδοσης της κρίσης χρέους», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο Οργανισμός.
Σε ό,τι αφορά την Ευρωζώνη, που αποτελεί επίκεντρο της ανησυχίας για όλο τον κόσμο, ανάλυση της UBS υπολογίζει τις νέες εκδόσεις ομολόγων στα 740 δισ. ευρώ, με 234 δισ. ευρώ να αναζητούνται στο 1ο τρίμηνο. Μόνο τον Ιανουάριο αναμένεται να εκδοθούν 82 δισ. ευρώ. Και, όπως τονίζει η UBS, δεδομένης της συρρίκνωσης της βάσης των επενδυτών για το μεγαλύτερο μέρος της αγοράς ομολόγων της Ευρωζώνης, μαζί με την αυξημένη μεταβλητότητα και τη διεύρυνση των spreads, οι συνθήκες χρηματοδότησης θα είναι εξαιρετικά δύσκολες.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της τράπεζας, η Γερμανία θα χρειαστεί να εκδώσει νέα ομόλογα ύψους 184 δισ. ευρώ, η Γαλλία 179 δισ. ευρώ, η Ιταλία 175 δισ. ευρώ, η Ισπανία 84 δισ. ευρώ, κ.ο.κ. Μόνο οι Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία δεν θα χρειαστεί να βγουν στις αγορές, καθότι στηρίζονται από την τρόικα.
Λίγο έως πολύ, και οι μεγάλες οικονομίες της Ευρωζώνης έχουν να αντιμετωπίσουν τον βραχνά των οίκων αξιολόγησης, που επηρεάζει το κόστος δανεισμού τους. Όπως και τους τριγμούς των αγορών. Ήδη η Ιταλία φαίνεται να απειλείται με αποκλεισμό από τις αγορές. Η Γαλλία προσπαθεί να κρατήσει με νύχια και με δόντια το «ΑΑΑ». «Θα χρειαζόταν ένα θαύμα για να διατηρηθεί η αξιολόγηση αυτή, αλλά θέλω να πιστεύω σ’ αυτό», παραδέχτηκε ο πρόεδρος της γαλλικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, Ζαν- Πιερ Ζουαγιέ.
Γι’ αυτό, οι αναλυτές επιμένουν ότι μια συνολική λύση στο πρόβλημα της Ευρωζώνης δεν μπορεί να βρεθεί χωρίς την έκδοση ευρωομολόγου, την «κοινή ανάληψη ευθύνης». Ή αν η ΕΚΤ δεν δανείσει απευθείας τα κράτη!
πηγή: Ισοτιμία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου