Στον απόηχο της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας που άνοιξε τον δρόμο για την αναγνώριση της προϋπηρεσίας όσων εκπαιδευτικών εργάστηκαν σε ιδιωτικά σχολεία για την πρόσληψή τους στη δημόσια εκπαίδευση, πολλοί εξ αυτών αναρωτιούνται αν και η απόφαση τους καλύπτει και πώς μπορούν να επωφεληθούν από τις διατάξεις.
Ειδικότερα, το Συμβούλιο της Επικράτειας με σειρά αποφάσεων (1251-1254/2024) έκρινε ότι είναι αντισυνταγματική η μη αναγνώριση της προϋπηρεσίας κάποιου εκπαιδευτικού σε ιδιωτικό σχολείο για την πρόσληψή του στη δημόσια εκπαίδευση. Η απόφαση του ΣτΕ έχει ως αποτέλεσμα την ακύρωση δυο προκηρύξεων πρόσληψης εκπαιδευτικών κατά το σκέλος που αφορούσε τη μη προσμέτρηση προϋπηρεσίας.
Σημειώνεται, ότι ο νόμος 4589/2019 προβλέπει ότι στο σύστημα προσλήψεων εκπαιδευτικών στη δημόσια εκπαίδευση, μοριοδοτούνται τα προσόντα που βασίζονται σε σημαντικό βαθμό στο κριτήριο της εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας, το οποίο δηλώνει την εμπειρία του υποψήφιου. Για την επιλογή των εκπαιδευτικών στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης, λαμβάνεται υπόψη η εμπειρία του υποψηφίου ως αναπληρωτή στη δημόσια εκπαίδευση και μόνο κατ’ εξαίρεση και στην ιδιωτική και αυτό λόγω της συνεισφοράς των εκπαιδευτικών ως αναπληρωτών στη δημόσια εκπαίδευση
Ανάλυση του νομικού συμβούλου της ΟΙΕΛΕ: Ποιους αφορά η απόφαση του ΣτΕ για την προϋπηρεσία
Με ανακοίνωσή της η ΟΙΕΛΕ
παραθέτει επεξήγηση από τον νομικό σύμβουλο της ομοσπονδίας, Γιώργος
Μελισσάρης, ως προς τους «ποιους αφορά η απόφαση και ποιοι δικαιούνται
νομικής προσφυγής». Ας δούμε αναλυτικά τι αναφέρει:
Σύμφωνα με την απόφαση του ΣτΕ,
το κριτήριο της εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας αποτελεί γενικό και
αντικειμενικό κριτήριο επιλογής, συνάπτεται με την ικανότητα των
υποψηφίων να ασκήσουν με επιτυχία τα εκπαιδευτικά καθήκοντά τους και
συνάδει με τις αρχές της ισότητας και αξιοκρατίας (Σ.τ.Ε. 527/2015
Ολομ., 3593/2008 Ολομ.).
Τούτο σημαίνει πως το ΣτΕ εκτιμά
ότι η προσμέτρηση της εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας στην ιδιωτική
εκπαίδευση είναι ένα θεμιτό αξιολογικό κριτήριο για την επιλογή των
εκπαιδευτικών για τη δημόσια εκπαίδευση. Αυτό ταυτόχρονα σημαίνει ότι η
πολιτεία δεν μπορεί να αγνοήσει πως η υπηρεσία στην ιδιωτική εκπαίδευση
αποτελεί απόδειξη ικανότητας ενός εκπαιδευτικού και πως, στο πλαίσιο της
ισότητας και της αξιοκρατίας, θα πρέπει να προσμετράται ως κριτήριο για
το διορισμό στο δημόσιο. Δέχεται ότι η δυνατότητα των εκπαιδευτικών με
προϋπηρεσία στην ιδιωτική εκπαίδευση να εντάσσονται στον Πίνακα του ΑΣΕΠ
περιορίζεται αδίκως από τα ξεχωριστά κριτήρια που έθετε ο νόμος
4589/2019 (ο νόμος που προβλέπει την κατάρτιση του Πίνακα ΑΣΕΠ), δηλ.
την συμπλήρωση της διετίας με πλήρες ωράριο και την απόλυση. Κρίνει πως
τα κριτήρια αυτά παραβιάζουν τις συνταγματικές αρχές της ισότητας και
της αξιοκρατίας οι οποίες διέπουν την απασχόληση στη δημόσια υπηρεσία με
αποτέλεσμα να υπερακοντίζεται ο σκοπός του νόμου, δηλ. ο διορισμός στη
δημόσια εκπαίδευση των πλέον άξιων και έμπειρων από τους υποψηφίους,
ώστε να εκπληρώνεται η κρατική υποχρέωση προς παροχή παιδείας υψηλού
επιπέδου.
Βεβαίως, η απόφαση του ΣτΕ δέχεται ότι μπορεί ο νομοθέτης να προβλέψει ευνοϊκότερο τρόπο υπολογισμού της υπηρεσίας στο δημόσιο σχολείο, όμως αναφέρει πως τούτο δεν μπορεί να οδηγήσει σε κατ’ ουσίαν παντελή παραγνώριση της προϋπηρεσίας στην ιδιωτική εκπαίδευση. Αυτό προκύπτει και από τη συνάφεια δημόσιας και ιδιωτικής εκπαίδευσης (Ν. 682/77).
Σημαντικό σχόλιο για την απόφαση:
Το πρόβλημα που προκύπτει από την απόφαση είναι πως πρόκειται για μία κρίση η οποία τελικά δεν δίνει την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει το Υπουργείο για να είναι συμβατες οι προκηρύξεις του ΑΣΕΠ με το Σύνταγμα, αναφορικά με την προϋπηρεσία. Αν και δέχεται προβάδισμα της δημόσιας προϋπηρεσίας, εν τούτοις δεν λέει πώς πρέπει να προσμετράται τελικά η ιδιωτική προϋπηρεσία (αφού ακόμα και το λεκτικό του δεν περιέχει κατάφαση αλλά αντίθεση: είναι θεμιτό ο νομοθέτης να προκρίνει τη δημόσια προϋπηρεσία αλλά δεν πρέπει να παραγνωρίζει παντελώς την προϋπηρεσία στην ιδιωτική εκπαίδευση). Τελικά μένουμε με την απορία, τι ισχύει; Και το κυριότερο, που αφορά όλες και όλους τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς. Τι θα αποφασίσει, τελικά, το Υπουργείο; Θα λάβει μια απόφαση δίκαιη και ορθολογική ή θα υποκύψει σε διάφορες συντεχνιακές πιέσεις αντί του αυτονόητου. Της επιβολής, δηλαδή, συνθηκών ομαλότητας, διαφάνειας και νομιμότητας στην ιδιωτική εκπαίδευση;
Τελικά, ποιους αφορά η απόφαση του ΣτΕ και ποιοι μπορούν να προχωρήσουν σε προσφυγές;
Όπως είναι εύλογο, η απόφαση αφορά άμεσα τους συγκεκριμένους εκπαιδευτικούς που προσέφυγαν στο ΣτΕ και κέρδισαν την προσφυγή. Επειδή πολλοί συνάδελφοι ρωτούν, αν αυτομάτως η απόφαση ισχύει και για όσους παραιτήθηκαν από το 2019 κι έπειτα, η απάντηση είναι «όχι».
Ποιοι, ωστόσο, μπορούν να προσφύγουν και ποιοι όχι;
- Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορούν να προσφύγουν κατά της συγκεκριμένης προκήρυξης (2ΓΕ/2019 ΑΣΕΠ) όσες και όσοι έχουν παραιτηθεί πριν την έκδοση της προκήρυξης (δηλ. το 2019)
- Επίσης, αυτοί οι οποίοι δεν συμμετείχαν στην προσβαλλόμενη προκήρυξη 2ΓΕ/2019 ΑΣΕΠ, επειδή αποτράπηκαν, γιατί θεώρησαν ότι δεν θα προσμετράτο η ιδιωτική προϋπηρεσία τους λόγω προγενέστερης παραίτησης, η άποψή μας είναι ότι δεν έχουν πιθανότητα επιτυχίας σε περίπτωση δικαστικής προσφυγής.
- Αυτοί οι οποίοι συμμετείχαν στην προσβαλλόμενη προκήρυξη και των οποίων δεν προσμετρήθηκε η ιδιωτική προϋπηρεσία λόγω παραίτησης και έτσι, είτε δεν διορίστηκαν, είτε δεν διορίστηκαν στην πρώτη θέση προτίμησης, είτε διορίστηκαν σε επόμενο χρονικά στάδιο, έχουν το δικαίωμα να αξιώσουν αναδρομικό διορισμό (υπό την προϋπόθεση ότι με την προσμέτρηση της ιδιωτικής προϋπηρεσίας θα κατατάσσονταν σε αντίστοιχη θέση) καθώς και καταβολή των αποδοχών τις οποίες απώλεσαν από το μη διορισμό. Για αυτό θα απαιτηθεί υποβολή αίτησης στη Δ/νση Εκπαίδευσης και στο ΑΣΕΠ σε εύλογο χρόνο από σήμερα και (λόγω της σιωπηρής απόρριψης της αίτησης αυτής), προσφυγή στο Διοικητικό Εφετείο (για τον διορισμό) και άσκηση αγωγής στο Διοικητικό Πρωτοδικείο (για τις αποδοχές).
- Τα ίδια ακριβώς δικαιώματα έχουν και όσοι συμμετείχαν και δεν διορίστηκαν στην αντίστοιχη προκήρυξη του 2023.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου