Στο ίδιο έργο θεατής η χώρα, μπροστά στους «επαναστάτες νέους» οι οποίοι «διαφυλάσσουν» με τους αγώνες τους τη δημόσια Παιδεία, απέναντι στους κακούς κυβερνώντες που δεν θέλουν τάχα τα δημόσια πανεπιστήμια, αλλά θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν την εκπαίδευση. Το βασικό επιχείρημά τους είναι, όπως λένε, ότι η κυβέρνηση θα μετατρέψει τα πανεπιστήμια σε εκδοτήρια πτυχίων, όπου κάποιος θα πληρώνει και θα αγοράζει το πτυχίο του.
Ας θυμηθούμε φυσικά ότι είναι οι ίδιοι διαμαρτυρόμενοι που αντέδρασαν στην Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής στα πανεπιστήμια, στους οποίους δεν αρέσει κάποιος να πληρώνει και να παίρνει πτυχίο (που δεν ισχύει κιόλας), αλλά αρέσει να μπαίνει κάποιος στο Μαθηματικό γράφοντας «3» στα μαθηματικά στις Πανελλαδικές. Μάλιστα εδώ σφάλλουν ακόμα περισσότερο, καθώς ο υπουργός Παιδείας Κυριάκος Πιερρακάκης δήλωσε ξεκάθαρα πως για να μπορέσει να μπει κάποιος σε μη κρατικό πανεπιστήμιο θα πρέπει να έχει περάσει την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής στις Πανελλαδικές. Γεγονός που σημαίνει ότι αυτός που θα πάει να φοιτήσει σε μη κρατικό πανεπιστήμιο θα έχει και Πανελλαδικές εξετάσεις και πιθανόν εισαγωγικές στο αντίστοιχο πανεπιστήμιο (ανάλογα με το πώς θα δέχεται φοιτητές), αλλά και τα αντίστοιχα δίδακτρα για τέσσερα χρόνια που διαρκεί η φοίτηση κατά μέσο όρο.
Μάλιστα, ολόκληρη αυτή η συζήτηση και οι αντιδράσεις απέναντι στην «ιδιωτική» τάχα Παιδεία γίνονται χωρίς να έχουμε κάποιο νομοσχέδιο ακόμα, αλλά μόνο τη μίνι παρουσίαση του υπουργού Παιδείας την περασμένη Τετάρτη. Αντίδραση για την αντίδραση δηλαδή, ως είθισται στην Ελλάδα
Επαγγελματίες καταληψίες
Ομως αυτά δεν γίνονται τυχαία. Στη χώρα μας, ο καταληψίας εδώ και πολλά χρόνια έχει γίνει κάτι σαν επάγγελμα. Δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπουμε «μονιμάδες» αιώνιους φοιτητές να υποκινούν καταλήψεις και πορείες για να δικαιολογήσουν έτσι την παρουσία τους. Από το «χτίσιμο» πρυτάνεων στα γραφεία τους μέχρι τους τραμπουκισμούς σε καθηγητές και φοιτητές, που θέλουν να υπηρετήσουν τον μεγαλειώδη σκοπό των πανεπιστημίων, μέχρι το κλείσιμο των σχολών με την πρώτη ευκαιρία διαχρονικά, φροντίζουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους, τάχα για να διεκδικούν δικαιώματα (τα οποία είναι ήδη κεκτημένα), ενώ προσθέτουν και ό,τι ακόμα σκεφτούν στις διεκδικήσεις τους, μέχρι και ανυπόστατες απαιτήσεις, μόνο και μόνο για να δικαιολογούν το διαχρονικό ραχάτι και το μπάχαλο.
Μπαχαλάκηδες σε δράση
Χθες το μεσημέρι, δε, γίναμε για άλλη μια φορά μάρτυρες (κυριολεκτικά και μεταφορικά) άλλης μιας κτηνωδίας μεταξύ των επαγγελματιών μπαχαλάκηδων. Ομάδες φοιτητών με ιδεολογικά πρόσημα συγκρούστηκαν μεταξύ τους για την κεφαλή της... πορείας, με αποτέλεσμα να υπάρχουν θύματα (ξανά). Και στο τέλος, φυσικά, για το οποιοδήποτε περιστατικό φταίνε η Αστυνομία και τα ΜΑΤ.
Οχι λοιπόν, δεν φταίνε τα ΜΑΤ... Φταίνε οι επαγγελματίες μπάχαλοι και οι δήθεν φοιτητές που τάχα διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο, ενώ στην ουσία ζουν και τρέφονται από το να κάνουν πορείες και να σπάνε για προσωπική ευχαρίστηση και για αυτοπραγμάτωση, παίρνοντας ταυτόχρονα στο λαιμό τους φοιτητές που είτε θέλουν να σπουδάσουν και δεν μπορούν γιατί η σχολή τους τελεί υπό κατάληψη είτε είναι αγνοί ιδεολόγοι και πιστεύουν φούμαρα, βγαίνοντας να διαμαρτυρηθούν για οτιδήποτε κι αν το κάνουν.
Οσον αφορά βέβαια τις απαιτήσεις των οργανωμένων φοιτητών, εκεί κι αν γίνεται τρελό «γλέντι». Στον απόηχο του Πολυτεχνείου εδώ και μισό αιώνα, οι φοιτητικές οργανώσεις προχωρούν σε καταλήψεις και πορείες, θέλοντας να το «παίξουν» επαναστάτες. Ωστόσο, από ουσία, μηδέν. Πότε είδαμε απαίτηση από τους φοιτητές για αξιολόγηση, π.κ., των μελών ΔΕΠ εκάστοτε πανεπιστημίου; Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο στην οποία δεν γίνεται αξιολόγηση των εκπαιδευτικών από το 1 983. Από τους περίπου 1 80.000 υπηρετούντες εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας δημόσιας εκπαίδευσης, ουδείς έχει υποστεί αξιολόγηση για το έργο του. Και αυτό δεν συμβαίνει σε καμιά άλλη χώρα του κόσμου
Με «νόμους» Άγριας Δύσης
Καταλήψεις σχολείων, δε, γίνονται μόνο στα δημόσια σχολεία της Ελλάδας. Σπανιότατα γίνονται σε άλλες χώρες. Στα ιδιωτικά σχολεία είναι αδιανόητο να γίνει κατάληψη. Το ίδιο και στα ιδιωτικά κολέγια, στα οποία λειτουργούν παραρτήματα πανεπιστημίων του εξωτερικού. Αντίθετα, στα ελληνικά (δημόσια) πανεπιστήμια όχι μόνο γίνονται καταλήψεις, κλοπές, διαρρήξεις, εμπρησμοί αλλά και μακροχρόνιες κατοικήσεις σε πανεπιστημιακά κτίρια του Πολυτεχνείου της Αθήνας και του Πανεπιστημίου της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης κάποιων «αγωνιστών» που έχουν δικούς τους «νόμους», ενώ τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια έχουμε δει απομακρύνσεις και «εκκαθαρίσεις» σε άσυλα ανομίας, όπως την ΑΣΟΕΕ, γεγονός που εξοργίζει ακόμα περισσότερο τους μπαχαλάκηδες. Εν κατακλείδι, δεν είναι κακό να παραδεχθούμε ότι είναι κοινό μυστικό πως πρώτα γίνεται η κατάληψη και στη συνέχεια διατυπώνονται - εφευρίσκονται τα υποτιθέμενα αιτήματα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΥΤΙΛΙΝΙΟΣ
|
MANIFESTO |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου