Θεόδωρος Τσούχλος π. πρόεδρος (ΟΛΜΕ) και στέλεχος της ΔΑΚΕ: Δημόσια Εκπαίδευση- Εκκρεμότητες και προοπτικές

  Η κυβερνητική τετραετία ολοκληρώθηκε, καθώς και το έργο της απελθούσης υπουργού. Στο χώρο της Εκπαίδευσης τα προβλήματα, οι εκκρεμότητες αλλά και η επιτακτική ανάγκη επίλυσής τους παραμένει. Τα πλέον βασικά είναι χρονίζοντα, απότοκα της μνημονιακής δεκαετίας και των ακούσιων ή εκούσιων ευθυνών όσων κυβέρνησαν κατά τη διάρκειά της. Οι μισθοί, οι συντάξεις, η αδήριτη ανάγκη ασφαλιστικής μεταρρύθμισης , οι μόνιμοι διορισμοί- μονιμοποιήσεις, οι 50.000 αναπληρωτές, η γραφειοκρατική πίεση και εξουθένωση, το διδακτικό ωράριο, η ουσιαστική επιμόρφωση, η πλήρης αποκατάσταση των όσων υπέστησαν τη διαθεσιμότητα, ο εξοβελισμός των Κοινωνικών Επιστημών και των Καλλιτεχνικών μαθημάτων, αποτελούν μείζονα διαχρονικά προβλήματα που απαιτούν την επίλυση τους από την επόμενη κυβέρνηση, αλλά και τη νέα ηγεσία του ΥΠΑΙΘ.

  Συγκεκριμένα στο χώρο των μισθολογικών- συνταξιοδοτικών- ασφαλιστικών διεκδικήσεων απαιτείται:

1.      Σημαντική αύξηση των μισθών μας, επαναφορά των δώρων, ανάκτηση του απολεσθέντος  κλιμακίου (2015-2017). Από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας έχουμε απωλέσει δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Το νέο μισθολόγιο υποχρεούται να καλύπτει το σύνολο των συναδέλφων και οι διαπραγματεύσεις για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας οφείλουν να εκκινήσουν άμεσα. Υπάρχει σχετική ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, η οποία όμως δεν έχει ακόμη ενεργοποιηθεί

2.      Ευπρεπείς συντάξεις με γενναία ετήσια αύξηση, άμεση απόδοσή τους και επαναφορά του εφάπαξ στην προ των μνημονίων κατάσταση. Κατάργηση της προσωπικής διαφοράς και του νόμου Κατρούγκαλου. Μείωση των ορίων αφυπηρέτησής μας, είναι αδιανόητο για τους εκπαιδευτικούς το 67^ο έτος. Η πρόταση της Ομοσπονδίας για συνταξιοδότηση στην ηλικία των 60 με τριάντα έτη προϋπηρεσίας, ας είναι το εφαλτήριο ενός ουσιαστικού διαλόγου με τα αρμόδια υπουργεία. Η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ οφείλει να συνδράμει και να συνηγορήσει στο απόλυτα δίκαιο αίτημά μας.

Οι μηδενικοί διορισμοί επί μία δεκαετία, εκτόξευσαν τον αριθμό των αναπληρωτών, μολονότι την περίοδο 2020-23 υπήρξαν 28.500 μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών  και μελών Ειδικού Εκπαιδευτικού και Βοηθητικού Προσωπικού. Οι 50.000 συνάδελφοι που θα κληθούν εκ νέου να καλύψουν τα υπάρχοντα κενά στην Α/θμια και Β/θμια Εκπαίδευση αποτελούν ένα εκρηκτικό πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί άμεσα. Την επόμενη τετραετία οι μόνιμοι διορισμοί πρέπει να αυξηθούν, έτσι ώστε να καλυφθούν όλα τα υπάρχοντα κενά. Φυσικά καμία ιδέα ενός διαγωνισμού τύπου ΑΣΕΠ για την περίοδο αυτή. Εκπαιδευτικοί με πολυετή εμπειρία και πλείστες επιστημονικές γνώσεις που έχουν υπηρετήσει σε δυσπρόσιτες και απομακρυσμένες περιοχές μακρόν των οικογενειών τους, είναι αδιανόητο να κληθούν να δώσουν εκ νέου εισαγωγικές εξετάσεις. Αλλά και οι μονιμοποιήσεις όσων διορίστηκαν το 2020 είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθούν άμεσα: Σε λίγους μήνες θα έχουν κλείσει ως δόκιμοι τριετία στο Δημόσιο, απόλυτα καινοφανές και αυτό. Δυστυχώς αντί να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες αυτές το Φθινόπωρο του 2022, έχουν εγκλωβιστεί σε μια ατελέσφορη και νομικά αμφισβητήσιμη διαδικασία «αξιολόγησης».

  Όσον αφορά την εισαγωγική επιμόρφωση του ΙΕΠ, η ΟΛΜΕ την έχει χαρακτηρίσει σκοταδιστική καταγγέλλοντάς την παράλληλα πως καταπατά τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Απίστευτη προχειρότητα με υλικό παρωχημένο και αντιπαιδαγωγικό. Αλλά και εκατοντάδες συνάδελφοι στη γενική και ειδική Εκπαίδευση που έχουν πλέον διοριστεί εμφανίστηκαν ως υπόχρεοι παρακολούθησης, μολονότι είχαν συμμετάσχει στο πρόγραμμα εισαγωγικής επιμόρφωσης ως αναπληρωτές τα προηγούμενα έτη και είχαν λάβει  τις σχετικές βεβαιώσεις. Σε όλα αυτά προστίθενται: α) η γραφειοκρατική πίεση και εξουθένωση εξαιτίας των πρόσθετων υποχρεώσεων που επέφερε η λεγόμενη «αυτοαξιολόγηση». Μολονότι η Ομοσπονδία έχει ταχθεί με πολύ μεγάλη πλειοψηφία υπέρ της αποτίμησης του έργου της σχολικής μονάδας στο 20^ο Συνέδριο (Ιούλιος 2022), το ΥΠΑΙΘ συνέχισε να μη λαμβάνει υπόψη την πρόταση αυτή που θα μας απέμπλεκε από μια διαρκή νοσηρότητα που τελικά έχει οδηγήσει σε μια αντιφατική και αδιέξοδη κατάσταση.

Β) Η αύξηση του ωραρίου μας το 2013 είχε αρχικά κριθεί ως μνημονιακή υποχρέωση, η οποία θεωρητικά θα έληγε το 2018. Δυστυχώς οι δύο υπουργοί διαφορετικών κυβερνήσεων από τότε δεν τήρησαν την έννοια της συνέπειας και συνέχειας του κράτους. Οφείλουμε να συνεχίσουμε τη διεκδίκηση αυτή, έτσι ώστε η νέα πολιτική ηγεσία να κάνει αποδεκτό το αυτονόητο.

Γ) Επί σειρά ετών διεκδικούμε την άρση των αρνητικών συνεπειών των 2.500 εκπαιδευτικών που είχαν τεθείσε διαθεσιμότητα την περίοδο 2013-2015. Απαιτούμε να επιστραφούν τα χρήματα που παρακρατήθηκαν, όπως και την άρση των αρνητικών οικονομικών επιπτώσεων στη σύνταξή τους.

Δ) Το ΥΠΑΙΘ οφείλει να συμμορφωθεί στις αποφάσεις του ΣτΕ και να επαναφέρει άμεσα τις Κοινωνικές- Πολιτικές- Νομικές Επιστήμες και την Καλλιτεχνική Παιδεία στα ωρολόγια προγράμματα

  Την τελευταία εβδομάδα αντιμετωπίσαμε ένα πρωτοφανές γεγονός με την κατάρρευση της πλατφόρμας της Τράπεζας Θεμάτων. Δεκάδες χιλιάδες μαθητές/τριες των Λυκείων όλης της χώρας, οι γονείς τους, αλλά και σημαντικός αριθμός εκπαιδευτικών βίωσαν μια απαράδεκτη, εξουθενωτική και αγχωτική κατάσταση. Δυστυχώς οι ιθύνοντες δεν είχαν μεριμνήσει να υπάρχει μια δικλείδα ασφαλείας, ένα δεύτερο πλάνο. Πολύ απλά θα μπορούσαν να είχαν νομοθετήσει πως σε εντελώς εξαιρετικές καταστάσεις οι εκπαιδευτικοί κάθε σχολείουθα είχαν τη δυνατότητα να ορίζουν θέματα προς εξέταση από αυτά της Τράπεζας Θεμάτων. Απλές και πρακτικές λύσεις, καθώς στόχος δεν πρέπει να είναι οι εξετάσεις φίλτρα απόρριψης, εντατικοποίησης και αύξησης άγχους.

Εκτός όλων των άλλων σημαντικά προβλήματα δημιουργήθηκαν στην πλατφόρμα του ΟΠΣΥΔ, στην οποία κλήθηκαν να καταθέσουν τα νέα οικογενειακά ή επιστημονικά τους στοιχεία οι συνάδελφοι αναπληρωτές, με στόχο την κατάρτιση νέων πινάκων για τις προσλήψεις. Μολονότι είχαν αναρτήσει όλα τα απαραίτητα έγγραφα που απαιτούνται για τη μοριοδότησή τους, σε πολλές περιπτώσεις ορισμένα από αυτά «εξαφανίστηκαν» με αποτέλεσμα να αλλοιωθούν τα μόρια και να ανατραπεί η τελική κατάταξη στον πίνακα. Απαραίτητη η άμεση παρέμβαση του Υπουργείου, η διόρθωση των τεχνικών ζητημάτων, η καταχώρηση εκ νέου των απαιτούμενων εγγράφων και η εμφάνισή τους στα τελικά αποτελέσματα.

 

Θ. Τσούχλος