Ο Θεός να βάλει το χέρι του!

Τρία ερωτήματα πλανώνται πάνω από την Ελλάδα, χωρίς να παίρνουν καμία απάντηση. Κι αυτό κάτι δείχνει για το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει ως κοινωνία.
Πρώτο ερώτημα: Πότε θα γίνουν εκλογές;

Παλαιότερα αυτό αφορούσε μόνο τους «επαγγελματίες» της Πολιτικής. Βουλευτές, υποψήφιους βουλευτές, στελέχη κομμάτων, υψηλόβαθμα στελέχη του κρατικού μηχανισμού, δημοσιογράφους κλπ.

Τώρα όμως, το θέτουν, όλο και πιο πιεστικά, άνθρωποι που ΔΕΝ ασχολούνται ιδιαίτερα με την πολιτική.

Γιατί άραγε;

Διότι νιώθουν ότι η απομάκρυνση του ΣΥΡΙΖΑ – που όλοι την προεξοφλούν πλέον – θα επηρεάσει άμεσα τη ζωή τους.

Η μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας νιώθει πια παγιδευμένη σε μια κατάσταση, πολύ χειρότερη απ’ ό,τι θυμάται οποιοσδήποτε στο παρελθόν.

Και πιο απελπιστική, επίσης...

Το ερώτημα δεν έχει «προφανή» απάντηση:

Το «λογικό» για τον Τσίπρα θα ήταν να κάνει τις εκλογές άμεσα: Ακόμα και πριν το Μάϊο (όταν θα γίνουν αναγκαστικά ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές εκλογές). Ακόμα και Απρίλιο ει δυνατόν…

· --Τα «θετικά μέτρα» που εξαγγέλλει δίκην… «παροχολογίας» δεν πιάνουν.

· --Το Μακεδονικό δεν υποχωρεί ως αρνητικό σοκ σε βάρος της κυβέρνησης.

· --Τα «ανοίγματά» του στην Κεντροαριστερά αντί να «διεμβολίζουν» το «κέντρο» προκαλούν μεγάλες γκρίνιες μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ.

· --Η δημοσκοπική διαφορά ΔΕΝ μικραίνει υπέρ της ΝΔ. Αντίθετα μεγαλώνει!

Και μετά τις ευρωεκλογές τα πράγματα θα είναι χειρότεραγια το ΣΥΡΙΖΑ – και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.

Επομένως το «λογικό» θα ήταν να γίνουν εκλογές άμεσα! Αυτό άλλωστε επιβάλει και το δημόσιο συμφέρον γενικότερα (αν κάποιος νοιαζόταν γι’ αυτό…)

Γιατί βρισκόμαστε ουσιαστικά σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο! Κι αυτό σημαίνει: παρατεταμένη αβεβαιότητα, παρατεταμένη ακυβερνησία.

Η Ελλάδα έπρεπε τώρα να «τρέχει με χίλια», για να αποφύγει τα χειρότερα. Τα πολύ χειρότερα…

Κι αντί να τρέχει, βρίσκεται καθηλωμένη σε ένα βούρκο, μια παράλυση, ένα προεκλογικό τέλμα…

«Λογικά», λοιπόν, οι εκλογές θα έπρεπε να είχαν ήδη εξαγγελθεί!

Κι όμως, ο Τσίπρας φαίνεται αποφασισμένος να «εξαντλήσει»το χρόνο ως το Σεπτέμβριο – παρά τις αντίθετες «συστάσεις» από όλο και περισσότερους στενούς συνεργάτες του.

Βέβαια, όταν όλο και περισσότεροι του λένε «κάνε τις εκλογές τώρα, γιατί αργότερα πάμε για συντριβή», είναι πολύ πιθανό να τον μεταπείσουν τελικά.

Όμως, τώρα, το μόνο βέβαιο είναι, πως και οι ίδιοι δεν ξέρουν! Κι αφού δεν ξέρουν οι ίδιοι που θα το αποφασίσουν, πώς να ξέρει οποιοσδήποτε άλλος;

Οπότε το ερώτημα πότε ακριβώς θα γίνουν εκλογές, δεν έχει απάντηση σήμερα…

Δεύτερο ερώτημα: Τι θα γίνει αμέσως μετά τις εκλογές;

Κανείς δεν αναρωτιέται ποιος θα κερδίσει. Όλοι προεξοφλούν πως θα κερδίσει ο Μητσοτάκης.

Υπάρχουν διαφορά προγνωστικά για το αν θα έχει αυτοδυναμία ή όχι (μάλλον θα έχει!), αν θα υπάρχει (μαζί με το ΚΙΝΑΛ,) «προεδρική πλειοψηφία» 180 εδρών στην επόμενη Βουλή (μάλλον θα υπάρχει), αλλά τα αγωνιώδη ερωτήματα αρχίζουν από εκεί και ύστερα…

Τι «ωρολογιακές βόμβες» αφήνει πίσω του ο Τσίπρας για τον επόμενο Πρωθυπουργό;

· --Τι θα γίνει με τις τράπεζες;

· --Θα έχουμε νέα «ανακεφαλαίωση», όπως προεξόφλησε ο Δραγασάκης;

· --Και μήπως αυτό σημαίνει bail-in, δηλαδή κούρεμα καταθέσεων;

Και πώς θα το «εισπράξει» αυτό (ή ο,τιδήποτε άλλο - έστω και λιγότερο επώδυνο) η νέα κυβέρνηση, που δεν θα φταίει σε τίποτε;

· --Τι θα γίνει με τη «δημοσιονομική βόμβα» που αφήνει πίσω του ο Τσίπρας;

· --Πότε θα αποκαλύψουν οι Ευρωπαίοι δανειστές, ότι η διαχείριση Τσίπρα δεν αφήνει πίσω της αληθινή «πρωτογενή πλεονάσματα», αλλά συγκεκαλυμμένα ελλείμματα;

· --Πότε θα μπουν στο λογαριασμό οι συντάξεις που ΔΕΝ έχουν πληρωθεί;

· --Πότε θα μπουν στο λογαριασμό τα αναδρομικά από τις συντάξεις που ΔΕΝ έχουν πληρωθεί;

· --Πότε θα μπουν στο λογαριασμό οι αποφάσεις των δικαστηρίων που ανατρέπουν παλαιότερες μειώσεις μισθών και συντάξεων;

· --Πόσος είναι αυτός ο λογαριασμός; 6 δισεκατομμύρια, 12 δισεκατομμύρια; 25 δισεκατομμύρια; Ή μήπως 50 δισεκατομμύρια, όπως υποστήριξαν κάποιοι; (Εγώ έχω υποστηρίξει ότι είναι κάπου ανάμεσα στα δύο πρώτα μικρότερα νούμερα – και πάλι η εξόφλησή τους είναι εφιαλτική– φανταστείτε η αλήθεια να αποδειχθεί διαφορετική…)

· --Πότε θα δοθούν τα αναδρομικά από τις καταργήσεις των περικοπών που θα επιδικάσουν τα δικαστήρια; Σε τι βάθος χρόνου; Και με τι επιπρόσθετο ετήσιο κόστος;

· --Και πώς θα αντιδράσουν οι διεθνείς αγορές (από τις οποίες πρέπει πια να δανειζόμαστε) όταν αποκαλυφθούν όλα αυτά;

Τα ερωτήματα αυτά δεν είναι οι μόνες «ωρολογιακές βόμβες» που υπάρχει φόβος να σκάσουν στα χέρια των «επομένων». Δεν ανέφερα τη ΔΕΗ, δεν ανέφερα τα τεράστια ελλείμματα που δημιούργησε στις ΔΕΚΟ η τετραετία ΣΥΡΙΖΑ - και κάμποσα ακόμα.

Ο Κυριάκος προφανώς τα ξέρει και ετοιμάζεται, αλλά δεν μπορεί – και δεν πρέπει -να μιλήσει τώρα.

Ο Τσίπρας προφανώς τα ξέρει - αυτός τα δημιούργησε και τα «πασάρει» στον επόμενο – όμως τι να πει;

Η κοινωνία έχει αρχίσει να τα υποψιάζεται...

Κι όσοι από μας τα ξέρουμε και καταλαβαίνουμε ότι σε αυτά ακριβώς θα κριθεί, αν η χώρα τα καταφέρει το επόμενο 12μηνο - ή όχι– δεν μπορούμε να πούμε το παραμικρό!

Κάποιοι από μας τα ψάχνουμε και κάνουμε τους λογαριασμούς μας, σχηματοποιούμε πιθανά «σενάρια αντιμετώπισης-διαφυγής» - αν υπάρχουν – τα συζητάμε σε πολύ στενό κύκλο μεταξύ μας και… μέχρις εκεί!

Οι «ωρολογιακές βόμβες» που αφήνει πίσω του ο Τσίπρας – με την ανοχή των εταίρων-δανειστών, ασφαλώς – είναι πια ένα «μαύρο σύννεφο» που κάθεται σιγά-σιγά πάνω από τη χώρα, το βλέπουν πολλοί, ανησυχούν όλο και περισσότεροι, αλλά δεν τολμά να μιλήσει κανείς.

Το τρίτο ερώτημα: είναι τι θα γίνει από δω και στο εξής με την άθλια Συμφωνία των Πρεσπών.

Προσοχή: Η Συμφωνία αυτή είναι όντως πολύ καλά «κλειδωμένη». Δεν είναι εύκολη η απαλλαγή μας από αυτήν.

Κι είναι πιθανό επίσης, αν προσπαθήσουμε άγαρμπα να απαλλαγούμε – δηλαδή να την καταγγείλουμε μονομερώς – αυτό να λειτουργήσει σε βάρος μας, δηλαδή υπέρ των Σκοπίων! Σε πρώτη φάση τουλάχιστον.

Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, είναι αδύνατο να μην κάνουμε και τίποτε!

Ήδη αυτό που φοβόμασταν επαληθεύθηκε: Η Συμφωνία των Πρεσπών νομιμοποιεί τον ψευδομακεδονικό αλυτρωτισμό των Σκοπιανών ΚΑΙ ΜΕΣΑ στην Ελλάδα!

Η εκπομπή του ΒΒC δίνει μια πρώτη πρόγευση. Θα ακολουθήσουν κι άλλα, χειρότερα. Αυτά όλα δεν υπήρχαν πριν υπογράψει η Ελλάδα τις Πρέσπες.

Μετά άρχισαν…

Και κάτι πρέπει να γίνει.

· --Ο Μητσοτάκης έκανε πολύ σωστά που την κατήγγειλε εξ αρχής και απερίφραστα.

· --Έκανε πολύ σωστά που προεξόφλησε ότι η δική του κυβέρνηση δεν παραιτείται από το δικαίωμα του βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στην ΕΕ (όπως μπορεί να επιβάλλει μια ερμηνεία των Συμφωνίας των Πρεσπών).

Αλλά πρέπει να προχωρήσει και ένα βήμα ακόμα:

Πρέπει να πει ευθέως στον κόσμο, ότι η επόμενη κυβέρνηση, δεν θα δεχθεί να νομιμοποιηθεί ο ψευτομακεδονικός αλυτρωτισμός μέσα στην Ελλάδα!

Τελεία και παύλα.-

Το άρθρο 7 παράγραφος 1,2 και 5 της Συμφωνίας του αφήνει τέτοια «παράθυρα».

Όπως και δεν πρόκειται να επιβάλει στους Έλληνες να ονομάζουν τα Σκόπια «Βόρεια Μακεδονία», σε ο,τιδήποτε πέρα από τα επίσημα διπλωματικά έγγραφα. Μόνο στα «επίσημα πλαίσια» είναι «δεσμευτική» η χρήση του ονόματος αυτού για την Ελλάδα (άρθρο 1 παράγραφος 7).

Και να «βάλει πάγο» αμέσως σε διάφορα – λίγα ευτυχώς – στελέχη του που βγαίνουν και μιλάνε στον κόσμο για… «Βόρεια Μακεδονία».

Ούτε τη Συμφωνία δεν έχουν διαβάσει. («Θέλει η… αποτέτοια να κρυφτεί, αλλά η χαρά δεν την αφήνει», έλεγαν στο χωριό μου)

Στο Μακεδονικό απομονώθηκε πλήρως ο ΣΥΡΙΖΑ! Αυτό το κερδίσαμε, τελειωτικά.

Αλλά στην ιστορία αυτή πρέπει ο κόσμος να εμπιστευθεί τη ΝΔ! Αυτό δεν το κερδίσαμε ακόμα (και κάποιοι κάνουν σαν να μη θέλουν να το κερδίσουμε καθόλου).

Ο Μητσοτάκης, λοιπόν, πρέπει να απαντήσει στη μεγάλη αγωνία του κόσμου, για το πώς θα αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα που θα δημιουργήσει – και μέσα στην Ελλάδα – η άθλια Συμφωνία των Πρεσπών.

Σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα, αυτό το ερώτημα ΜΠΟΡΕΙ να απαντηθεί. Αλλά ΔΕΝ έχει απαντηθεί ακόμα…

Υπάρχουν κι άλλα ερωτήματα, που ενώ πλανώνται πάνω από τα κεφάλια μας, δεν τα θέτουμε – και φυσικά δεν τα απαντάμε. Κι ας είναι καθοριστικά για το τι θα συμβεί στη χώρα από δω και μπρός. Όχι τα επόμενα χρόνια. Αλλά πιθανότατα, μέσα στο επόμενο δωδεκάμηνο.

Άρα άμεσα αφορούν την επόμενη κυβέρνηση.

--Για παράδειγμα: τι θα συμβεί στα Βαλκάνια; Ο Αλβανικός εθνικισμός σηκώνει κεφάλι, στο Κόσσοβο και στο Τέτεβο (των Σκοπίων). Μέσα στα Σκόπια οι τριγμοί πολλαπλασιάζονται. Πολλοί μιλούν ανοικτά πια, για «αποσχιστικές κινήσεις» των εκεί Αλβανών. Οι Βούλγαροι, από την πλευρά τους, πυρετωδώς ετοιμάζονται - και αυτοί…

Γιατί αν οι αλβανόφωνοι των Σκοπίων κινηθούν προς τα δυτικά, οι «βουλγαρίζοντες» σλαβόφωνοι θα κοιτάξουν μοιραία ανατολικά, προς την Βουλγαρία.

Όπως φαίνεται πια, οι Πρέσπες αναγνώρισαν μιαν εθνότητα «Μακεδόνων», αλλά προκύπτουν… τρείς εθνότητες στα Σκόπια: Αλβανών, Βουλγάρων και Σλαβομακεδόνων!Αυτοί οι τελευταίοι δεν ξέρουν που να πάνε – και θα είναι πλέον μειοψηφία!

«Αναγνωρίσαμε» ένα… ψέμα λίγο πριν το διαψεύσει η ίδια η Ιστορία.

· --Κι απ’ ό,τι φαίνεται οι ΗΠΑ και η Ρωσία ετοιμάζονται παρασκηνιακά για νέο «μεγάλο συμβιβασμό» μεταξύ τους: που θα εκτείνεται από τη Συρία ως την Ουκρανία ως τα κεντρικά Βαλκάνια – και θα περιλαμβάνει, πιθανόν, και αλλαγές – ή μεταβολές – συνόρων!

· --Κι όλα αυτά πάνω στο μεγάλο «γεωπολιτικό κενό» της Ευρώπης, η οποία μπαίνει σε μεγάλη περιδίνηση λόγω των νέων συσχετισμών που θα προκύψουν στο επόμενο Ευρωκοινοβούλιο.

Αλλά και λόγω του Brexit που επίκειται άμεσα, όμως κανείς δεν μπορεί να το διαχειριστεί πια.

Όλα αυτά αντανακλούν πάνω μας περισσότερο απ’ όσο φανταζόμαστε!

--Για παράδειγμα ο κυοφορούμενος «συμβιβασμός» ΗΠΑ-Ρωσίας αφορά άμεσα και την Τουρκία! Πώς; Δεν ξέρουμε! Ξέρουμε όμως ότι μας αφορά άμεσα.

--Το Brexit αφορά και την… Κύπρο. Αλλά και τα ενεργειακά αποθέματα στην Ανατολική Μεσόγειο. Πώς; Δεν είναι σαφές. Το μόνο βέβαιο είναι ότι «αγγίζει» κι εμάς.

--Οι Ευρωεκλογές θα σημάνουν ιστορική ανατροπή των παραδοσιακών συσχετισμών στο Ευρωκοινοβούλιο. Πώς θα μας επηρεάσει αυτό; Δεν ξέρουμε. Πάντως θα μας επηρεάσει - ίσως και καθοριστικά.

Ίσως ποτέ η Ελλάδα δεν βρέθηκε σε τόσο μεγάλη διεθνή αβεβαιότητα, και σε τέτοια εσωτερική παράλυση - ταυτόχρονα!

Ο Θεός να βάλει το χέρι του… Γιατί εμείς δεν κάνουμε τίποτε!

Πράγματι, όλα αυτά, δεν τα συζητάμε, δεν τα θέτουμε καν – και βεβαίως δεν τα απαντάμε. Κι ας «μας ζώνουν τα φίδια από παντού».

Πράγματι, ο Θεός να βάλει το χέρι του…


Θανάσης Κ.
orthografos