Προς άρση των αδικιών στη συνταξιοδότηση των εκπαιδευτικών

Ως γνωστόν κάθε χρόνο τέτοια εποχή στα μέσα Μαρτίου εκδίδεται απόφαση παραίτησης των εκπαιδευτικών που πληρούν τις προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση. Στο πρώτο δεκαήμερο του Απριλίου υποβάλλονται οι αιτήσεις παραίτησης- συνταξιοδότησης από όσους θα αποχωρήσουν στις 31 Αυγούστου. Αυτό αποτελεί αδικία για τους εκπαιδευτικούς αφού όλοι οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι αποχωρούν οποτεδήποτε. Επί σειρά ετών έχει τεθεί το δίκαιο αυτό αίτημα υπ’ όψιν του υπουργείου και αποφεύγεται η επίλυσή του. Θα απαντήσει κάποιος, τι θα γίνει με την οργανική του θέση που θα αφήσει στο μέσον της σχολικής χρονιάς; ποιος θα διδάξει τα  μαθήματα του;

Η απάντηση είναι απλούστατη και αυτονόητη … είμαστε θεατές διορισμών εκατοντάδων αναπληρωτών εκπαιδευτικών μέχρι και τον Μάρτιο για να καλυφθούν οι ανάγκες!

Το πιο άδικο όμως είναι σε μία κατηγορία εκπαιδευτικών που θα λυθεί η σχέση εργασίας αυτοδίκαια από την Υπηρεσία την 30η Ιουνίου λόγω συμπλήρωσης της ηλικίας των 67 ετών. Παρατηρούμε μια διάκριση μεταξύ αυτών των δύο κατηγοριών. Οι μεν αποχωρούν στις 31 Αυγούστου οι δε στις 30 Ιουνίου. Οι πρώτοι λαμβάνουν τη θερινή άδεια αφού έχουν κλείσει τα σχολεία ενώ οι δεύτεροι που αποχωρούν τέλος Ιουνίου δεν λαμβάνουν την θερινή τους άδεια. Επίσης δεν προβλέπονται επιπρόσθετες απολαβές λόγω αυτής της βεβιασμένης αποχώρησης. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί είναι αρκετοί και ενδεχομένως να αναγκαστούν να στραφούν κατά των εκκαθαριστών δια της νομικής οδού. Θα πρέπει το υπουργείο να προλάβει αυτές τις δυσάρεστες καταστάσεις κατά των εκκαθαριστών.

Οι εκπαιδευτικοί αυτοί που λήγει η υπαλληλική τους σχέση αυτοδίκαια λόγω ορίου ηλικίας στο τέλος Ιουνίου, γιατί να μην αποχωρούν 31 Αυγούστου; Η οικονομική ζημιά που υφίστανται είναι ηθική λόγω διακρίσεων και οικονομική λόγω της σημαντικής διαφοράς που υπάρχει μεταξύ μισθού και σύνταξης για τη διάρκεια αυτή των δύο μηνών. Γιατί να μην δικαιούνται την «θερινή» άδεια όπως όλοι οι εργαζόμενοι; Γιατί να μην απολύονται αυτοδικαίως στις 31 Αυγούστου;

Οι εκπαιδευτικοί που εμπίπτουν στην ως άνω περίπτωση έχουν ενημερωθεί τηλεφωνικά από τις διευθύνσεις εκπαίδευσης τον Φεβρουάριο του 2019. Μετά από πάρα πολλά χρόνια ευδόκιμης υπηρεσίας και προσφοράς στην εκπαίδευση απαξιώθηκαν να ενημερωθούν ΕΓΓΡΑΦΩΣ για την ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ αποχώρησή τους από την υπηρεσία αλλά και για τη διαδικασία που πρέπει να προβούν για την προσκόμιση πλειάδας δικαιολογητικών.

Νομολογία :

Η νομοθεσία που ίσχυε για τις αποχωρήσεις του 2018 ήταν ο Ν. 4369/2016 (ΦΕΚ τ. Α΄ 33/27-2-2016), η υπ'αριθμ. 6497/4-3-2016 εγκύκλιος του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης με την οποία αντικαταστάθηκε η παρ. 1 του άρθρου 155 και καταργήθηκε η παρ. 2 του άρθρου 155 του Υπαλληλικού Κώδικα (Ν. 3528/2007 ΦΕΚ τ. Α' 26/9-2-2007). Οι εκπαιδευτικοί απολύονται αυτοδικαίως από την Υπηρεσία, λόγω ορίου ηλικίας, με τη συμπλήρωση του εξηκοστού εβδόμου (67ου) έτους της ηλικίας τους (άρθρο 59 του Ν. 4369/2016).

Μετά τα ανωτέρω, έχουν ενημερωθεί ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΑ για το σχολικό έτος 2018-2019, ότι την 1-7-2018 θα αποχωρήσουν αυτοδίκαια μόνον όσοι γεννήθηκαν το έτος 1951 (ανεξαρτήτως του μήνα γέννησης), ενώ οι γεννηθέντες το έτος 1952 θα απολυθούν με τη λήξη του διδακτικού έτους 2019-2020 (1-7-2019), αφού ως ημερομηνία γέννησης, για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 155 του Υπαλληλικού Κώδικα (Ν. 3528/2007 ΦΕΚ τ. Α' 26/9-2-2007), θεωρείται η 31η Δεκεμβρίου του έτους γέννησης (οι εκπαιδευτικοί απολύονται αυτοδίκαια με τη λήξη του διδακτικού έτους – αρ. 4 παρ. 1 του Ν. 3687/2008).

Πολύδωρος Σταυρόπουλος - Μηχανολόγος Εκπαιδευτικός, Συγγραφέας