Περσινά ξινά σταφύλια

Το περσινό σου φουσκωμένο εκκαθαριστικό σε βρήκε να ασχολείσαι με το σίριαλ παρωδία του νόμου Παππά. 

Θυμάσαι πόσο μελάνι χύθηκε; 

Θυμάσαι το reality με το οποίο συνοδεύτηκε; 

Θυμάσαι πόσα πρωτοσέλιδα προσπάθησαν να παρουσιάσουν τη ΝΔ ως κόμμα των καναλαρχών; Τότε η γραμμή ήταν ή με τον (αντισυνταγματικό όπως αποδείχτηκε τελικά) νόμο Παππά ή με τους «νταβατζήδες». 

Θυμάσαι τα πανηγύρια για τα λεφτά που «συνέλεξαν» από τον πλειστηριασμό παρωδία; Λεφτά που «ξεπέρασαν κάθε προσδοκία» τα περισσότερα εκ των οποίων έδωσε ο (καλός τότε) κ. Μαρινάκης.

Ο επιχειρηματίας που πέρυσι τέτοια εποχή εκπροσωπούσε για το σύστημα Μαξίμου την κάθαρση στα Ελληνικά ΜΜΕ απέναντι σε ένα παλιό διεφθαρμένο μιντιακό σύστημα το οποίο υπερασπιζόταν η ΝΔ ως προεξάρχον μέλος της «Τρόικας εσωτερικού». 

Η ίδια ΝΔ που κατηγορήθηκε φέτος από το ίδιο σύστημα Μαξίμου ως «συνήγορος Μαρινάκη» όταν ζητούσε εξηγήσεις για τις συνομιλίες Καμμένου-Γιαννουσάκη! 

Τα δε λεφτά που «συγκεντρώθηκαν» από τους «υπερθεματιστές» θα πήγαιναν για την κάλυψη θέσεων σε παιδικούς σταθμούς! Εξ ου και το δίλημμα γινόταν ακόμα πιο χυδαίο: Ή με τους «νταβατζήδες» ή με τις οικογένειες που αναζητούν μια θέση σε παιδικό σταθμό για το παιδί τους. 

Η κατάληξη; Ο νόμος κρίθηκε αντισυνταγματικός, η μελέτη της Φλωρεντίας αποδείχτηκε απάτη, οι θέσεις στους παιδικούς σταθμούς έσπασαν χαμηλό ρεκόρ αφήνοντας χιλιάδες παιδάκια εκτός, τα λεφτά «που ξεπέρασαν κάθε προσδοκία» επιστράφηκαν στους μεγαλοεπιχειρηματίες, και το τηλεοπτικό τοπίο δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό. 

Κι όμως κάτι άλλαξε. Πλήρωσες τους αυξημένους φόρους σου και τον ΕΝΦΙΑ που θα καταργούσαν χωρίς να γίνεις πρώτο θέμα όπως άλλες χρονιές. 

Έτσι ούτε απασχόλησες, ούτε ασχολήθηκες ιδιαίτερα με τους αυξημένους φόρους σου. Τους πλήρωσες αθόρυβα, ενόσω όλη η Ελλάδα παρακολουθούσε το reality Παππά.

Φέτος, ίδιες μέρες, ίδιο έργο. Εσύ αντιμέτωπος με το εκκαθαριστικό σου την ώρα που το (ίδιο) σύστημα Μαξίμου έριχνε στην ατζέντα την συζήτηση περί εγκλημάτων απολυταρχικών καθεστώτων. 

Και για μια ακόμη φορά, πολύ γρηγορότερα από πέρσι, έπεσαν οι ίδιοι στην παγίδα τους. Προκάλεσαν την πλειοψηφία των κεντροαριστερών και αριστερών ψηφοφόρων τους.

Έδειξαν ξανά το πραγματικό ακραίο τους πρόσωπο και την προσήλωση τους στην προσπάθεια διεθνούς μας απομόνωσης. 

Μετά την άρνηση καταδίκης του καθεστώτος Μαδούρο ήρθε και η άρνηση Κοντονή να συμμετάσχει σε συνέδριο της Εσθονικής προεδρίας για την ημέρα μνήμης κατά των εγκλημάτων Ναζισμού και Σταλινισμού. 

Στόχος και πάλι ο αποπροσανατολισμός. 

Να μην απασχολήσεις και να μην ασχοληθείς με τους ακόμα πιο αυξημένους φόρους που καλείσαι να πληρώσεις φέτος. 

Να μην απασχολήσεις και να μην ασχοληθείς με την πληρωμή του ΕΝΦΙΑ σε 5 αντί για 6 δόσεις. 

Το δίλημμα, για άλλη μια φορά, ξεκάθαρο και εύληπτο: Ή με τον Κοντονή ή με τους φασίστες, κατά το "«Ή με τον Γαβρόγλου ή με τους φασίστες» που διαβάσαμε προ ημερών στην Αυγή. 

Οι επικοινωνιακοί εγκέφαλοι του Μαξίμου, όμως, δεν σκέφτηκαν πως μπορεί για λίγες μέρες να «ξέφυγαν» από τα «περσινά ξινά σταφύλια» του ΕΝΦΙΑ και των εκκαθαριστικών, αλλά η συζήτηση που άνοιξαν τους έκανε ακόμα μεγαλύτερη ζημιά. Η οποία φυσικά θα προστεθεί σε αυτήν των αυξημένων φόρων και του ΕΝΦΙΑ. 

Ήθελαν να συγκρίνουμε εγκλήματα απολυταρχικών καθεστώτων (του προηγούμενου αιώνα) αντί να συγκρίνουμε εκκαθαριστικά.

Το φετινό, με το περσινό και με το αντίστοιχο του 2014. 

Λες και μπορούμε να ξεχάσουμε πόσο κόστισε τελικά στην τσέπη μας, στην ζωή μας & στον οικογενειακό μας προϋπολογισμό η «πρώτη φορά Αριστερά», τα επαναστατικά «wow» και οι ιδεοληψίες της. Ιδεοληψίες που εκτός του ότι μας κρατούν κολλημένους στο χθες ενώ πρέπει να τρέξουμε μπροστά, μας απομονώνουν και διεθνώς ενώ θα έπρεπε να χτίζουμε συμμαχίες.

Όσο ακριβότερα πληρώνουμε την ανικανότητα και τις ιδεοληψίες τους, τόσο πιο πίσω στο παρελθόν θα ψάχνουν για επικοινωνιακή διαφυγή και διέξοδο μέσω του διχασμού. Τόσο πιο πίσω στο παρελθόν θα ψάχνουν να βρουν, να αναδείξουν και να τροφοδοτήσουν οτιδήποτε μπορεί να μας χωρίζει.

Όπως ακριβώς έκαναν για να βρεθούν από το 3 στο 30%.

Μόνο που χορτάσαμε διχασμό.

Χορτάσαμε συναισθηματικά διλήμματα.

Χορτάσαμε ιδεοληψίες.

Χορτάσαμε διαστρέβλωση του χθες και του σήμερα.

Χορτάσαμε παραλογισμό και συζητήσεις για τα αυτονόητα!

Χορτάσαμε «αγώνες» και περήφανες «διαπραγματεύσεις».

Χορτάσαμε στείρα άρνηση, υπερβολές και ακρότητες!

Χορτάσαμε την ανακάλυψη εχθρών και την θυματοποίηση.

Αξίζουμε καλύτερα!

Διψάμε για λύσεις συγκεκριμένες, πρακτικές, χειροπιαστές στα πραγματικά, σημερινά μας προβλήματα.

Διψάμε για ρεαλισμό.

Διψάμε για σοβαρότητα, όχι σοβαροφάνεια.

Μας έλειψαν όλα αυτά. Ξεχάσαμε πως είναι!

Συνηθίσαμε να φοβόμαστε να τα απαιτήσουμε, θεωρώντας τα πολυτέλεια. Ενώ δεν είναι.

Δεν είναι πολυτέλεια να διεκδικήσουμε αυτά που μας αξίζουν! Δεν είναι πολυτέλεια να χτίσουμε ένα παρόν για το οποίο θα είμαστε περήφανοι αντί να αναπολούμε το μακρινό χθες, γκρινιάζοντας για το μίζερο σήμερα!

Μπορούμε να το καταφέρουμε! Και θα το καταφέρουμε μόνο όλοι μαζί.

Γιατί και τον ΕΝΦΙΑ, και τους αυξημένους φόρους όλοι μαζί τα πληρώνουμε. Όλοι στα ίδια ταμεία.

Όσο κι αν διχαστούμε, όσο κι αν "ξεχαστούμε", όσο κι αν "αποπροσανατολιστούμε".

Όλοι μαζί μπήκαμε στο τούνελ.

Όλοι μαζί παραμένουμε στο σκοτάδι του.

Όλοι μαζί θα βγούμε, όταν αποφασίσουμε να κοιτάξουμε μπροστά, συγκρίνοντας ρεαλιστικές θέσεις και αξιόπιστες προτάσεις αντί για ψεύτικες παροχές και παρωχημένα συνθήματα...


Του Νίκου Ρωμανού
liberal.gr