“Ουτσεκάδες” πίσω από την απόδραση στις φυλακές Τρικάλων;

Σημεία και τέρατα αναμένεται να βγουν από τις έρευνες που διεξάγει η Αστυνομία στις φυλακές Τρικάλων. Εκεί, όπου πριν  από δέκα ημέρες, μετά από μια πολύ καλά προετοιμασμένη –στρατιωτικού τύπου, όπως χαρακτηρίζεται- επιχείρηση, κυριολεκτικά «γαζώθηκαν» οι εξωτερικοί φρουροί της φυλακής, και απέδρασαν έντεκα κρατούμενοι. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, μάλιστα, φαίνεται ότι προετοιμαζόταν και νέα απόδραση, πολύ μεγαλύτερη, για δεκάδες κρατουμένους. Κοντολογίς, η εικόνα που δίδεται από υψηλόβαθμα στελέχη της Αστυνομίας και του υπουργείου Δικαιοσύνης, είναι ότι το «σωφρονιστικό κατάστημα» ήταν ξέφραγο αμπέλι για το οργανωμένο έγκλημα, το οποίο εύκολα περνούσε στο εσωτερικό της φυλακής, από ναρκωτικά έως όπλα.

Οι σοβαρότατες εξελίξεις στην Κύπρο και η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, άφησαν στο περιθώριο το μείζον θέμα στις ελληνικές φυλακές, που με αφορμή την πρωτοφανή επίθεση και απόδραση από

τις φυλακές Τρικάλων, δείχνει τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ωστόσο, ο τέλεια οργανωμένος τρόπος που έγινε η επίθεση, η στρατιωτικού τύπου οργάνωση της επιχείρησης, η τεράστια δύναμη πυρός, καθώς και ο βαρύς οπλισμός σε πολυβόλα Καλάσνικωφ και σε χειροβομβίδες, δημιούργησε εύλογα ερωτηματικά γύρω από το ποιοί βρίσκονται πίσω από αυτό το συγκλονιστικό γεγονός. Κατά εκτιμήσεις, δεν αποκλείεται ακόμα το ενδεχόμενο συνεργασίας οργανωμένου εγκλήματος και βαλκανικών παραστρατιωτικών οργανώσεων.

Οι έρευνες επικεντρώνονται προς την κατεύθυνση ενός από τους έντεκα δραπέτες (άπαντες Αλβανοί), ο οποίος έχει βαρύτατο ποινικό μητρώο, και έως τώρα δεν έχει συλληφθεί. Ως γνωστόν, συνελήφθησαν τρεις από τους δραπέτες. Για το συγκεκριμένο πρόσωπο διερευνάται το προφίλ του στο χώρο του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά και ενδεχόμενες διασυνδέσεις με παραστρατιωτικές, τύπου αλβανο-κοσσοβάρικου UCK. Μια υπόθεση που δεν αποτελεί έκπληξη πάντως, δεδομένου ότι στα Βαλκάνια, αρκετές παραστρατιωτικές οργανώσεις αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία με το οργανωμένο έγκλημα.

Να σημειωθεί, εκτιμούν μέλη του προσωπικού των φυλακών, ορισμένα εκ των οποίων είχαν πάρει μέρος στην επιχείρηση «ανακατάληψης» της φυλακής, στις 22-3-2013, όταν εκδηλώθηκε η επίθεση, ότι στην στρατιωτικού τύπου επιχείρηση που έγινε, μετείχαν από επτά έως 15 άτομα, πολύ καλά οπλισμένα, που λειτουργούσαν με πλήρη πειθαρχία, είχαν μελετήσει καλά την περιοχή και, ενώ υπήρξε καταιγισμός πυρών, και πραγματικός πόλεμος, εκτελούσαν την αποστολή τους με απόλυτη ψυχραιμία. Ενδεικτικό της έντασης της επίθεσης είναι ότι ακόμα και προχτές, πυροτεχνουργοί του Στρατού και της Αστυνομίας συγκέντρωναν από την περιοχή γύρω από τις φυλακές, χειροβομβίδες (περί τις 18) που δεν είχαν εκραγεί, καθώς και εκατοντάδες κάλυκες από Καλάσνικωφ.

«Γυμνοί» στα Καλάσνικωφ

Το συγκλονιστικό είναι ότι η «μεγάλη απόδραση» έγινε μόλις ένα μήνα αφότου στην ίδια φυλακή εκδηλώθηκε απόπειρα απόδρασης του διαβόητου Παναγιώτη Βλαστού, με ελικόπτερο μάλιστα. Όπως κάτι αντίστοιχο είχε σημειωθεί στις 4 Ιουνίου 2006, στις φυλακές Κορυδαλλού  από τους  Βασίλη Παλαιοκώστα και Αλκέτ Ριζάι. Ως γνωστόν, η τελευταία απόπειρα Βλαστού απέτυχε, όταν οι εξωτερικοί φρουροί κτύπησαν το ελικόπτερο.

Παρά ταύτα, στις 22 Μαρτίου, οι φρουροί των φυλακών Τρικάλων βρέθηκαν κυριολεκτικά «γυμνοί» απέναντι στους επιτιθέμενους. Οι τελευταίοι γάζωσαν τις σκοπιές που δεν διαθέτουν καμμία θωράκιση, και, ως εκ θαύματος δεν υπήρξαν νεκροί. Σήμερα, εξηγεί μέλος του προσωπικού των φυλακών, «αυτοί οι άνθρωποι ανεβαίνουν για να φυλάξουν, στη σκοπιά που είναι γαζωμένη με 140 σφαίρες, περνούν από τα μέρη που έχουν αφήσει τα σημάδια τους οι εκρήξεις χειροβομβίδων, και από το σημείο που έχει αφήσει σημάδι η λίμνη αίματος ενός συναδέλφου. Κι’ όμως, για τους μισούς από αυτούς ούτε καν αλεξίσφαιρα γιλέκα δεν υπάρχουν. Αισθανόμαστε, όχι απλά την αδιαφορία, άλλα ότι μας έχουν εντελώς παρατημένους», λέγουν χαρακτηριστικά.

Ενδιαφέρον είναι επίσης, ότι μόλις περίπου δέκα ημέρες πριν την επίθεση στα Τρίκαλα, στις φυλακές «υψίστης» ασφαλείας του Μαλανδρίνου, ο Ριτζάϊ είχε πάρει ομήρους φρουρούς και σωφρονιστικούς υπαλλήλους. Μέχρι να παραδοθεί, είχε προβεί σε σειρά φιλοαλβανικών «κηρυγμάτων», ενώ έστελνε φωτογραφίες με τους ομήρους, από το κινητό του σε ΜΜΕ της χώρας του. Όλα αυτά τα γεγονότα, σε συνδυασμό με ασφαλείς πληροφορίες από άλλες ελληνικές φυλακές, ότι εξυφαίνονται σχέδια απόδρασης και «εξεγέρσεων», έχουν οδηγήσει αρμόδια κυβερνητικά στελέχη στο συμπέρασμα ότι «η ατμόσφαιρα στις φύλακες μυρίζει μπαρούτι. Πόσο μάλλον, αφού κάποιες οργανωμένες ομάδες του υποκόσμου θεωρούν ότι μπορούν να εκμεταλλευτούν τα πιθανά προβλήματα που έχει το ελληνικό κράτος, εξαιτίας της κρίσης».

Η ΕΥΠ

Υψηλόβαθμοι κύκλοι της Αστυνομίας πάντως, σημειώνουν με έμφαση ότι η κατάσταση έχει χειροτερεύσει ιδιαίτερα εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, από τη στιγμή που δολοφονήθηκε υψηλόβαθμος παράγων των μυστικών υπηρεσιών των Σκοπίων, ο οποίος δούλευε και για λογαριασμό της ελληνικής ΕΥΠ. Να σημειωθεί πως της δολοφονίας αυτής, ακολούθησε πρακτικά το «ξήλωμα» του δικτύου της ελληνικής μυστικής υπηρεσίας στη γειτονική χώρα, με άγνωστες συνέπειες και για άλλες βαλκανικές χώρες. Την ευθύνη γι’ αυτό επιρρίπτουν πολλοί στην προηγούμενη ηγεσία της ΕΥΠ.

Κατά αξιωματικούς της ΕΛΑΣ, «όταν το δίκτυο αυτό βρισκόταν σε πλήρη δράση, μαθαίναμε εγκαίρως σχέδια τα οποία θα ελάμβαναν χώρα στην Ελλάδα, μεταξύ των άλλων, και μέσα στο οργανωμένο έγκλημα». Διαπίστωση που αφήνει να φανεί το μέγεθος του πλήγματος που έχουν δεχθεί έκτοτε οι ελληνικές διωκτικές αρχές.

Θανάσης Αργυράκης, στον “Τύπο της Κυριακής”