Καλύτερα ναι, καλύτεροι όχι.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έλεγε ότι οι πολιτικοί οφείλουν να είναι φειδωλοί στα λόγια. Οφείλουν να μιλούν κυρίως με το έργο τους. Γιατί τα λόγια μπορούν να γίνουν όπλα που συχνά στρέφονται εναντίον σου. Δεν είναι αναγκαίο να είναι κάποιος εθισμένος σε brutal εκφράσεις όπως τα «αστέρια» της Χ.Α. ή ο Πολάκης. Αρκεί και η ατυχής διατύπωση αμφιλεγόμενων σκέψεων και απόψεων. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά αλλά αρκεί η αναφορά σε δύο από τα πιο πρόσφατα εκ μέρους της κυβέρνησης. Η σύγκριση του Υπουργού Ανάπτυξης της Ελλάδας με το Βέλγιο και η αναφορά του Υπουργού Επικρατείας στις ΜΕΘ που δεν έγιναν. Οι όποιες ερμηνευτικές και συμπληρωματικές δηλώσεις ή η επίκληση αντίστοιχων ατοπημάτων του αντιπάλου δεν επαρκούν για να ακυρωθεί το αρνητικό αποτύπωμα.
Ξεκινώντας από το δεύτερο, ακόμα και αν είναι σωστή η διαπίστωση ότι το 50% όσων μπαίνουν στις ΜΕΘ δεν τα καταφέρνουν δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκής δικαιολογία για να καλύψει ελλείψεις και τυχόν παραλείψεις. Γιατί αν είναι 50-50 οι πιθανότητες να επιβιώσει όποιος εισέρχεται στις ΜΕΘ είναι προφανώς πολύ λιγότερες αν δεν υπάρχει μονάδα για να εισαχθεί. Φυσικά δεν αρκεί απλώς η εισαγωγή. Απαιτείται επιπλέον αυτή η μονάδα να είναι κατάλληλα εξοπλισμένη και στελεχωμένη. Δηλαδή ΜΕΘ στην ουσία και όχι μόνο κατ’ όνομα. Η γενική εντύπωση που επικρατεί είναι ότι αυτή η οφειλόμενη επάρκεια και ετοιμότητα εκ μέρους του κράτους δεν υφίσταται.
Στις 18/4/2020 έγραφα (Ανθυγιεινός τουρισμός.): «Πολλοί παράγοντες καθορίζουν τις επιπτώσεις της νόσου σε κάθε χώρα. Τα μέτρα πρόληψης, τα μέσα αντιμετώπισης, η γεωγραφική διασπορά του πληθυσμού, οι συνθήκες αλλά και οι συνήθειες υγιεινής, η διαμονή των υπερηλίκων, ο χρόνος εκδήλωσης των πρώτων κρουσμάτων είναι μερικοί από αυτούς τους παράγοντες». Δηλαδή το «είμαστε καλύτερα» δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι «είμαστε καλύτεροι» αφού το αποτέλεσμα μπορεί εν μέρει ή καθ’ ολοκληρίαν να οφείλεται σε παράγοντες ανεξάρτητους από τα μέσα και τις αποφάσεις για την αντιμετώπισή του προβλήματος. Επομένως, στο μέτρο του εφικτού, πρέπει να εξετάζονται ανεξάρτητα οι διάφοροι παράγοντες για να μπορούμε να τεκμηριώσουμε επαρκώς ότι πράγματι «είμαστε καλύτεροι» και μπράβο μας. Επιπλέον όπως λέει ο λαός «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».
Όταν, στις 7/5ου η Ελλάδα ήταν η καλύτερη μεταξύ των 15 «παλαιών» χωρών - προ της «ακατάσχετης» διεύρυνσης- της Ε.Ε.- με 14 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων όλοι πανηγυρίζαμε και χειροκροτούσαμε. Τότε οι 5 πρώτες χώρες είχαν αντίστοιχα τα εξής αποτελέσματα: Ελλάδα (14), Φινλανδία (45), Αυστρία (68), Δανία (87), Γερμανία (87), (σε παρένθεση οι θάνατοι ανά εκ.). Σήμερα η κατάσταση έχει διαμορφωθεί ως ακολούθως: Φινλανδία (70), Δανία (140), Γερμανία (188), Ελλάδα (192), Αυστρία (307). Αν δικαιολογείται ένα κράτος να είναι υπερήφανο προφανώς αυτό είναι πρωτίστως η Φινλανδία όχι γιατί είναι πρώτη αλλά γιατί το ποσοστό θανάτων σε αυτό το διάστημα των 6 μηνών αυξήθηκε μόνο κατά 0,55%. Ακολουθεί η Δανία (0,60%), η Γερμανία (1,16%), η Αυστρία (2,93%) και τέλος η Ελλάδα (12,71%). Από την άλλη πλευρά η Ελλάδα στις 7/5ου ήταν 51 φορές καλύτερα από το Βέλγιο (14 έναντι 720 θάνατοι/εκ.) ενώ σήμερα είναι 7 φορές καλύτερα (192 έναντι 1397 θάνατοι/εκατομμύριο). Θα πρέπει επιπλέον να επισημανθεί ότι η Γερμανία δεν έχει ακόμα και σήμερα προχωρήσει σε γενικό lock down ενώ το σύστημα υγείας της είναι σε θέση να υποδέχεται και να περιθάλπει ασθενείς και από άλλες χώρες (Βέλγιο, κ.λπ.). Ακόμα ότι η Σουηδία η οποία αρνείται το γενικό κλείσιμο έχει αύξηση θανάτων κατά το ανωτέρω διάστημα των 6 μηνών μόνο 1,25% (654 έναντι 291).
Για να μην υπάρξει παρανόηση πρέπει να τονίσουμε ότι, ενώ ο τουρισμός είναι αναμφισβήτητα ένας από τους σημαντικούς παράγοντες διάδοσης της νόσου –είναι χαρακτηριστικό ότι ο Μπιλ Γκέιτς ανέφερε ως μία από τις επιπτώσεις της πανδημίας τον δραστικό περιορισμό στο μέλλον των επαγγελματικών ταξιδιών γεγονός που προκάλεσε τις αντιδράσεις των αεροπορικών εταιρειών-, δεν συνιστά κατ’ ανάγκην αναγκαίο κακό. Αρκεί να αντιμετωπιστεί σωστά. Το παράδειγμα της Κύπρου είναι χαρακτηριστικό. Εξαρτάται από τον τουρισμό πολύ περισσότερο από την Ελλάδα. Κάθε χρόνο κατακλύζεται από τουρίστες πολλαπλάσιους από τον πληθυσμό της. Κατάφερε όμως ένα θαύμα. Στις 7 Μαΐου μετρούσε 32 θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων και σήμερα μόνο 40! Δεν αρκέστηκε στο γεγονός ότι τον Μάιο ήταν εξαιρετικά καλά. Φρόντισε να διατηρήσει τα αριστεία της.
Οφείλουμε για μια ακόμα φορά να τονίσουμε ότι τα συγκεκριμένα αποτελέσματα είναι πολυπαραγοντικά και δεν προσφέρονται για επιφανειακές αναλύσεις. Δεν προσφέρονται ούτε για αυτόκλητους πολιτικούς εισαγγελείς αλλά ούτε βέβαια και για επιπόλαιους πανηγυρισμούς. Η πανδημία είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα. Πρέπει να αποβάλλουμε τον κακό εαυτό μας που μας θέλει παγιδευμένους στον εύκολο εντυπωσιασμό. Στο «φαίνεσθε», στην επικοινωνία, στο σύνθημα, στην ατάκα, στις «κοκορομαχίες». Σε πολλούς τομείς στο παρελθόν ήμασταν καλύτερα από τους γείτονές μας. Στην εκπαίδευση, στην οικονομία, στο βιοτικό επίπεδο. Το θεωρήσαμε δικαίωμά μας, κεκτημένο και δεδομένο και παραδοθήκαμε στη ραστώνη και τον εφησυχασμό. Αντικαταστήσαμε, σε όλα τα επίπεδα, την αριστεία με τα πελατειακά δίκτυα, τις δημόσιες σχέσεις και την επικοινωνία. Σήμερα πληρώνουμε τις ευκαιρίες και τον χρόνο που χάσαμε, το κεφάλαιο και τις δυνατότητες που σπαταλήσαμε.
Οφείλει να μας γίνει μάθημα. Δεν αρκεί να είμαστε καλύτερα. Πρέπει να γίνουμε καλύτεροι.
Αντώνης Αντωνάκος
27-11-2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου