ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ «Πιστοί στην τήρηση των παραδεδομένων»

«Δεύτε, ίδετε Χριστόν, τον Δεσπότην του παντός, όν βαστάζει Συμεών, σήμερον εν τω ναώ». Ο θεοφώτιστος Υμνογράφος της Εκκλησίας μας στα ιδιότυπα μεγαλυνάρια της Υπαπαντής λεπτομερώς αναφέρεται στα διαδραματισθέντα γεγονότα της σπουδαίας αυτής Δεσποτικής εορτής.

Μας είναι γνωστόν ότι προ της αναλήψεως των καθηκόντων του στον ναό, ο Συμεών, είχε ως προκάτοχό του τον Ζαχαρία τον πατέρα του Προδρόμου και γιο του Βαραχίου τον οποίον και εφόνευσαν μεταξύ Ναού και θυσιαστηρίου οι Εβραίοι.

Μετά από τον Ζαχαρία ανέλαβε την διακονίαν του Ναού ο Θεοδόχος πρεσβύτης Συμεών ο οποίος είχε την ρητή υπόσχεση του θεού, «του μη ιδείν θάνατον» προτού δεχθεί στην αγκάλη του το θείο βρέφος.

Γι' αυτό και την στιγμή κατά την οποία «αγκαλίζεται χερσί τον του νόμου ποιητήν και δεσπότη του

παντός» εκφράζει με τα υπέροχα εκείνα προφητικά λόγια τα οποία και σήμερα χρησιμοποιούνται σε κάθε εσπερινή ακολουθία την δόξα του προς τον Θεό: «Νυν απολύεις τον δούλόν σου, Δέσποτα, κατά το ρήμά σου εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου, ο ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών, φως εις αποκάλυψην εθνών και δόξαν λαού του Ισραήλ». Ταυτόχρονα απευθυνόμενος και στην Υπεραγία Θεοτόκο, αφού την μακαρίσει θα πει την προφητική φράση ότι «ούτος κείται εις πτώσιν και Ανάστασιν πολλών».

Αυτό το γεγονός της Υπαπαντής του Χριστού μας γεννά στο μυαλό μας πολλές σκέψεις, άλλες που έχουν σχέση με την θεία οικογένεια και άλλες με τις δικές μας υποχρεώσεις. Η θεία οικογένεια και ιδιαίτερα η Παναγία μας έχουσα θεοδόχον την μήτραν θα μπορούσε να κάνει υπέρβαση των τυπικών της υποχρεώσεων και όμως από την μια «ουκ εβδελύξατο σαρκός την περιτομήν» και από την άλλη «προσάγει τω Πρεσβύτη» βρέφος 40 ημερών. Ακόμα μας εντυπωσιάζει το γεγονός της προσφοράς ζεύγους νεοσσών τριγόνων, ως δώρον στον Ναό.

Μήπως η εκπλήρωση των θρησκευτικών και παραδοσιακών υποχρεώσεων μιας Θεοτόκου μητέρας και ενός Θεανθρώπου ως βρέφος είναι μάθημα και για μας; Μήπως στην νεοεποχίτικη περίοδο της ζωής μας όπου ο λίβας της καίει, ξηραίνει και εξαφανίζει κάθε ικμάδα θρησκευτικής, ιστορικής και παραδοσιακής ζωής θα πρέπει να μας δημιουργήσει αισθήματα σθεναρής αντίστασης, έχοντας πάντα στον νου μας την υπόμνηση του Αποστόλου των εθνών Παύλου: «Στήκητε και κρατείτε τας παραδόσεις»;

Υπάρχουν σήμερα, πολλοί ισοπεδωτές των πάντων, δυστυχώς ανάμεσά τους και γυναίκες, οι οποίοι εν ονόματι κάποιου εκμοντερνισμού ή και νεοφανών ιδεών ενσπείρουν ζιζάνια στην ορθόδοξη κοινωνία μας και με ειρωνεία πολλές φορές αμφισβητούν την αναγκαιότητα των αγιαστικών τελετών και την τήρηση των παραδεδομένων. Τί χρειάζεται μας λένε για παράδειγμα, ο αγιασμός, γιατί να τηρείται από την νέα μητέρα ο σαραντισμός;

Εμείς, όμως, τα πιστά τέκνα της εκκλησίας μας αντιστεκόμαστε να βεβαιώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να τηρούμε πιστά και απαρέγκλιτα, τιμώντας και την Υπαπαντή του Χριστού μας, ό,τι παραλάβαμε και ό,τι διδαχτήκαμε και ό,τι πιστέψαμε.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ.Ν.Θ.