Οι λαοί και η Κύπρος

Το πιο καλό για την κρίση στη Mεγαλόνησο το είπε o κ. Νίκος Βούτσης. Στην παρατήρηση του δημοσιογράφου κ. Δημήτρη Καμπουράκη ότι δεν βρέθηκε και κανένας Νοτιοευρωπαίος «να βοηθήσει τους Κύπριους» ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε: 

«Οι λαοί; Οι λαοί είπαν ότι “είμαστε Κύπριοι” και κατέβηκαν στους δρόμους» (Mega 26.3.2012).

Για να πούμε την αλήθεια, δεν είδαμε και πολλούς βόρειους, νότιους, ανατολικούς ή δυτικούς να κατεβαίνουν στους δρόμους για να βοηθήσουν τις τράπεζες της Κύπρου που χρεοκόπησαν. Τρεις, κι αυτοί ήταν Κύπριοι, εμφανίστηκαν να διαδηλώνουν στις Βρυξέλλες, έξω από τον χώρο που γινόταν το Eurogroup. 

Πού ήταν οι «λαοί» του ΣΥΡΙΖΑ όλη αυτή την εβδομάδα για να τον βγάλουν ασπροπρόσωπο; Ακόμη και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς έβγαλε μία μόνο ανακοίνωση (19.3.2012) στην οποία τονίζει ότι «η αντίδραση του κυπριακού λαού μπορεί να υποχρεώσει την κυβέρνηση να αποσύρει τη φορολόγηση στις μικρές καταθέσεις και να αυξήσει τη φορολογία στις μεγάλες».

Αλλά έστω ότι η φαντασίωση του κ. Βούτση γίνεται αύριο πραγματικότητα.

Ας υποθέσουμε ότι οι «λαοί» θα κάνουν αυτή την εβδομάδα αυτό που αμέλησαν την περασμένη: θα κατέβουν στους δρόμους για να βροντοφωνάξουν «είμαστε όλοι Κύπριοι». Αφού το κάνουν και ικανοποιήσουν τις αγωνιστικές φαντασιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα ανακεφαλαιοποιήσουν και τις τράπεζες της Κύπρου; 

Δηλαδή αν οι «λαοί» του ΣΥΡΙΖΑ θα ήθελαν να βοηθήσουν πραγματικά την Κύπρο θα έβαζαν ρεφενέ ένα κατοστάρικο κατά κεφαλήν ώστε να μην «κουρευτούν» οι καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ, όπως είναι ο νέος καημός της εγχώριας Αριστεράς. Διότι οι διαδηλώσεις και τα συνθήματα δεν βγάζουν λεφτά. Αν έβγαζαν, η Ελλάδα θα είχε το μεγαλύτερο ΑΕΠ του κόσμου.

Καλώς ή κακώς για να καλυφθεί η τρύπα των κυπριακών τραπεζών κάποιος πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη. Αν δεν το βάλουν οι φορολογούμενοι, όπως έγινε στην Ιρλανδία θα το βάλουν οι καταθέτες όπως έγινε στην Κύπρο και στην Ισλανδία· και η υποτίμηση του νομίσματος, «κούρεμα» του αποταμιευμένου πλούτου είναι.

Στα καθ’ ημάς το πρόβλημα είναι η διάχυση του «διαδηλωτισμού», όπως τον εξέφρασε ο κ. Βούτσης. Αυτός δεν έχει μόνον ως αποτέλεσμα να φαντάζεται η Αριστερά αγώνες εκεί που δεν υπάρχουν, αλλά θυμίζει τις αντιδράσεις των δύστυχων Αράβων που με κάθε ευκαιρία καίνε δυτικές και ισραηλινές σημαίες μπροστά στις κάμερες της τηλεόρασης. 

Δεν λύνουν κανένα πρόβλημα· αφού πουν τα δικά τους συνθήματα «ο Αλλάχ είναι μεγάλος» και υποσχεθούν να χύσουν το αίμα τους για τον δίκαιο σκοπό βρίσκονται διαρκώς σε χειρότερη θέση, αφού πέρα από τις διαδηλώσεις δεν έχουν κανένα άλλο σχέδιο για να προωθήσουν την υπόθεσή τους.

Ισως πάλι ο «διαδηλωτισμός» να είναι η μόνη συγκροτημένη οικονομική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. 

Μπορεί αν φαντάζεται ότι όλα τα προβλήματα λύνονται με «αγώνες των λαών του νότου». Δεν έχουν επαρκή κεφάλαια οι τράπεζες; 

Ρίχνουμε μια διαδήλωση για να ανακεφαλαιοποιηθούν. Ξοδεύει το κράτος περισσότερα απ’ όσα εισπράττει; Κάνουμε ένα αγώνα και αποκτούμε πλεόνασμα.

Δεν είναι για γέλια. Σάμπως είναι σοβαρότερη η πρόταση να ξοδεύουμε περισσότερα ώστε να μας μένουν περισσότερα;

Του Πάσχου Μανδραβέλη
http://www.kathimerini.gr