Τα έκανε ρόϊδο, ζητάει κορόϊδο να μοιραστούν τη ρετσινιά...

Ο Αλέξης Τσίπρας, αφού τα έκανε ρόιδο, ζητάει κορόιδα, να μοιραστούν τη ρετσινιά της αποτυχίας

Ο Τσίπρας, ίσως ο πρώτος άθεος που τιμήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο του Παναγίου Τάφου, αφού τα έκανε ρόιδο, ζητάει κορόιδα να μοιραστούν τη ρετσινιά της αποτυχίας, των νέων περικοπών, των φόρων, της περαιτέρω υποβάθμισης της δημόσιας υγείας και παιδείας.

Σας θυμίζω πως αυτοί οι τύποι, ως αντιπολίτευση, δεν ψήφισαν ούτε ένα άρθρο νόμου επί Σαμαρά. Οι λούμπεν αριστεριστές, που δεν συμφωνούσαν ούτε στις πόσες μέρες το γάλα θα θεωρείται φρέσκο, αφού απέτυχαν σε όλα, ζητούν τώρα «ομαλότητα, σταθερότητα, συνεργασία» κ.λπ., ώστε το δρεπάνι των μέτρων που αυτοί και μόνον αυτοί έφεραν να πιτσιλίσει κι άλλα πουκάμισα, να λερώσει κι άλλα χέρια.

Ωραία ακούγεται στ' αυτιά των νοικοκυραίων, δεξιών και κεντρώων, μια «οικουμενική για να σωθεί ο τόπος». Ομως με ποια αντζέντα;

Σας θυμίζω την άποψή μου: Τα ζητήματα που αφορούν τα εθνικά, την ταυτότητά μας, το μεταναστευτικό, την εξωτερική και την εσωτερική ασφάλεια είναι σημαντικότερα από την κρίση και το Μνημόνιο. Οι κρίσεις περνούν, το Εθνος μένει.

Θυμίζω επίσης σε όσους μνημονεύουν το ιδρυτικό καταστατικό της Ν.Δ. και τον ιδρυτή της, ότι αναφέρει πως το κόμμα υπάρχει υπέρ του Εθνους και της Πατρίδας, δεν τα ξεχωρίζει αυτά τα δύο από την κοινωνία και τον λαό.

Η δε επιλογή, φίλε Μ. Κοττάκη, δεν είναι μεταξύ παλαιάς κοπής Ακροδεξιάς με παρακράτος και μεσαιοχωρίτικης «Κεντροδεξιάς» με χαμηλά λιπαρά, αρεστής στους ιντελιγκέντσηδες και τους ιδεολογικούς νταβατζήδες της Αριστεράς και των ΜΜΕ. Το δίλημμα δεν είναι μεταξύ «καρφιτσών» με μουστακάκι πάνω σε τρίκυκλο με σιδηρολοστό ανά χείρας ή αποεθνικοκοποιημένη μεσαιοχωρίτικη βιοχλαπάτσα. Ηρόστρατο δεν χρειαζόμαστε αλλά ούτε και Κερένσκι.

Υπάρχει και η σύγχρονη Δεξιά, ευρωπαϊκή ή αμερικανική, βαθιά φιλελεύθερη στην οικονομία, αυστηρή στην ασφάλεια και την εθνική ταυτότητα και στα συμφέροντα του έθνους τους. Η Θάτσερ, όσο κι αν την αντιπαθούσα σε πολλά, ήταν σκληρή πατριώτισσα. Οι γκολικοί δεν παίζουν τις λίλιζες όταν αφορά τα εθνικά συμφέροντα της Γαλλίας. Ούτε καν το κράτος-εταιρία, οι Βέλγοι.

Ας μην μπαίνουμε λοιπόν μόνοι μας στη φασιστοειδή λογική της Αριστεράς, όπου ό,τι δεν ταυτίζεται μαζί τους είναι ακραίο.

Μια αληθινά φιλελεύθερη Κεντροδεξιά στην οικονομία, με έμφαση στον ιδιωτικό τομέα, στην ανάπτυξη, που θα ευαγγελίζεται σύγχρονο κράτος, αυστηρότητα στην ασφάλεια, υπεράσπιση της εθνικής και της θρησκευτικής ταυτότητας και αταλάντευτα μαχητική διεκδικητική στάση στα εθνικά θέματα, θα διαπεράσει όλο το πολιτικό φάσμα. Οι καιροί δεν σηκώνουν άχρωμη διαχείριση. Οι ιδρυτικές αρχές μας δεν υποδεικνύουν να γίνουμε μπλε Ποτάμι.

Συναίνεση λοιπόν στον Τσίπρα σε τι;

Εμείς θα συναινούμε π.χ. στο Ασφαλιστικό κι ο ΣΥΡΙΖΑ με τον κεμαλικό υπουργό Παιδείας θα αναμορφώσει την παιδεία με επικεφαλής επιτροπής τον περιβόητο Αντώνη Λιάκο; Μπροστά του η Ρεπούση είναι λυσσασμένη εθνικίστρια. Ο αφελληνισμός της παιδείας, ο ιδεοληπτικός αναθεωρητισμός της Ιστορίας από μια μειονότητα είναι πιο βλαπτικός κι από την ύφεση.

Θα συναινούμε σε νέες περικοπές μισθών και συντάξεων, σε νέους φόρους, που έφεραν με την αποτυχία τους οι αχαΐρευτοι της Κουμουνδούρου, και θα συνεχίζεται η πολιτική της Τασίας, η αθρόα εισβολή στα σύνορα, όποιου του καπνίσει, το «μπάτε, σκύλοι, αλέστε»;

Ξεπουλήσανε τις τράπεζες, πετάξανε 40,2 δισ. που είχε πληρώσει το πόπολο, κάνουνε κωλοτούμπες στους τραπεζίτες κι εμείς θα συναινούμε σφυρίζοντας κλέφτικα;

Αγώνας να φύγουν λοιπόν. Ούτε πυρετό μαζί τους. Τυχόν συναίνεση στην οικονομία, ενώ ο Τσίπρας θα συνεχίζει την αποδομητική αριστερίστικη ατζέντα του στα υπόλοιπα, θα μας οδηγήσει σε μονοψήφια ποσοστά και θα είναι δωράκι στην αληθινή Ακρα Δεξιά. Η παραμονή τους στην εξουσία βλάπτει σοβαρά την Πατρίδα.


Φαήλος Κρανιδιώτης
dimokratianews