«Σφαγή», «παραλογισμός», «καρμανιόλα». Με αυτούς τους χαρακτηρισμούς
υποδέχθηκε η αξιωματική αντιπολίτευση την ανακοίνωση των βάσεων
εισαγωγής στα ΑΕΙ, αφού λόγω της «ελάχιστης» θα μείνουν «κενές πάνω από
15.000 θέσεις» («Εφημερίδα Συντακτών»), «θα αποκλειστούν περισσότεροι
από 20.000 υποψήφιοι σε σχέση με πέρυσι» (Νίκος Φίλης), «περίπου 35.000
μαθητές από τους 92.000 που διαγωνίστηκαν κόβονται» («Αυγή»).
Βεβαίως
αν μείνουν «κενές πάνω από 15.000 θέσεις» και «θα αποκλειστούν
περισσότεροι από 20.000 υποψήφιοι σε σχέση με πέρυσι» σημαίνει ότι
πέρυσι μπήκαν περισσότεροι υποψήφιοι απ’ όσες οι θέσεις. Αλλά αυτό είναι
παλιό καρκίνωμα στα ΑΕΙ. Και αν τελικώς μείνουν κενές 15.000 θέσεις,
πώς θα χωρούσαν οι 35.000 υποψήφιοι που (κακώς) κόπηκαν; Μήπως να
κάνουμε καμιά δεκαριά καινούργια πανεπιστήμια για να χωρέσουν οι
επιπλέον 20.000; Ετσι κι αλλιώς το μόνο που συζητάμε για την ανώτατη
παιδεία είναι πόσοι εισέρχονται στα ΑΕΙ, όχι πόσοι σπουδάζουν. Τα
τμήματα καθορίζονται με χωροταξικά κριτήρια και όχι με γνωστικά. Να
σημειώσουμε ότι ακόμη και σήμερα υπάρχουν αναρίθμητα χωριά σε ολόκληρη
την επικράτεια που δεν έχουν ούτε ένα πανεπιστημιακό τμήμα. Θα μείνει η
«Πέρα Παναγιά» και η «Δώθε Παναγιά» χωρίς τα αγαθά της «ισόρροπης
ανάπτυξης»;
Πίσω από όλα αυτά βέβαια κρύβεται μια ερώτηση: Τι σόι ανώτατη παιδεία θέλουμε; Θέλουμε πανεπιστήμια σαν τον ΕΦΚΑ; Δηλαδή, όπως στα 67 κάθε Ελληνας πολίτης παίρνει σύνταξη, έτσι και στα 18 θα μπαίνει στο πανεπιστήμιο, διάβασε δεν διάβασε, είτε έχει τις βάσεις της επιστήμης είτε δεν ξέρει καν προπαίδεια; Αυτό είναι πολύ βολικό για το πολιτικό σύστημα, που από την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου υπόσχεται «εισαγωγή στο πανεπιστήμιο χωρίς εξετάσεις»· προφανώς επειδή δεν μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε να βρίσκουν οι νέοι δουλειά, σπέρνει τμήματα ΑΕΙ για να παίρνουν τουλάχιστον ένα χαρτί.
Αν όμως θέλουμε ανώτατη παιδεία που θα καταρτίζει επιστήμονες και ειδικούς σε κάποια αντικείμενα πρέπει να προϋπάρχουν κάποια κριτήρια, να ξέρει π.χ. κάποιος φυσική πριν μπει στο τμήμα ηλεκτρολόγων μηχανολόγων. Η μόρφωση είναι κοινωνικό δικαίωμα και ευεργετική για το κοινωνικό σύνολο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ελεύθερη είσοδο στα ΑΕΙ, χωρίς κάποια προαπαιτούμενα γνώσεων.
Στο κάτω κάτω της γραφής και εντός των ΑΕΙ γίνονται κάθε χρόνο εξετάσεις στις οποίες πολλοί και πολλές κόβονται. Γιατί εκεί δεν έχουμε «σφαγή», «παραλογισμό», «καρμανιόλα» και «εικόνα καταστροφής», όπως λέει ο κ. Νίκος Φίλης; Γιατί δεν ξεκινάνε έναν αγώνα ώστε να σταματήσει το «φαινόμενο των αιώνιων φοιτητών» και να δίνεται αυτομάτως ένα πτυχίο σε κάποιον που εισήχθη πριν από 20 χρόνια σε κάποια σχολή; Δεν είναι η παροχή πτυχίου κοινωνικό δικαίωμα; Οι «ημιπιτσιρικάδες» των 35 και βάλε δεν έχουν ψυχή;
kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου