ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ

 Όταν το αρμόδιο τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο έχει ως αρμοδιότητα τον έλεγχο της συνταγματικής νομιμότητας των Προεδρικών Διαταγμάτων, δίνει το πράσινο φως στον νέο οργανισμό του υπουργείου Παιδείας, από τον οποίο έχει αφαιρεθεί ως αποστολή η ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης αν και το Σύνταγμα το ορίζει , ο ΓΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα πρόβλημα. Η Δικαιοσύνη είναι εντάξει. Όταν, όμως, απόφαση της Ολομελείας του ίδιου δικαστηρίου έρχεται να γνωμοδοτήσει ότι οι αλλαγές που επέφερε στο μάθημα των θρησκευτικών το υπουργείο Παιδείας παραβιάζουν την ουσία του Συντάγματος, τότε το Συμβούλιο Επικρατείας είναι ένα σκοταδιστικό δικαστήριο, το οποίο υιοθετεί απόψεις του Μεσαίωνα. Όταν το Συμβούλιο Επικρατείας δίνει πράσινο φως στο Προεδρικό Διάταγμα Γαβρόγλου για την αφαίρεση της σημαίας από τους αριστούχους είναι ένα προοδευτικό δικαστήριο. Οταν όμως κρίνει αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά για τις άδειες, Βρίσκεται στην υπηρεσία της αντιπολίτευσης.

Όταν το Συμβούλιο Φυλακών, με επικεφαλής εισαγγελέα, δίδει επανειλημμένως άδειες στον πλέον στυγνό τρομοκράτη που γνώρισε ο τόπος, τότε ασφαλώς και εφαρμόζει τον νόμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ χαιρετίζει. Εάν όμως επαρχιακό δικαστήριο αθωώσει μητροπολίτη με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε ιδεολογικό πόλεμο, τότε ο υπουργός Δικαιοσύνης ζητεί τα πρακτικά της δίκης, για να ελέγξει την κρίση των δικαστών. Όταν ένας ψευτομουφτής βάλλει κατά των Ελλήνων Εβραίων, δίδοντας ρεσιτάλ αντισημιτισμού, το υπουργείο Δικαιοσύνης παρακολουθεί απαθώς την καταπάτηση του αντιρατσιστικού νόμου. Αλλά όταν διοικήτρια κρατικού οργανισμού πετά στα σκουπίδια τις εικόνες της Παναγίας, τότε εξανίσταται που κάποιοι ζητούν την ποινική δίωξή της για την προσβολή του θρησκευτικού συναισθήματος. Κάπου τα έχει μπερδέψει ο ΣΥΡΙΖΑ με τη Δικαιοσύνη, αγαπητοί. Κάπου τα έχει κάνει θάλασσα. Δεν είναι ο μόνος, και άλλες πολιτικές δυνάμεις έχουν α λα καρτ συμπεριφορά απέναντι της, αλλά αυτός κυβερνά και αυτός έχει την ευθύνη ετούτη την κρίσιμη ώρα. Προφανώς και γράφω το σημερινό σημείωμα υπό το κράτος της αγανάκτησης που προκαλεί η νέα επίθεση της κυβέρνησης στο Σ.τ.Ε. για το ζήτημα των θρησκευτικών. Νομίζω, πρέπει να γίνει κάποια στιγμή κατανοητό. Η Δικαιοσύνη δικάζει. Ο δικαστές δεν ανεβαίνουν στην έδρα προκειμένου να επικυρώσουν τις ιδεολογικές επιλογές υπουργών. Οι δικαστές ανεβαίνουν στην έδρα για να δικάσουν με βάση τους ισχύοντες κανόνες. Μπορεί και στους ίδιους να μην αρέσουν αυτοί οι κανόνες, τους δεσμεύουν όμως. Όπως δεσμεύουν και όλους εμάς.

Αν, λοιπόν, η κυβέρνηση θέλει να χτυπήσει τη διαπλοκή και να προκηρύξει τέσσερις άδειες τηλεοπτικών σταθμών, μαζί της. Αλλά ο διαγωνισμός θα γίνει με βάση το Σύνταγμα. Αν η κυβέρνηση θέλει να αλλάξει τον τρόπο της διδασκαλίας των θρησκευτικών, πάλι δικαίωμα της. Αλλά πρέπει να νομοθετεί εντός των ορίων του Συντάγματος μέχρι της αναθεωρήσεως του. Αν η κυβέρνηση θέλει να αξιοποιήσει πολιτικά τα ευρήματα της εξονυχιστικής έρευνας της εισαγγελέως Διαφθοράς για τη Novartis, δικαίωμα της. Όμως πρέπει να αφήσει τη Δικαιοσύνη να διαβιβάσει τον φάκελο στον αρμόδιο υπουργό και εκείνος με τη σειρά του στη Βουλή, κατά τα οριζόμενα στον νόμο. Όχι να τρέχει ο κάθε κυβερνητικός εκπρόσωπος στον Άρειο Πάγο να συναντήσει δικαστές ή να αναγγέλλει κάθε υπουργός ότι ο φάκελος διαβιβάζεται στη Βουλή με εντολή πρωθυπουργού. Αυτά είναι πράγματα αντικανονικά. Αντισυνταγματικά. Αντι-γενικώς. Και οι κυβερνήσεις σε συνθήκες αστικής δημοκρατίας οφείλουν να είναι υπέρ. Υπέρ των θεσμών. Οι δικαστές δεν είναι στην έδρα νια να επικυρώσουν ιδεολογικές επιλογές υπουργών

Από τον Μανώλη  Κοττάκη

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ