«. . . Πάντες οι των λόγων αυτών ερασταί, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν.»
8+1 παιδαγωγικά ερανίσματα από το έργο τους
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Στο Βυζάντιο και στην εκκλησιαστική παράδοση που ακολούθησε μετά τον 4ο αιώνα, ήταν τόσος ο θαυμασμός και η εκτίμηση που έτρεφαν για τη διδασκαλία των Τριών Μεγάλων Πατέρων ώστε τον 11ο αιώνα καθιερώθηκε κοινή εορτή των Τριών Ιεραρχών, βασισμένη στην ιδιότητα που ένωνε και τους τρεις Πατέρες: στο γεγονός ότι υπήρξαν από κοινού προστάτες των Γραμμάτων και της
Ελληνικής Παιδείας.
Αντί άλλης αναφοράς στη ζωή και έργο των Τριών Μεγάλων και Οικουμενικών Διδασκάλων παραθέτω κάποια παιδαγωγικά αποφθέγματα από τα συγγράματα τους, πάντοτε επίκαιρα και ωφέλιμα για όλους.
«Αὕτη μοι φαίνεται εἷναι τέχνη τις τεχνῶν καί ἐπιστήμη ἐπιστημῶν ἄνθρωπον ἄγειν τό ποικιλώτατον ζῶον καί πολυτροπώτατον».(Γρηγόριος Θεολόγος P.G. 35, 425)
2. Περί παιδαγωγίας
«Μή παροργίζετε τά τέκνα ὑμῶν, οἷον οἱ πολλοί ποιοῦσιν... (Χρυσόστομος P.G. 62, 150), «Πατρικῇ μέν εὐσπλαγχνία, λόγῳ δέ ἐπιστημονικῷ τά ἁμαρτήματα τῶν νέων ἐπανορθοῦσθαι δεῖ» (Μ. Βασίλειος P.G. 31, 953).
« οὐδέν οὕτω πρός διδασκαλίαν ἐπαγωγόν, ὡς τό φιλεῖν καί φιλεῖσθαι» (Χρυσόστομος P.G. 62, 529).
4. Συνέπεια λόγων και πράξεων
- «ἄφωνον ἔργον κρεῖσσον ἀπράκτου λόγου» (Γρηγόριος Θεολόγος P.G 37, 929).
- «μισῶ διδάγματα, οἷς ἐναντίος ὁ βίος» (Γρηγόριος Θεολόγος Ε.Π.Ε. 10,174),
- «οὐ τοῖς παρ᾿ἡμῖν λεγομένοις οὕτω προσέχουσιν, ὡς τοῖς ὑφ᾿ἡμῶν πραττομένοις» (Χρυσόστομος P.G. 60,18).
- «βίαιον μέν μάθημα οὐ πέφυκεν παραμένειν, τά δέ μετά τέρψεως καί χάριτος εἰσδυόμενα μονιμώτερον πως ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν ἐνιζάνει» (Μ. Βασίλειος P.G. 29,213).
- «κἄν σήμερον μή πείθηται (ὁ μαθητής) τοῖς παρά σοῦ λεγομένοις, τῇ ἑξῆς (= τήν ἑπομένη) πεισθήσεται» (Χρυσόστομος P.G. 53, 377).
6. Ενεργός συμμετοχή του μαθητή
«οὐ τῶν διδασκάλων ἐστί τό πᾶν, ἀλλ᾿εἰ μή τό πλέον, τό γοῦν ἥμισυ καί τῶν μαθητῶν» (Χρυσόστομος P.G. 62, 483).
«Δεῖ μετά ἀφθονίας ἐπιρρέειν τοῖς διδασκάλοις τήν τῶν ἀναγκαίων χορηγίαν ἵνα μή κάμνωσι, ἵνα τά πνευματικά ἐργάζωνται, μηδένα τῶν βιωτικῶν ποιούμενοι λόγον» (Χρυσόστομος P.G. 62, 581).
8. Θρησκευτική αγωγή του μαθητή
«Εἰ τούς παῖδας πρό τῶν ἄλλων ἁπάντων ἐπαιδεύομεν φίλους εἶναι τῷ Θεῷ καί τά πνευματικά ἐδιδάσκομεν μαθήματα, πάντα ἄν ἀπεπήδησε τά λυπηρά καί μυρίων κακῶν ἀπηλλάγη ὁ βίος ὁ παρών... (Χρυσόστομος P.G. 47, 381).
9. Χρήση της γλώσσας
«τότε γάρ δεῖ φθέγγεσθαι μόνον, ὅταν τῆς σιγῆς τά λεγόμενα χρησιμώτερα ᾖ» (Χρυσόστομος Ε.Π.Ε. 7,296)
Ο ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΠΕ02
Ν. ΚΑΒΑΛΑΣ
Δρ ΚΟΚΟΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου