Με λύπη μου παρακολουθώ αναρτήσεις συναδέλφων που καταφέρονται με αρνητικούς χαρακτηρισμούς εναντίον των γονέων που διαμαρτύρονται για τη λειτουργία ΔΥΕΠ στα σχολεία τους.

του Χρ. Μπλέτσα
Μάλιστα, αναρωτιούνται «με ποιο δικαίωμα τολμούν να κλείνουν τα σχολεία, με ποιο δικαίωμα τολμούν να προβάλλουν αντιρρήσεις»! Δε στέκομαι στην επιχειρηματολογία των γονέων, θέλω όμως να σταθώ στο δικαίωμα που έχουν οι γονείς να αντιδρούν
και να κλείνουν σχολεία.
Λοιπόν, το δικαίωμα ξέρετε πού το βρήκαν;
Στον ίδιο νόμο με τον οποίο ο κ. Τσίπρας κάποτε έκλεινε σχολεία και δρόμους διαμαρτυρόμενος (για κάτι άλλο που και τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι εμείς το βρίσκουμε θετικό κτλ). Το δικαίωμα το βρίσκουν στην ίδια λογική με την οποία εμείς, ως κλάδος, τους καλούσαμε σε ξεσηκωμό για να μην αξιολογηθούν οι σχολικές μονάδες σε μια διαδικασία-παρωδία που ουσιαστικά θα έκλεινε χιλιάδες τάξεις. Τότε ήταν καλό το κλείσιμο;
Τότε οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων που έκλειναν σχολεία για να μην καταργηθεί το σχολείο και χαθούν θέσεις εργασίας ήταν καλοί;
Τότε το κλείσιμο του σχολείου δεν ήταν φασιστική συμπεριφορά; Αλήθεια, το φασιστόμετρο ποιος το κρατάει;
Συνεπώς, καλό θα είναι να μην προβαίνει κανείς σε χαρακτηρισμούς προς τους γονείς των μαθητών, των ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ, και πριν μιλήσει να σκεφτεί και την επόμενη ημέρα, αν θέλουμε τελικά να έχουμε συμμάχους στην κοινωνία! Και καλό θα ήταν να αναλογιστούμε γιατί δεν έχουμε συμμάχους, αν δεν έχουμε γιατί τίποτα δεν είναι τυχαίο!