ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΛΜΕ: ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΜΕ-Η ΒΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΡΑΝΙΟ.

ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΛΜΕ: ΚΡΑΥΓΗ ΑΓΩΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΜΕ

Η βία στα σχολεία κάθεται στο πρώτο θρανίο.

Οι εκπαιδευτικοί εκπέμπουν σήμα κινδύνου καθώς κάθε χρόνο έρχονται ολοένα και συχνότερα αντιμέτωποι με κρούσματα σχολικής βίας.

Ο εκπαιδευτικός δίνει τον αγώνα του χωρίς την απαραίτητη στήριξη από ειδικούς επιστήμονες.

Στα ελληνικά σχολεία δεν υπάρχουν ψυχολόγοι, ειδικοί παιδαγωγοί, νοσηλευτές δηλώνει στο Έθνος της Κυριακής ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ, Νίκος Παπαχρήστος.

Ανησυχητικές διαστάσεις λαμβάνει το φαινόμενο παραβατικότητας μαθητών, η οποία συνήθως πηγάζει από τη δεινή οικονομική κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες τους.

 ΜΕ μια σκληρή εκπαιδευτική πραγματικότητα έρχονται αντιμέτωποι τα τελευταία χρόνια δάσκαλοι και καθηγητές, η οποία σε αρκετά σχολεία ξυπνάει μνήμες μιας άλλης Ελλάδας. Οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ελληνική οικογένεια έχουν άμεσο αντίκτυπο στα παιδιά, τόσο ως προς τις επιδόσεις τους στο σχολείο όσο και στην ανάπτυξη επιθετικής συμπεριφοράς, η οποία συνήθως πηγάζει από τα προβλήματα που βιώνουν μέσα στα σπίτια τους.

Το πρόβλημα γίνεται ακόμα μεγαλύτερο στους μαθητές της Β' και της Γ Λυκείου, κατά τις οποίες τα παιδιά πρέπει να αποδυθούν και σε έναν τιτάνιο αγώνα ώστε να καταφέρουν να εισαχθούν μέσω των Πανελλαδικών Εξετάσεων στα ιδρύματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Όμως η αφετηρία δεν είναι ίδια για όλους τους μαθητές, καθώς δεν έχουν όλοι οι υποψήφιοι τη δυνατότητα μιας επιπλέον φροντιστηριακής βοήθειας ή ενός ιδιαίτερου μαθήματος στο σπίτι.

Κάνε ότι μπορείς μόνος σου. Λεφτά για φροντιστήρια δεν υπάρχουν λένε πλέον πάρα πολλοί γονείς στα παιδιά τους, που τα αφήνουν πια μόνα τους να αντιμετωπίσουν ένα εξεταστικό σύστημα που έτσι κι αλλιώς δεν είναι δίκαιο. Και αυτό βέβαια μεταφέρεται στο σχολείο και στους εκπαιδευτικούς.

Το χάσμα μεταξύ των μαθητών των πληγέντων από την κρίση περιοχών σε σχέση με τους μαθητές που διαμένουν στα μεσοαστικά προάστια ολοένα και μεγαλώνει τονίζει στο Έθνος της Κυριακής ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Νίκος Παπαχρήστος και υπογραμμίζει: Οι εκπαιδευτικοί καλούνται να αντιμετωπίσουν μια δύσκολη εκπαιδευτική πραγματικότητα. Η μαθητική παραβατικότητα, ιδιαίτερα στις περιοχές που έχουν πληγεί από την κρίση, αυξάνεται γεωμετρικά.

Οι εκτιμήσεις των εκπαιδευτικών όσον αφορά στην παραβατικότητα των μαθητών τους δυστυχώς επιβεβαιώνεται και από τις τελευταίες έρευνες εκπαιδευτικού     περιεχομένου, οι οποίες δείχνουν ότι τα κρούσματα της σχολικής βίας είναι συχνά. Και όπως αποκαλύπτουν οι εκπαιδευτικοί, κάθε χρόνο βρίσκονται αντιμέτωποι με τέτοια περιστατικά έως και 5 φορές, σε ποσοστό που φτάνει κοντά στο 68%.

Πρόσφατη έρευνα για τη βία στο σχολείο που έγινε με πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας του υπουργείου Παιδείας με τίτλο Η βία στο σχολικό περιβάλλον Μια διαδρομή στα σχολεία της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Δυτικής Ελλάδας , έδειξε ότι: Όσον αφορά τους παράγοντες βίας, ως πρώτος παράγοντας, και στις δύο βαθμίδες εκπαίδευσης, έρχεται το μη υγιές οικογενειακό περιβάλλον, όπου επικρατεί α) το αίσθημα εγκατάλειψης και έλλειψης γονικού ελέγχου εξαιτίας διαζυγίου των γονέων, β) η έλλειψη φροντίδας, αγάπης και υποστήριξης, αλλά και γ) η δυσχερής οικονομική κατάσταση της οικογένειας, απόρροια της οικονομικής κρίσης που ταλανίζει την ελληνική κοινωνία.

Στην Αττική το φαινόμενο της παραβατικότητας των παιδιών εξαιτίας κυρίως των οικονομικών δυσκολιών στο σπίτι είναι πολύ συχνό σε περιοχές όπως το Μενίδι, το Περιστέρι, τα Άνω Λιόσια, η Αγία Βαρβάρα, σε πολλές συνοικίες του Πειραιά και γενικά σε περιοχές που έχουν πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση. Μια ακόμη σοβαρή παράμετρος είναι και η έλλειψη τροφής στο σπίτι.

Ο ΥΠΟΣΙΤΙΣΜΟΣ

 Όταν τα παιδιά είναι μικρά, με την αφέλεια που τα διακρίνει ομολογούν τις δυσκολίες που έχουν στην οικογένειά τους. Τα μεγάλα δεν το κάνουν και συνήθως αναφέρουν μόνο ότι δεν μπορούν για παράδειγμα να πάνε φροντιστήριο και γι' αυτό ζητούν πρόσθετη βοήθεια από τους καθηγητές ώστε να προετοιμασθούν για τις Πανελλαδικές, οι οποίες αποτελούν τη μεγάλη τους αγωνία τονίζει ο κ. Παπαχρήστος και σημειώνει: Δεν είναι σπάνιο ούτε το φαινόμενο του υποσιτισμού των μαθητών στις περιοχές αυτές. Μάλιστα στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είναι δυσκολότερο για τους εκπαιδευτικούς να εντοπίσουν τους μαθητές που δεν έχουν τη δυνατότητα να προμηθευτούν ούτε το κολατσιό τους. Ο εκπαιδευτικός δίνει τον αγώνα του χωρίς την απαραίτητη στήριξη από ειδικούς επιστήμονες. Στα ελληνικά σχολεία δεν υπάρχουν ψυχολόγοι, ειδικοί παιδαγωγοί, νοσηλευτές. Οι υποστηρικτικές δομές σε αντίθετη με τα άλλα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ανύπαρκτες. Πα τον λόγο αυτόν η προσπάθεια των εκπαιδευτικών για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κρίσης στους μαθητές είναι τιτάνια Και να σκεφτεί κανείς ότι και o ίδιος εκπαιδευτικός με τις συνεχείς περικοπές του μισθού του δεν είναι απαλλαγμένος από το άγχος της καθημερινής επιβίωσης. Οι μισθοί των εκπαιδευτικών έχουν υποστεί περικοπές κατά 40% σε σχέση με την προ μνημονίου περίοδο.

ΝΙΚΟΛ. ΤΡΙΓΚΑ

ΕΘΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ