Ενάμιση χρόνο κατάψυξη. Και βλέπουμε..

Έσταξε η ουρά του γαιδάρου... με την αξιολόγηση των κρατικών υπαλλήλων. Πασχίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ να βρουν κάτι να το πουν πεπραγμένα... Να δικαιολογήσουν και οι αριστεροί το πέρασμά τους από την εξουσία. Αλλά δεν τους βγαίνει.

Και έτσι μαζί με το "προσύμφωνο", για το τέταρτο μνημόνιο, διαλέγουν την κατάψυξη... Για να μην πούμε τον γύψο...

Ό,τι είδαμε – είδαμε. Τίποτε άλλο (ουσίας) μέχρι το τέλος του 2018 που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα μας πάνε για εκλογές. Μόνο φανφάρα και αριστερή αρλουμπολογία.

Αυτά και τέρμα. Και να χτυπιόνται οι αριστεροί δεν τους βγαίνει καμιά κυβερνητική δουλειά... Μόνο εκλογές. Όσο και αν το θέλουν. Όσο και να το πασχίσουν.

Οι δανειστές έκαναν αυτό που τους ενδιέφερε. Και τώρα βαράνε τον ζουρνά... και χορεύει ο Τσίπρας.

Το τρίτο μνημόνιο (που μας τρέχει) ήταν αρκετό. Η επάνοδος του ΔΝΤ με παράκληση της κυβέρνησης Τσίπρα είναι η σιγουριά τους. Και η συμφωνία (έρχεται τον Μάιο και θα την περάσουν -μέχρι κεραίας- οι 153) τους υπερκαλύπτει.

Από εδώ και πέρα μπουκιά στο στόμα των δανειστών... είναι το να μην γίνει τίποτε. Να τα περάσουν όλα στον "γύψο" οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ. Για να μην χαλάσει η σούπα μέχρι να την παραδώσουν καυτή-καυτή στη νέα κυβέρνηση των εκλογών...

Είναι περισσότερο από βέβαιο πως μέχρι να φύγει η πλέον ανίκανη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης θα παγώσουν τα πάντα. Δεν θα κουνηθεί φύλλο.

Μια ματιά στα θεωρητικώς σημαντικά, ξεκινώντας από την ΔΕΗ και τις άλλες συζητήσιμες ιδιωτικοποιήσεις, θα μας πείσει.

Η ΔΕΗ είναι σήμερα κάτι σαν την Ελλάδα. Σε κατάσταση που δεν επανέρχεται. Απλά δεν έχει αναγγελθεί επισήμως η πτώχευσή της.

Πως έγιναν όλα τόσο γρήγορα και απότομα; Ας είναι καλά οι σύντροφοι το 2015 που έσκουζαν "Λαφαζάνη δώστα όλα..." και σταμάτησαν οι πληρωμές λογαριασμών ρεύματος...

Δεν έχει λεφτά ο λαός για το ρεύμα του; Τους λογαριασμούς όμως για το φυσικό αέριο στις ΕΠΑ πως τους πληρώνουν (εκτός του κράτους επιχειρηματία-μπαταχτσή) και δεν ακούμε παρατράγουδα;

Δεν μένει τίποτε άλλο στην ΔΕΗ εκτός να πουλήσει σταθμούς για παλιοσίδερα αν δεν καταφέρει να αντιγράψει άλλες μεθόδους (όπως των Ιταλών για παράδειγμα) ή (σε συνεργασία με Τράπεζες) να παραδώσει, κομμάτι-κομμάτιι, το ενεργειακό σύστημα σε ιδιώτες.

Δεν γίνονται όμως αυτά, μέχρι τις εκλογές του 2018, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που σκοτώνεται να περιμαζέψει τα ποσοστά της πάνω από το 10%.

Το ίδιο θα συμβεί και με τον ΟΛΘ. Δεν θα αλλάξει χέρια στην υπόλοιπη θητεία του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ. Ούτε τα μικρά ποσοστά του κράτους σε άλλες ΔΕΚΟ και επιχειρήσεις.

Οι ιδιωτικοποιήσεις θα πάνε, μέχρι το τέλος του 2018, με τον αραμπά. Οι συμφωνίες πώλησης θα φορτωθούν στις πλάτες τις επόμενης κυβέρνησης.

Στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας ακόμη χειρότερα μέχρι τις εκλογές. Εκτός από τρέχουσες ιδιωτικές συμφωνίες μεγάλων επιχειρηματικών Ομίλων (για συντήρηση και όχι επέκταση) ο ΣΥΡΙΖΑ και να θέλει δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει κίνητρα που θα τραβήξουν ιδιωτικές επενδύσεις. Θα τον τηγανίσουν... οι σύντροφοι και τα Εξάρχεια.

Τα θεωρητικά (του υπουργείου Οικονομίας με τις Επιτροπές) για ανασυγκρότηση της οικονομίας ή τα προγράμματα για "κολεκτίβες" και "κιμπούτς" (του Εργασίας) ούτε ως μελέτες θα ολοκληρωθούν (έστω και για να πληρωθούν οι μελετητές...).

Στην υγεία το αριστερό μπάχαλο που μετατρέπει την κρατική περίθαλψη σε επίπεδο δελτίων και ράντζων θα περάσει σε "γύψο" από τον ίδιο τον Τσίπρα. Γιατί κατάλαβε το ντουβάρι που ορθώνεται. Και ας λέει τα δικά του ο σύντροφος Πολάκης. Θα φανεί σύντομα.

Και στην Παιδεία όσο ο Φίλης καιροφυλακτεί (στην απόμερη γωνιά του...) να πάρει πίσω τα δίκια του, η μαύρη μαυρίλα και το μπέρδεμα που έρχεται τον Σεπτέμβριο θα δείξει πως τα οράματα περνάνε σε κατάψυξη. Και τα σχέδια στον γύψο...

Με δεδομένη, τέλος, την προεκλογική περίοδο (που ήδη ξεκίνησε και για πρώτη φορά θα κρατήσει 18-20 μήνες) όσα έχουν εξαγγελθεί στην οικονομία ως τρέχοντα (βεβαίως εκτός φορολογίας και εισφορών) περνάνε σε κατάσταση κατάψυξης.

Οπότε και τυχόν επενδυτικά σχέδια (στο πίσω μέρος του κεφαλιού) ξένων και εγχώριων επιχειρηματιών είναι αδύνατον να τρέξουν πριν από μια (σταθερού προσανατολισμού) κυβερνητική θητεία άλλης κυβέρνησης.

Άρα ούτε και εδώ να περιμένουμε ξεπάγωμα επενδύσεων πριν το 2025. Και εφόσον βεβαίως δεν προηγηθεί γαϊτανάκι εκλογών με σημαντικές ανακατατάξεις μετά το 2019.


Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr