Να θυμίσω απλά ποιος είναι ο κύριος Φίλης που αποκαλεί φασίστες και
εθνικιστές όσους κρατάνε την ελληνική σημαία στα συλλαλητήρια και
πιστεύουν το αυτονόητο δηλαδή ότι η Μακεδονία είναι ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
(βγάζετε σπυριά τώρα κάποιοι, το ξέρω… ). Ο κύριος αυτός αν και απτυχίωτος, υπήρξε υπουργός παιδείας, ίσως ο χειρότερος υπουργός παιδείας που πέρασε από τη χώρα μας.
Αντί να διορίσει εκπαιδευτικούς, αυτός και οι άλλοι εθνοσωτήρες, διόρισαν 5.000 κομματόσκυλα μετακλητούς και αργόμισθους στην ΕΡΤ αφήνοντας τα σχολεία μας με τεράστια κενά και χιλιάδες αναπληρωτές με το όνειρο της εργασίας.
Αντί να ασχοληθεί με τα προβλήματα της εκπαίδευσης, των μαθητών, των εκπαιδευτικών, να οργανώσει δομές υποστήριξης ( π.χ. για να πολεμήσει το bullying), αυτός αφιέρωσε τον χρόνο του για το πώς θα βγάλει τα θρησκευτικά από τα σχολεία μας και να διαχωρίσει το κράτος από την εκκλησία. Απολαυστική ήταν η ταπείνωσή του όταν τον πήρε από το αυτί ο πρωθυπουργός και τον έβαλε να ζητήσει γονατιστός συγνώμη από τον Ιερώνυμο. Το έκανε, αλλά και πάλι ο Τσίπρας τον απομάκρυνε από υπουργό.
Η μόνη του αγωνία ήταν (αν και δεν είναι ιστορικός) να αποδείξει ότι οι δολοφονίες 340.000 ποντίων, οι βιασμοί, τα ξεκοιλιάσματα εγκύων, εντάσσονταν σε έναν πλαίσιο «εθνοκάθαρσης» και όχι «γενοκτονίας».
Βέβαια η επιμονή του στη γλωσσική αποσαφήνιση των όρων, δεν τον εμπόδισε στο να συγκατοικεί εδώ και καιρό με ακροδεξιούς που χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως λαθρομετανάστες για τους πρόσφυγες, παιδεραστές για τους ομοφυλόφιλους και άλλα χαριτωμένα για εβραίους κ.λ.π.
Ως διευθυντής της ΑΥΓΗΣ (της κανονικής όχι της χρυσής) κατάφερε κάποτε να φτάσει τα 1.000 φύλλα, αν και οι κακές γλώσσες λένε ότι οι αναγνώστες αγόρασαν το συγκεκριμένο φύλλο για το ένθετο CD του Manu Chao
Σαν βουλευτής, κοιμόταν συνήθως στα έδρανα, απλά τον ξυπνούσαν όταν έπρεπε να υπογράψει κάποιο μνημόνιο, κάποιες μειώσεις συντάξεων, κάποιες εντολές του αφεντικού τους, δηλαδή της κυρίας Μέρκελ.
Η μεγαλύτερη εκδίκηση για όλους μας θα είναι όταν (το πολύ σε 13 μήνες) στείλουμε αυτόν τον κύριο και τους άλλους ιδεοληπτικούς θαυμαστές του δικτάτορα Μαδούρο στην αφάνεια και αγωνιστούμε για μια καλύτερη εκπαίδευση, ένα σχολείο που θα απολαμβάνουν τα παιδιά και δεν θα αυτοκτονούν εξαιτίας όσων συμβαίνουν σε αυτό.
Ένα σχολείο που θα ενδιαφέρεται και θα μαθαίνει τα παιδιά να λύνουν μόνα τους τις διαφορές τους.
ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΗΚΑΝ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ.
Έκαναν κατάληψη (μόνο αυτό ξέρουν να κάνουν στα σχολεία) απλά για να υπηρετήσουν τις ιδεοληψίες τους και να καταστρέψουν την δημόσια εκπαίδευση (το δικά τους παιδιά πάνε μόνο σε ιδιωτικά σχολεία).
Σήμερα είναι μια μέρα ντροπής για όλους εμάς τους εκπαιδευτικούς, αλλά και για τους γονείς και τους μαθητές.
(για πολιτική ηγεσία απαξιώ ακόμα και ευθύνες να αποδώσω).
Σεβόμενος την απώλεια του 15χρονου μαθητή δεν θα πω περισσότερα από αυτό:
Έχουμε πολλά πράγματα να κάνουμε αν θέλουμε να λεγόμαστε δάσκαλοι και όχι εκπαιδευτικοί.
Κ.Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου