Μάχη με το χρόνο, την τροικανή αδιαλλαξία και τον λαϊκισμό

Μάχη με το χρόνο, την αδιαλλαξία των δανειστών και το λαϊκισμό εντός της χώρας, δίνει η κυβέρνηση με το οικονομικό επιτελείο να βρίσκεται στο Eurogroup και τον Γ. Στουρνάρα να προσπαθεί να πείσει για την πρόοδο της οικονομίας.

Ο χρόνος είναι σίγουρα ένα μεγάλο πρόβλημα καθώς εκκρεμούν δόσεις μηνών, η τρόικα δεν επιστρέφει στην Αθήνα και η ανησυχία είναι έκδηλη για τη μη επίτευξη συμφωνίας. Μάλιστα, τα χρήματα που έχουν να μας δώσουν οι δανειστές ανέρχονται συνολικά σε 16 δις ευρώ μέχρι την ολοκλήρωση του Μνημονίου, ένα ποσό πολύ μεγάλο το οποίο θα δοθεί σε δόσεις. Και όποιος πιστεύει ότι μπορεί η χώρα να αντέξει χωρίς αυτά τα χρήματα και χωρίς να είναι εξασφαλισμένη η έξοδος στις αγορές είναι γελασμένος. Επομένως, αν δεν επιτευχθεί συμφωνία τότε θα ξαναγυρίσουμε σε εποχές 2010-2011 με τα επιτόκια να εκτοξεύονται, την έλλειψη εμπιστοσύνης

να επανέρχεται και την Ελλάδα να είναι απομονωμένη.

Ο Στουρνάρας πάει στη συνεδρίαση έχοντας εναλλακτικά μέτρα άνω των 2,5 δις ευρώ ώστε να πείσει για τις προθέσεις της χώρας. Όμως, οι δανειστές εμφανίζονται αδιάλλακτοι και ζητούν μέτρα μόνιμα που θα έχουν να κάνουν με περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Τόσο μυαλό έχουν, τόσα σκέφτονται. Πιστεύουν ότι θα αντέξει η Ελλάδα πολιτικά και κοινωνικά μια νέα επίθεση στα εισοδήματα.

Το μεγάλο παιχνίδια θα παιχτεί στο αν θα πείσει η Ελλάδα τους ξένους ότι και ο φόρος στα ακίνητα θα έχει αποτέλεσμα στα έσοδα και η φοροδιαφυγή θα χτυπηθεί. Το καλύτερο σενάριο είναι να περάσει σήμερα ο Στουρνάρας χωρίς πολύ «ξύλο» και να συμφωνηθεί η επάνοδος της τρόικας στην Αθήνα στις αρχές Φεβρουαρίου. Το κακό σενάριο είναι μια νέα παράταση της επιστροφής τους με το να μη δέχεται το Eurogroup τα ισοδύναμα που προσφέρει η Αθήνα και που έχουν σχέση με τις διαρθρωτικές αλλαγές που προτείνεται. Οι μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν και που υπολογίζεται από τον ΟΟΣΑ ότι μπορεί να προσφέρουν 5,2 δις ευρώ το χρόνο ελάφρυνση στους πολίτες και την κοινωνία.

Κι εδώ έρχεται η τρίτη μάχη με τον άκρατο λαϊκισμό, πολιτικών στελεχών και συντεχνιών. Ο ένας λέει να μην φορολογούνται οι αγρότες και να μην έχουν βιβλία και τους ξεσηκώνει για νέα μπλόκα.

Ο άλλος λέει να μη ζυγίζεται το ψωμί και να το πληρώνουμε ανάλογα αλλά να συνεχίζεται η «κλοπή» από τους αρτοποιούς. Ο τρίτος υπερασπίζεται τα φαρμακεία, ο τέταρτος τα τσιμεντάδικα. Ετσι, όμως, δεν πρόκειται να γίνει τίποτε στη χώρα αυτή.

 antinews.gr