Συνάντηση Γ. Καλαντζή με Κογκρέσο Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Σε ζητήματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ειδικότερα σε ζητήματα εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων και εναρμόνισης των εσωτερικών νομοθεσιών των κρατών-μελών της ΕΕ στον τομέα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, επικεντρώθηκε η συζήτηση που είχε ο Αντιπρόεδρος της Βουλής, βουλευτής Καβάλας Γιώργος Καλαντζής, με την αντιπροσωπεία του Κογκρέσου Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών του Συμβουλίου της Ευρώπης, την οποία υποδέχθηκε στο Κοινοβούλιο.

Ο κ. Καλαντζής καλωσόρισε την αντιπροσωπεία στη Βουλή, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στο
«σημαντικό έργο» που επιτελεί «στην ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και, πρωτίστως, στην κατάρτιση του Ευρωπαϊκού Χάρτη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης».

Αναλυτικά, ο Αντιπρόεδρος της Βουλής ανέφερε στον χαιρετισμό του:  

«Κυρίες και κύριοι,

Με την ιδιότητά μου του Αντιπροέδρου του Ελληνικού Κοινοβουλίου, εκπροσωπώντας τον Πρόεδρο κ. Ευάγγελο Μεϊμαράκη, σας καλωσορίζω στη Βουλή των Ελλήνων και εύχομαι οι επαφές με τους Έλληνες αξιωματούχους, που είχατε χθες και συνεχίζετε σήμερα, να αποβούν επωφελείς, προς εξυπηρέτηση του σκοπού της επίσκεψής σας.

Όπως είναι γνωστό, το Κογκρέσο Τοπικών και Περιφερειακών Αρχών επιτελεί σημαντικό έργο στην ενίσχυση των δημοκρατικών θεσμών σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο και πρωτίστως στην κατάρτιση του Ευρωπαϊκού Χάρτη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όργανο αρμόδιο για την παρακολούθηση εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων και την εναρμόνιση των εσωτερικών νομοθεσιών των Κρατών-μελών στον τομέα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Στην Ελλάδα, με τον ν. 3852/2010, το γνωστό Πρόγραμμα Καλλικράτης ή αλλιώς τη Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, μεταρρυθμίστηκε η διοικητική διαίρεση της Ελλάδας και επανακαθορίστηκαν τα όρια των αυτοδιοικητικών μονάδων, ο τρόπος εκλογής των οργάνων και οι αρμοδιότητές τους. Ο «Καλλικράτης» θεωρείται συνέχεια του «Καποδίστρια» (ν. 2539/1997), υπό την έννοια ότι αμφότεροι διέπονται από παρόμοια φιλοσοφία αναγκαστικής συνένωσης των υπαρχόντων μικρών δήμων και κοινοτήτων σε μεγαλύτερους.

Βασικές πτυχές του προγράμματος είναι η μείωση του αριθμού των δήμων και των νομικών τους προσώπων κατά περίπου 2/3, η αντικατάσταση των 57 νομαρχιών ως δευτεροβάθμιων Ο.Τ.Α. από τις 13 περιφέρειες, η σύσταση των αποκεντρωμένων διοικήσεων, οι αλλαγές στον τρόπο χρηματοδότησης των Ο.Τ.Α., η αύξηση της θητείας των αυτοδιοικητικών οργάνων από 4 σε 5 έτη και η ανακατανομή των αρμοδιοτήτων κάθε βαθμού.

Κριτήριο ήταν να μην υπάρχει δήμος με πληθυσμό κάτω των 25.000 κατοίκων στα πολεοδομικά συγκροτήματα Αθήνας και Θεσσαλονίκης ή 10.000 για την υπόλοιπη χώρα - εξαιρέσεις έγιναν μόνο για τις ορεινές περιοχές, όπου το πληθυσμιακό κατώτατο όριο τέθηκε στους 2.000 και στα νησιά, όπου προκρίθηκε η λογική «ένας δήμος ανά νησί» (πλην των δύο μεγάλων, Κρήτης και Εύβοιας). Επίσης, οι προβλεπόμενες περικοπές εξόδων, που προκύπτουν από το Πρόγραμμα, βρίσκονται σε εναρμόνιση με τις γενικότερες δεσμεύσεις της Κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές της χώρας»