Αυτός κάνει κωλοτούμπες και οι "δικοί" του μιλάνε για επανάσταση !! ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΞΑΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΟΥ.

Μπότες, σπιρούνια και καυτές σέλες τιμολογημένες σε ευρώ. 

Χρειάστηκε να πάει ο Αλέξης Τσίπρας στη βαθιά Αμερική νια να μάθουμε αυτό που ξέραμε ήδη. 

Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαντάζεται την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης. 

Όποιοι μιλούσαν με τον ίδιο και τους ανθρώπους του το ξέρουν εδώ και χρόνια. 

Απλώς, η δήλωση σε ένα

πανεπιστημιακό συνέδριο του μακρινού Οστην έχει τη σημασία της. 

ΓΙΑΤΙ ΠΗΓΕ ο Τσίπρας στο Τέξας ;

 Διότι-αν το πάρουμε λίγο ελαφρά-έχει ένα θέμα χειρισμού του πολιτικού χρόνου έως τις επόμενες εκλογές. Πρέπει δηλαδή να υπομείνει το πέρασμά του. 

Η πτήση είναι πολλές ώρες και ακόμη περισσότερο τον πάει πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τους γλέζους και τους νταβανέλους, δηλαδή από το ελαφρώς παρωχημένο

αριστερό προσωπικό που ο ΣΥΡΙΖΑ το μάζεψε πέρυσι την άνοιξη χωρίς πραγματικά να το χρειάζεται. 

Γιατί το μάζεψε ;Διότι πάντα πολεμάς τον προηγούμενο πόλεμο. 

Με τη γούνα τους καμένη στις εκλογές του 2009 ποιος θυμάται ότι η αγωνία των τσιπραίων ήταν τότε αν θα μείνουν εκτός Βουλής οι της Κουμουνδούρου είπαν να μαζέψουν κόσμο. 

Έτσι για αντασφάλιση έναντι των αλαβάνων που τους είχαν κάνει τόση ζημιά το 2009, αλλά και για να πάρουν ερείσματα από το ΚΚΕ που έβλεπαν ως ανταγωνιστή τους στο αριστερό κομμάτι του πολιτικού σκηνικού όπου τοποθετούσαν τον εαυτό τους. 

Οπότε προέκυψε μια αντίφαση. 

Σε εκλογές που ο ΣΥΡΙΖΑ αναδείχθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση κάτι που σου δίνει τουλάχιστον 50% πιθανότητες να είσαι κυβέρνηση την επόμενη φορά ο Τσίπρας μάζεψε ακριβώς το είδος της Αριστεράς που έχει πάρει διαζύγιο από κάθε προοπτική εξουσίας. 

Πίσω στο Τέξας ή μάλλον συσχετίζοντας την ομιλία στο Τέξας με τα εσωκομματικά του ΣΥΡΙΖΑ έχουμε την ευκαιρία να πιστοποιήσουμε ότι ο Τσίπρας ενδιαφέρεται σοβαρά να κυβερνήσει. 

Με την έννοια ότι δεν ενδιαφέρεται να αρθρώσει εναλλακτική πρόταση στο κυρίαρχο αφήγημα που θέλει την Ελλάδα εντός ευρωζώνης. 

Και ότι το εγχείρημα αυτό θα αυξήσει την ένταση με το αριστερό έρμα στο καράβι του ΣΥΡΙΖΑ. 

Εδώ μπορούμε να διακινδυνεύσουμε μία πρόβλεψη.

 Στην Ελλάδα του Μνημονίου ή του μετά Μνημονίου, αφού δεν θα αλλάξει κάτι το κρίσιμο βήμα προς την εξουσία προκύπτει από μια σημαντική πολιτική κίνηση που έχει εσωκομματικό κόστος. 

Ο Αντώνης Σαμαράς που συμπορεύτηκε για ένα μεγάλο διάστημα με τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντίσταση κατά του Μνημονίου το έκανε στηρίζοντας την κυβέρνηση Παπαδήμου και ψηφίζοντας τη νέα δανειακή σύμβαση τον Φεβρουάριο του 2012. 

Τότε που του'φυγαν διάφοροι για να πάνε στον Καμμένο και εγεννήθησαν οι Ανεξάρτητοι Ελληνες. 

Αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει μετά Πρωθυπουργός, ηγούμενος δύο διαδοχικών κυβερνήσεων με διαφορετική σύνθεση, και να εγγυηθεί τη σταθεροποίηση.

 ΕΡΩΤΗΣΗ:

 Θα έρθει, όχι στο Τέξας, αλλά πιο κοντά, μια στιγμή που ο Τσίπρας θα κάνει ένα βήμα πλησιέστερα στην κυρίαρχη ή κρατούσα αντίληψη για τη διαχείριση της πολιτικής ή της οικονομίας, με αποτέλεσμα να του φύγουν οι μουσάτοι βλέπε Λαφαζάνη και οι ασπρομάλληδες 

Δηλαδή αυτοί που δεν μπορούν να ακολουθήσουν στη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε εναλλακτική κυβερνητική εκδοχή 

Όπως πάντα, η πολιτική είναι απρόβλεπτη.

Αλλά η ομιλία στο Οστιν επιβεβαιώνει δημόσια αυτό που είναι γνωστό κατ' ιδίαν.

 Οτι δηλαδή ο Τσίπρας ξέρει πως στην εξουσία δεν έρχεται η φαντασία - παρά το γνωστό σύνθημα του Μάη του '68 - αλλά ο ρεαλισμός. 

πηγή : ΤΑ ΝΕΑ 

ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ