Προβληματική η εξωτερική της Τουρκίας, «παρανοϊκός» ο ηγέτης της

Ολοένα και πιο παρανοϊκό χαρακτηρίζει άρθρο του  Economist τον τούρκο πρωθυπουργό  Ρεσέπ Ταγίπ Ερντογάν, αναφερόμενο στην εξωτερική του πολιτική. « Ήταν ευρέως αναμενόμενο να προκαλέσει μια νέα έκρηξη από αντι-ισραηλινό βιτριόλι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο ολοένα και πιο παρανοϊκός πρωθυπουργός της Τουρκίας» γράφει το άρθρο. Αφορμή, η αποκάλυψη της Washington Post για την ταυτότητα 10 Ιρανών υπηκόων που είχαν στρατολογηθεί από την ισραηλινή Μossad. Για τον Ερντογάν, οι ισχυρισμοί ήταν μέρος μιας δήθεν Σιωνιστικής συνωμοσίας για την ανατροπή της κυβέρνησης. Ωστόσο, όταν το Ισραήλ αρνήθηκε τη συμμετοχή του, ο Ερντογάν δήλωσε ότι η Τουρκία πρέπει να αποδεχθεί τα λόγια του Ισραήλ.

Αν και ο τούρκος πρωθυπουργός έχει κάνει μικρή στροφή στην πολιτική του πρόσφατα, συνεχίζει το άρθρο, αναφερόμενο στις εξαγγελίες για μηδενικά προβλήματα με τους γείτονες (όπως η δήλωση ότι δεν θα εισαχθεί πετρέλαιο από τους Κούρδους του Ιράκ, ή οι  επισκέψεις των Ιρακινών και Ιρανών υπουργών Εξωτερικών στην Άγκυρα), τελικά το αποτέλεσμα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής

παραμένει το ίδιο: με σειρά προβλημάτων «με όλους τους γείτονές της». Στη συνέχεια  γίνεται αναφορά στις σχέσεις του Ερντογάν «με κόμματα που συνδέονται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα των Σουνιτών στις πρώην οθωμανικές κτήσεις, που έχει σταθεί αιτία για κατηγορίες σεκταρισμού». Τόσο οι Δυτικοί σύμμαχοι της χώρας, όσο και οι ηγέτες του Ιράν και του Ιράκ, ανησυχούν έντονα για τους δεσμούς με τους τζιχαντιστές που πολεμούν εναντίον του Μπασάρ Άσαντ και των Κούρδων στη Συρία. «Οι εκκλήσεις για επιστροφή του Μοχάμεντ Μόρσι στην εξουσία έχουν προκαλέσει θυμό στους νέες ηγέτες της Αιγύπτου και πάγωσαν  τη σχέση με τη Σαουδική Αραβία».

Το χειρότερο, αναφέρει η εφημερίδα, «είναι φαίνεται πως έχει τελειώσει και ο μήνας του μέλιτος με τον Αμερικανό Πρόεδρο, Μπαράκ Ομπάμα», μετά την ανακοίνωση της Τουρκίας για συμπαραγωγή πυραυλικού αμυντικού συστήματος με κινεζική εταιρία που είναι υπό αμερικανικές κυρώσεις εξαιτίας της δράσης της στη Συρία. Η Τουρκία επέλεξε τους κινεζικούς πυραύλους για λόγους κόστους και επειδή οι Κινέζοι συμφώνησαν να μοιραστούν την τεχνογνωσία τους. Παρά την επιμονή Ερντογάν ότι θα επικυρώσει την κινεζική συμφωνία, πολλοί εκτιμούν ότι πρόκειται απλώς για διαπραγματευτική τακτική, ώστε να υποχρεωθούν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί να προσφέρουν καλύτερους όρους.
Το άνοιγμα στο Ιράκ έγινε «εξαιτίας των πιέσεων Τούρκων επιχειρηματιών, που υποστηρίζουν πως πληρώνουν το τίμημα για τις διαφωνίες της Τουρκίας με τους γείτονές της. Το άνοιγμα στο Ιράν ακολούθησε το αντίστοιχο άνοιγμα από πλευράς Ομπάμα. Ακόμη και η βάση του Ερντογάν ανησυχεί με την εμμονή του με την ανατροπή του Προέδρου Άσαντ. Το πλήθος των προσφύγων από τη Συρία στην Τουρκία έχει πλέον διογκωθεί σε πάνω από 700.000. Η δυσαρέσκεια αυξάνεται. Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία έχει κάνει ένα μεγάλο σόου, συλλαμβάνοντας φερόμενα μέλη της αλ-Κάιντα τους τελευταίους μήνες, δεν έχουν επηρεαστεί όλοι» καταλήγει το άρθρο.

http://www.economist.com/news/europe/21589494-new-tone-turkeys-foreign-policy-reset