Ήρθε η ώρα του Plan B;

Γράφαμε και λέγαμε εδώ και καιρό  για την ανάγκη σχεδιασμού ενός ελληνικού μνημονίου, μιας ελληνικής απάντησης στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας, ενός ΣΧΕΔΙΟΥ Β’ (το περίφημο Plan B!).

Οι δανειστές και εταίροι μας, δείχνουν απρόθυμοι να αναλάβουν πολιτικές και οικονομικές πρωτοβουλίες που θα βοηθήσουν τόσο την Ελλάδα, όσο και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης που βιώνουν την οικονομική κρίση  στο πετσί τους, να ανασάνουν οικονομικά και να επιστρέψουν σε τροχιά ανάπτυξης. Αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους βέβαια, όμως με αυτόν τον τρόπο δεν αφήνουν κανένα άλλο περιθώριο στην χώρα και τον Πρωθυπουργό μας.

Η απάντηση, αν εξακολουθήσουν αυτή την επικίνδυνη και εχθρική πλέον τακτική, δεν είναι καθόλου προφανής και η διαπραγμάτευση που θα ακολουθήσει θα είναι σκληρή και ριψοκίνδυνη. Αυτή την

φορά όμως, θα είναι οι δανειστές και εταίροι μας αυτοί που δεν θα έχουν τιμήσει την υπογραφή και τον λόγο τους. Ο Πρωθυπουργός σε μια τέτοια περίπτωση δεν έχει κανέναν άλλον τρόπο ώστε να υπερασπιστεί την σωτηρία της χώρας, καθώς και την επιβίωση του ελληνικού λαού, από το να αποδυθεί σε έναν αληθινό διαπραγματευτικό Αρμαγεδδώνα, του οποίου την έκβαση κανείς δεν μπορεί να προδικάσει. Όμως, δυστυχώς, δεν μας αφήνουν κανένα άλλο περιθώριο αν επιμείνουν στην κοντόφθαλμη και στενόμυαλη πολιτικά επιλογή τους, να μας ζητήσουν παράταση των θυσιών και των μέτρων, την ώρα που γνωρίζουν καλά πως κάτι τέτοιο απλώς δεν ΜΠΟΡΕΙ η ελληνική κοινωνία να το ΑΝΤΕΞΕΙ.

Τόσο οι εταίροι μας, όσο κι εμείς, ξέραμε όλοι από την αρχή αυτής της πορείας, πως θα έφτανε κάποτε τούτη η ώρα. Γνωρίζαμε και γνωρίζανε καλά πως το χρέος μας ήταν και είναι «μη βιώσιμο» και θα ερχόταν η ώρα των δύσκολων αποφάσεων πάνω σε αυτό. Γνωρίζανε καλά οι ευρωπαίοι, πως κάποια στιγμή θα έπρεπε να επιλύσουν το ακανθώδες ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Είτε θα το «κούρευαν» είτε θα το «επιμήκυναν» ή θα προχωρούσαν σε κάποιον συνδυασμό αυτών των δύο, ώστε τελικά να καταστεί το χρέος μας βιώσιμο. Αντί αυτών των απαραίτητων πολιτικών αποφάσεων, οι δανειστές μας δείχνουν να θέλουν να μας πάρουν και τα «σώβρακα». Ο Πρωθυπουργός δεν είναι δυνατόν να συναινέσει σε κάτι τέτοιο.

Ήρθε λοιπόν η ώρα που θα χρειαστεί να πούμε το μεγάλο «όχι» στους ευρωπαίους δανειστές μας, εφόσον επιμείνουν στην σκληρή στάση που επέδειξαν προσφάτως. Και το «όχι» αυτό δεν θα σημαίνει πως δεν θέλουμε αλλά πως απλώς δεν ΜΠΟΡΟΥΜΕ άλλη λιτότητα. Απαραίτητη προϋπόθεση όταν πηγαίνεις σε μια τέτοια κρίσιμη και τελική διαπραγμάτευση, είναι η ύπαρξη του «PLAN B». Εκείνου δηλαδή του εναλλακτικού σχεδίου, που θα σου επιτρέψει να εισφέρεις και δικές σου προτάσεις αντί μονάχα να συζητάς τις προτάσεις των άλλων. Εκείνου του εναλλακτικού σχεδίου που θα δίνει υπόσταση και κύρος στα επιχειρήματά σου και θα λειτουργεί ως ανάχωμα στις πιέσεις των ξένων.

Είναι λοιπόν η ώρα ο Πρωθυπουργός να παρουσιάσει στον ελληνικό λαό αυτό το ελληνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, που καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα έπρεπε να έχει ήδη εκπονηθεί. Ένα σχέδιο που θα περιλαμβάνει όλες τις αναγκαίες αλλαγές, μεταρρυθμίσεις και τομές σε όλους σχεδόν τους τομείς της πολιτικής ζωής, του θεσμικού πλαισίου και της οικονομίας της χώρας. Ένα σχέδιο που θα ρίχνει το βάρος του στην ανάπτυξη, την αναδιοργάνωση του κοινωνικού ιστού μέσω πολιτικών προστασίας των αδυνάτων, την δίκαιη κατανομή των βαρών της κρίσης, την αμείλικτη τιμωρία των κλεπτών και των ενόχων, καθώς και την ενδυνάμωση της εθνικής μας ανεξαρτησίας και την εμπέδωση της εθνικής μας  κυριαρχίας ως χώρα.

Αν αυτές οι αλλαγές δεν γίνουν, αν αυτοί οι στόχοι δεν οροθετηθούν, τότε η Πατρίδα μας κινδυνεύει να περιπέσει σε μεγάλες περιπέτειες, καθώς το εναλλακτικό σενάριο (βλέπε ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ), περιλαμβάνει επιστροφή σε ένα κρατικοδίαιτο σύστημα διακυβέρνησης αλά ΠΑΣΟΚ, χωρίς όμως  τα σωτήρια  δανεικά του. Ένα σύστημα που θα λειτουργεί «στο κενό» ενός διεθνούς απομονωτισμού, με την εξουσία να παραμένει εσαεί στα  χέρια αυτών που θα κρατούν το κλειδί του Νομισματοκοπείου!

Με αυτό το διακύβευμα θα πρέπει ίσως να οδηγήσει την χώρα σε εκλογές ο Πρωθυπουργός, εφόσον οι εταίροι και δανειστές μας επιμείνουν να ζητάνε τα εθνικά μας «σώβρακα». Αυτό μπορεί να γίνει αμέσως μετά την εξαγγελία του ελληνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση, ακόμη και πριν ή κατά την διάρκεια της σκληρής διαπραγμάτευσης που αναμένεται να αρχίσει με την καινούρια χρονιά. Οι Έλληνες ψηφοφόροι θα πρέπει να αποφασίσουν ποιος θέλουν να τους οδηγήσει σε αυτή την δύσκολη πορεία και προς ποια κατεύθυνση. Η ώρα να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ως πολίτες τούτης της χώρας, ίσως έχει φτάσει. Σίγουρα πάντως, είναι η ώρα του Πρωθυπουργού.

Akenaton

antinews.gr