Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

«Φωτογραφικός» ο διαγωνισμός για τα οκτώ στρέμματα στην Καλαμίτσα;

Ανοικτή επιστολή προς τον πρόεδρο του Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ. απηύθυνε ο Δημοσθένης Βαρδαβούλιας, γενικός γραμματέας του Ναυτικού Ομίλου Καβάλας, με αφορμή την πώληση της έκτασης των οκτώ στρεμμάτων, περίπου, στο ακρωτήριο της Καλαμίτσας. Ο γενικός γραμματέας του Ν.Ο.Κ. αμφισβητεί την εγκυρότητα και τη διαφάνεια του διαγωνισμού και προτείνει στον πρόεδρο του Τ.Α.Ι.Π.Ε.Δ., να παραχωρήσει απευθείας στο ξενοδοχείο Lucy έκταση τεσσάρων στρεμμάτων, ώστε να τακτοποιήσει τις πολεοδομικές εκκρεμότητες 35 ετών και την υπόλοιπη έκταση στο Δήμο Καβάλας, για να την αξιοποιήσει προς όφελος των δημοτών του. Αναλυτικά η ανοικτή επιστολή είναι η παρακάτω:

«Κύριε Πρόεδρε,
Με την ιδιότητα του επενδυτή και υποψηφίου πλειοδότη του «Γηπέδου στην ημιαστική παραθαλάσσια έκταση του Ακρωτηρίου Καλαμίτσας Καβάλας», εμβαδού 8.288,64 τ.μ. (θα μπορούσα κάλλιστα να
ήμουν, αν η θεά τύχη επέλεγε το δικό μου δελτίο «Τζόκερ», αντί γι’ αυτό του συμπολίτη μου που κέρδισε προ εβδομάδων, μετά τα αλλεπάλληλα «τζακ ποτ», περί τα 7.000.000 €), έχοντας διαβάσει την «Επιστολή Διαδικασίας» και τα υπόλοιπα έγγραφα του παραπάνω δημόσιου και ανοικτού «διαγωνισμού» που τη συνοδεύουν, θα ήθελα να μου λύσετε μερικές απορίες μου, πριν τη συμμετοχή μου στο διαγωνισμό και την υποβολή στις 17-7-2013 της προσφοράς μου.

Απ’ όσα έχω καταλάβει από τα παραπάνω έγγραφα και παρακαλώ διορθώστε με αν κάνω λάθος, εφόσον ανακηρυχθώ πλειοδότης, θα πρέπει να καταβάλλω στο Ταμείο ποσό που αντιστοιχεί στο 25% της προσφοράς μου, προκειμένου να συμβληθεί το Ταμείο μαζί μου με «προσύμφωνο» πώλησης και μεταβίβασης της κυριότητας της έκτασης των 8.288,64 τ.μ. Στο διάστημα από τη σύνταξη του «προσυμφώνου» και μέχρι τη σύνταξη του «οριστικού συμβολαίου μεταβίβασης», θα πρέπει με δική μου επιμέλεια και δαπάνες να «επιλύσω», ή να «διευθετήσω», τις πολεοδομικές εκκρεμότητες και τα «πολεοδομικά προβλήματα», που έχει σήμερα το ακίνητο για το οποίο ανακηρύχθηκα πλειοδότης. Αν δεν τα καταφέρω να τακτοποιήσω αυτά τα «προβλήματα», εντός ορισμένης προθεσμίας που θα μου τάξει το Ταμείο, χάνω και το ακίνητο και το 25% του ποσού της πλειοδοσίας μου, το οποίο καταπίπτει ως συμφωνημένη ποινική ρήτρα υπέρ του Ταμείου.

Συνεχίζοντας τη μελέτη των παραπάνω εγγράφων του «διαγωνισμού», διαπιστώνω ότι μεταξύ των πολεοδομικών παραβάσεων του υπό πώληση ακινήτου, που πρέπει να επιλύσω και να διευθετήσω, μόλις ανακηρυχθώ πλειοδότης, συμπεριλαμβάνονται: α) η αυθαίρετη δόμηση πεντακοσίων σαράντα πέντε τ.μ. και 28/100 (545,28) τ.μ., δόμηση που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα (ενιαίας λειτουργικής δομής) του κτιριακού συγκροτήματος, της και σήμερα εν λειτουργία ξενοδοχειακής μονάδας «ΛΟΥΣΗ Α.Ε. Τουριστικές Επιχειρήσεις». β) η αυθαίρετη από το ξενοδοχείο κατασκευή πισίνας που χρησιμοποιείται και σήμερα από αυτό, γ) η αυθαίρετη κατασκευή από το ξενοδοχείο σιντριβανιού, παρτεριών και περίφραξης.

Ενόψει όλων αυτών, εγώ ως πλειοδότης, για να μη χάσω το ακίνητο της επένδυσής μου, αλλά και την προκαταβολή μου, μέσα στην προθεσμία που θα μου τάξετε, θα πρέπει: αα) ή να γκρεμίσω τα 545,28 τ.μ. του ξενοδοχείου, έχοντας με βάση το μεταξύ μας προσύμφωνο δικαίωμα προσδοκίας απόκτησης της κυριότητας της έκτασης πάνω στην οποία υφίσταται η δόμηση των 545,28 τ.μ. ββ) ή να εκδώσω οικοδομική άδεια για την δόμηση αυτή, γγ) ή να υποβάλλω δήλωση «τακτοποίησης» του αυθαιρέτου (άρθρου 24 ν.4014/2011).

Επιτρέψτε μου, όμως, να σας πω, ότι οι παραπάνω επιλογές που φαίνεται να έχω, είναι είτε αδύνατες, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, είτε, για προφανείς και ευνόητους λόγους, ιδιαιτέρως δυσχερώς υλοποιήσιμες. Αντίθετα, η πιο πάνω αναφερόμενη ξενοδοχειακή επιχείρηση, που θεωρώ βέβαιο ότι θα συμμετάσχει στο διαγωνισμό, εάν ανακηρυχθεί πλειοδότης, έχει τη δυνατότητα να ακολουθήσει εύκολα οποιαδήποτε από τις τρεις (3) παραπάνω επιλογές, που εγώ, επί της ουσίας, δεν έχω. Νομίζω, λοιπόν, ότι εγώ, αλλά και άλλοι ενδεχόμενα υποψήφιοι επενδυτές, ξεκινούμε από εντελώς διαφορετική αφετηρία με την πιο πάνω ξενοδοχειακή επιχείρηση και δεν αντιμετωπιζόμαστε από τους όρους του διαγωνισμού ισότιμα με αυτή. Εάν σεις, ως Ταμείο και φερόμενος ιδιοκτήτης της υπό εκποίηση έκτασης, φροντίζατε πρώτα να άρετε τις πολεοδομικές παραβάσεις του ακινήτου σας και στη συνέχεια να το προσφέρατε στο δημόσιο διαγωνισμό ελεύθερο από κάθε βάρος, νομικό ή πραγματικό ελάττωμα, χρέος ή τρίτου εκνίκηση, όπως παραδοσιακά υπόσχονται όλοι οι πωλητές στα σχετικά πωλητήρια συμβόλαια, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα.

Κατόπιν αυτών, «σταθμίζοντας τους κινδύνους», όπως με συμβουλεύετε στο έγγραφο «Ειδικοί όροι διαγωνισμού», καταλήγω στην «επιχειρηματική μου απόφαση» να μην συμμετάσχω στον πιο πάνω διαγωνισμό. Νομίζω δε, ότι και άλλοι υποψήφιοι επενδυτές στην ίδια απόφαση θα καταλήξουν, γιατί είναι η πιο σώφρων απόφαση.

Και αν τελικά απόσχουμε από τη διαδικασία εμείς οι υπόλοιποι, πλην του ξενοδοχείου, επενδυτές πως θα εξυπηρετηθεί ο διακηρυγμένος στην «Επιστολή Διαδικασίας» όρος (1.7), ότι ο βασικός σκοπός και η επιθυμία του Ταμείου, μέσω της συναλλαγής, είναι η μεγιστοποίηση των οικονομικών εσόδων από την πώληση του συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου; Πως θα διατηρηθεί το υψηλό επίπεδο διαφάνειας του διαγωνισμού, που όπως διακηρύσσεται στον ίδιο πιο πάνω όρο, είναι μία από τις προθέσεις του Ταμείου;

Πως θα γνωρίζουν οι πολίτες ότι το τίμημα που πρόσφερε το ξενοδοχείο, ακόμα και αν αυτό είναι υπερδιπλάσιο από την (ευτελή κατά την ταπεινή μου άποψη) τιμή εκκίνησης, ήταν το κατάλληλο για την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, το οποίο εσείς λόγω αρμοδιότητας καλείστε, εν προκειμένω, να προασπίσετε; Πώς θα πεισθούν οι πολίτες ότι το τελικό τίμημα που επιτεύχθηκε ήταν προϊόν ανοικτής διαγωνιστικής διαδικασίας και δεν προέκυψε ύστερα από αδιαφανείς διαβουλεύσεις;

 Μήπως, τελικά, ήταν σωστότερο νομικά και κοινωνικά δικαιότερο – και γι’ αυτό σκόπιμο – το Ταμείο να μεταβιβάσει απευθείας στο ξενοδοχείο την έκταση των 4.049,28 τ.μ., που του ήταν (και του είναι) αρκετή για την τακτοποίηση των πολεοδομικών εκκρεμοτήτων του, οι οποίες όντως μετά από 35 χρόνια πρέπει να τακτοποιηθούν, αντί τιμήματος που θα προσδιόριζε ανεξάρτητη εκτιμητική επιτροπή και να παραχωρήσει στο Δήμο Καβάλας το υπόλοιπο της έκτασης για χρήση από τους δημότες, όπως όριζε το επί πενταετία ισχύσαν ρυμοτομικό σχέδιο Καβάλας του 1989, που έδωσε κοινόχρηστο χαρακτήρα στη δυτικά του ξενοδοχείου και του ασφαλτοστρωμένου δρόμου έκταση και αξιοποιήθηκε από το Δήμο Καβάλας, με έξοδα των δημοτών του, ως τέτοια;

Μήπως η παραπάνω προτεινόμενη απευθείας πώληση προς το ξενοδοχείο θα μας απάλλασσε όλους από αυτή τη διαδικασία, που υποκριτικά χαρακτηρίζεται «Διαγωνισμός», ενώ ταυτόχρονα οι πολίτες της Καβάλας δεν θα έχαναν την πρόσβαση και τη χρήση ολόκληρης της χερσονήσου της Καλαμίτσας, του λιμενίσκου στο μυχό της, καθώς και μεγάλου τμήματος της παραλίας;

Είναι προφανές ότι η επιστολή μου αυτή έχει σκοπό να βοηθήσει στο δημόσιο προβληματισμό και την ευαισθητοποίηση για το θέμα (πολίτες, περιοίκους, χρήστες του λιμενίσκου, των ακτών περιμετρικά της χερσονήσου, της παραλίας, τοπικούς φορείς, ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις κ.λπ.). Χρήσιμο θα ήταν, βέβαια, να ρίξουν μια ματιά σε αυτή, τόσο ο Πρόεδρος του Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που θα κληθεί να εγκρίνει τη διαδικασία για την υπογραφή της μεταβιβαστικής της κυριότητας της έκτασης σύμβασης, όσο και εγχώριοι και ευρωπαϊκοί θεσμοί για την προστασία του ελεύθερου (ανόθευτου) ανταγωνισμού της ισότητας και της διαφάνειας». 
k-tipos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου