Κι άλλος για την κόλαση...

Είναι λογικό και θεμιτό η κοινωνία πρώτα να ασχολείται με τα πιο αδύναμα μέλη της. Ή όσους έτυχε να βρεθούν σε ανάγκη. Ναι, λοιπόν. Να ρυθμιστούν τα κόκκινα δάνεια. Να «κουρευτούν», να επιμηκυνθούν, να σβηστούν, τα πάντα. Αλλά με τους «πράσινους», όσους έχοντας «πνίξει» κάθε μορφή εξόδων παραμένουν ενήμεροι, τι θα γίνει; Χάρη σε αυτούς άντεξε η χώρα. Πλήρωσαν φόρους και δεν επέτρεψαν οι τράπεζες να καταρρεύσουν. Αυτοί δεν αξίζουν κάποιας προσοχής; Γιατί πολλοί νιώθουν ήδη σαν τον πρωταγωνιστή γνωστής διαφήμισης, που πήγαινε για

τον παράδεισο, ως καλοπληρωτής, και βρέθηκε στην κόλαση. Ο διάλογος θα μπορούσε να έχει ως εξής:

Δάνεια είχες;
Είχα.
Τα πλήρωνες;
Στην ώρα τους.
Φόρους πλήρωνες;
Πάντα.
Χαράτσια;
Δεν έχασα ούτε μία δόση.
Αμαρτία!

Αμαρτία είναι; Την απάντηση οφείλει να δώσει η κυβέρνηση. Και σύντομα.  Την ίδια ώρα, διαβάζουμε περίεργα πράγματα. Για εταιρείες, λέει, που αγοράζουν κόκκινα δάνεια και θα μας πάρουν τα σπίτια. Μην τσιμπάτε. Σιγά μην έρθει ξένη εταιρεία στην Ελλάδα, να δώσει μετρητά σε τράπεζες, για να εμπλακεί στη συνέχεια σε χιλιάδες δικαστικές διαμάχες. Ξέρετε ποιο είναι το κόλπο; Οι εταιρείες θα αγοράσουν μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια. Πήρε ο Α 500 εκατ. ευρώ και δεν πληρώνει. Έρχεται ο ξένος και το αγοράζει για 50 εκατ. ευρώ. Η τράπεζα λέει πως έκανε αναδιάρθρωση του χαρτοφυλακίου της. Γράφει τη ζημιά και κλείνει την επισφάλεια, λέγοντας πως πήρε μετρητά που δεν θα έπαιρνε σε άλλη περίπτωση. Ο ξένος πλησιάζει τον επιχειρηματία με τα 500 και του ζητά 100 εκατ. ευρώ. Αυτός θα δίνει και είναι όλοι χαρούμενοι. Όλοι, εκτός από τους μακάκες που πληρώνουν την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Κανονικό colpo grosso.