Δύσκολες μέρες για τον μεγάλο ασθενή

Καταιγιστικές είναι οι αρνητικές εξελίξεις στο μέτωπο της ιταλικής οικονομίας, με τα άσχημα μαντάτα να είναι καθημερινά και την «εύθραυστη» κυβέρνηση του Ενρίκο Λέτα να καλείται να βρει άμεσα λύσεις για να σταματήσει τον κατήφορο, την ώρα που ο κοινωνικός ιστός της γειτονικής χώρας απειλείται με διάλυση.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που παρουσίασε το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας (Istat) οι πολίτες που ζουν «σε κατάσταση στέρησης και οικονομικής δυσπραγίας» φτάνουν σχεδόν τα 15 εκατομμύρια -σε μια χώρα 60 εκατομμυρίων κατοίκων- με τα 8,5 εκατ. (14,3% του πληθυσμού) να αντιμετωπίζουν «σοβαρή οικονομική δυσκολία». Είναι ενδεικτικό ότι πριν από δύο χρόνια το ποσοστό αυτό βρισκόταν στο 6,9%!

Παράλληλα, μερικές ημέρες νωρίτερα, τα στοιχεία που κατέδειξε έρευνα του
ιταλικού συνδικάτου Cgil και της οργάνωσης Ares για την απασχόληση ήταν δραματικά, αφού η ανεργία κυριολεκτικά «θερίζει» την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης. Το ποσοστό των ανέργων φτάνει το 11,5% του πληθυσμού, ενώ στους νέους φτάνει το 38%, ποσοστό που απέχει κατά πολύ, πάντως, από το εφιαλτικό 60% της Ελλάδας.

Το ποσoστό των μη απασχολούμενων αυξήθηκε κατά 1,1% σε ετήσια βάση, ενώ εμφανίζει προοπτικές περαιτέρω ανόδου για το 2014.

Οι δημοσιονομικοί δείκτες αντικατοπτρίζουν εξίσου τη δύσκολη κατάσταση της χώρας. Το ΑΕΠ της Ιταλίας συρρικνώθηκε κατά 2,3% το πρώτο τρίμηνο του 2012 σε ετήσια βάση, σύμφωνα με το Istat, μείωση έβδομη κατά σειρά κι ενώ το δημόσιο χρέος έχει ανέλθει στα 2,45 τρισ. ευρώ.

Από τις αρνητικές εξελίξεις δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο πληθωρισμός, αφού ο ρυθμός αύξησής του τον Απρίλιο επιβραδύνθηκε σε μόλις 1,1% σε ετήσια βάση, γεγονός που σημαίνει ότι οι Ιταλοί έχουν κόψει «μαχαίρι» αρκετές καταναλωτικές συνήθειες που πλέον θεωρούν μη αναγκαίες.

Παράλληλα, στον τομέα των ακινήτων οι αγοραπωλησίες μειώθηκαν κατά 27,5% σε σχέση με το 2011.

Τα δεδομένα δεν είναι καθόλου καλύτερα στον τομέα της βιομηχανίας. Η βιομηχανική παραγωγή σημείωσε νέα «βουτιά» 5,5% το Μάρτιο, σε ετήσια βάση, με τα έσοδα των ιταλικών βιομηχανιών προ φόρων να μειώνονται κατά 7,6%, μείωση δέκατη πέμπτη κατά σειρά. Παράλληλα, οι βιομηχανικές παραγγελίες τον ίδιο μήνα, συρρικνώθηκαν κατά 10% σε ετήσια βάση.

«Ο στόχος μας τώρα πρέπει να είναι μόνον ένας: να επιτρέψουμε στην ανάπτυξη», δήλωσε ο πρόεδρος της ιταλικής ένωσης βιομηχάνων Confindustria Τζόρτζιο Σκουίντσι, για τον οποίο «οι βόρειες περιφέρειες της χώρας είναι στο χείλος του γκρεμού, υπάρχει κίνδυνος ολόκληρη η χώρα να γυρίσει μισό αιώνα πίσω».

Απαντώντας, στο ίδιο συνέδριο, ο ιταλός πρωθυπουργός, Ενρίκο Λέτα είπε με νόημα πως «η αποστολή μας είναι δύσκολη, όπως και το χρέος μας. Αισθάνομαι το βάρος της ευθύνης και των προσδοκιών. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε, αλλά θα βάλουμε, οπωσδήποτε, τα δυνατά μας».

Οι ίδιοι οι Ιταλοί, οι οποίοι εμφανώς έχουν προσαρμόσει την καταναλωτική τους συμπεριφορά στην υπάρχουσα οικονομική συγκυρία, εμφανίζονται ιδιαίτερα απαισιόδοξοι για το παρόν και το μέλλον. Σύμφωνα με την ιταλική στατιστική υπηρεσία ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης έπεσε στο 85,9 τον Απρίλιο από το 86,3, εξέλιξη απόρροια του γενικότερου κλίματος.

Oι κακοί χειρισμοί των προηγούμενων ετών και κυρίως της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι, άφησαν μία χώρα αποκεντρωμένη και με βαριά βιομηχανία στο έλεος των αγορών. Οι οιωνοί για την ιταλική οικονομία δεν φαίνονται καθόλου καλοί, αφού βρίσκεται στην συγκεκριμένη κατάσταση ενώ η Ε.Ε. κυριαρχείται από την υφεσιακή πολιτική ακραίας λιτότητας που επιβάλλει ο σκληρός πυρήνας του ευρώ.

Και σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω η Ιταλία εμφανίζει ένα πολιτικό σκηνικό που θυμίζει κινούμενη άμμο, αφού η επιβίωση της κυβέρνησής της, που καλείται να αναλάβει ιστορικά κρίσιμες αποφάσεις, εξαρτάται από τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι. 

Τα χειρότερα έπονται για τη χώρα του ευρωπαϊκού Νότου αλλά και για την ίδια την ευρωζώνη. Ως μέγεθος η Ιταλία δεν είναι ούτε Ελλάδα, ούτε Κύπρος…

kafeneio-gr