Χαραμάδα ελπίδας από την συμφωνία με την Τρόϊκα

To ποτήρι, όπως όλοι γνωρίζουμε, μπορεί να το δει κανείς μισοάδειο η μισογεμάτο. Δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό αυτό αν εκείνος που βλέπει μισοάδειο το ποτήρι το κάνει επειδή είναι από φύση απαισιόδοξος ή επειδή περιμένει περισσότερα από τον ίδιο. Αν για παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει μόνο θύελλες, καταστροφές και δεινά στην Ελλάδα επειδή πιστεύει ότι θα τα κάνει καλύτερα αυτός αν πάρει την εξουσία, αυτό δεν είναι κακό. Ο καθένας μπορεί να έχει φιλοδοξίες αλλά και μια αυταρέσκεια ή μια πίστη ότι είναι ικανότερος.

Όμως, τόσο ο Τσίπρας όσο κι εκείνοι που κάνουν στείρα κριτική στην κυβέρνηση δεν έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, απλά επιδιώκουν να φέρουν την καταστροφή και τη μαυρίλα στην ελληνική κοινωνία.

Τα παραπάνω είναι ένας πρόλογος για τα όσα συνέβησαν στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, την οριστική συμφωνία και το διάγγελμα του πρωθυπουργού. Πρώτοι εμείς στο antinews έχουμε ασκήσει κριτική στην κυβέρνηση κι έχουμε πει ότι δεν αντέχει η ελληνική κοινωνία άλλη πίεση. Αλλά και ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς το αποδέχθηκε. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για περιοριστική πολιτική. Όποιος ρισκάρει στην παρούσα φάση να πάει σε μέτρα οριζόντια και άδικα να είναι σίγουρος ότι έχει

«τελειώσει».

Αν κάποιοι βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο είναι γιατί δε θέλουν την καταστροφή της χώρας. Η οποία ξεκινά από την απαισιοδοξία και την απαξίωση κάθε προσπάθειας που γίνεται. Διότι γίνεται προσπάθεια και σε πολλούς τομείς έχει αποτέλεσμα, όπως γίνονται και λάθη.

Αυτός που θα πει ότι δεν κάνει λάθη είναι ο αδρανής, ο τεμπέλης ή ο… νεκρός. Και η κυβέρνηση των τριών κομμάτων δεν είναι τίποτε από τα τρία.

Ο Σαμαράς στο διάγγελμά του και με τις ανακοινώσεις που έκανε για τη συμφωνία δεν προσπάθησε τίποτε άλλο από το να δημιουργήσει μια χαραμάδα ελπίδας. Με τη μείωση του χαρατσιού, κάπως διασκεδάζονται οι εντυπώσεις για το χαράτσι που θα ισχύσει και φέτος.

Με τις 48 δόσεις ή και παραπάνω για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές μειώνεται κάπως η πίεση για χιλιάδες ελληνικές οικογένειες.

Με τις προσλήψεις για κάθε αποχώρηση από το δημόσιο γίνεται μια προσπάθεια να αλλάξει το κλίμα στο δημόσιο.

Θα πει κανείς ότι δε μπορεί να μας φορτώνουν με φόρους και μετά να πληρώνουμε σε πολλές δόσεις. Δε μπορεί να επιβάλουν χαράτσια και μετά να δίνουν έκπτωση. Και δε μπορεί να απολύουν κόσμο προκειμένου να προσλάβουν φθηνούς εργαζόμενους.

Αυτά θα μπορούσε να τα πει εκείνος που βλέπει το ποτήρι μισοάδειο και την εικόνα ελλιπή.

Διότι η Ελλάδα του 2013 δεν έχει καμιά σχέση με την Ελλάδα του 2008.

Λεφτά δεν υπάρχουν κι όταν βρίσκονται αυτά είναι δανεικά. Η χώρα είναι υπό οικονομικό έλεγχο, έστω κι αν δεν αρέσει σε κανέναν αυτό. Κουμάντο κάνουν οι δανειστές κι αν θέλουμε να κάνουμε εμείς κουμάντο θα πρέπει να αλλάξουμε πάρα πολλά.

Μας αρέσει δε μας αρέσει έχουμε Μνημόνιο και μια πολιτική που καθορίζεται από τη Γερμανική κυριαρχία. Δε λέμε να σκύψουμε το κεφάλι στη Μέρκελ σε κάθε παράλογη απαίτησή της αλλά μέχρι να αλλάξουν οι συσχετισμοί, να διαμορφωθούν πραγματικές συμμαχίες και να απαιτηθεί η αλλαγή της δηλητηριώδους συνταγής θα πρέπει πρώτα επιβιώσουμε. Από πέρυσι κρίνεται η επιβίωση της χώρας και τίποτε λιγότερο ή περισσότερο.

«Κάνουν σαν να μη καταλαβαίνουν ότι το Μνημόνιο που μας επέβαλαν οδηγεί την χώρα στη διάλυση και μέρα με τη μέρα κάνει πιθανό ακόμα και το σενάριο της άτακτης χρεοκοπίας» είπε ο κ. Τσίπρας σήμερα από τη Λάρισα. Είναι μακριά νυχτωμένος. Όλοι ξέρουν ότι το Μνημόνιο είναι αδιέξοδο, όμως, δεν υπάρχει στην παρούσα φάση εναλλακτική. Ας μας την πει ο ΣΥΡΙΖΑ να τη μάθουμε. Λογικές τύπου «θα συγκρουστούμε με τη Μέρκελ, θα της αλλάξουμε εμείς την πολιτική, θα παίξουμε στα ζάρια την τύχη της χώρας» είναι αστείες.

Γι’ αυτό και πρέπει να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο. Οι δηλώσεις του Σαμαρά είναι ρεαλιστικές. Δε σώθηκε η χώρα, αλλά τουλάχιστον γίνεται προσπάθεια, αυτό κανείς δεν το αμφισβητεί. Με μια ένσταση: Δε γίνεται κάθε φορά που έρχεται η τρόικα να παραλύει η χώρα. Δε γίνεται ο Τόμσεν να ανοίγει θέματα που έχουν κλείσει ή να εφευρίσκει καινούργια. Ας αφήσουν την Ελλάδα να προχωρήσει, ας μην την πιέσουν διότι η κοινωνική και η πολιτική κρίση δεν είναι δύσκολο να συμβούν. Η κόλαση από τον παράδεισο απέχουν ελάχιστα σήμερα.

 antinews.gr