Ο γκουρού του Τσίπρα που έχασε στο παρά... τέσσερα τον «θρόνο» του Περισσού

Οι αλήθειες που εξομολογήθηκε εσχάτως ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Δραγασάκης περί μη κατάργησης του χαρατσιού και μη επαναφοράς του κατωτάτου μισθού έκαναν άνω κάτω την Κουμουνδούρου. Ο 66χρονος οικονομολόγος και υπεύθυνος προγράμματος του κόμματος, που διέψευσε δημοσίως τη ρητορική του Αλέξη Τσίπρα, είναι ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του και, μάλιστα, η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του καταδεικνύεται από το γεγονός ότι τέθηκε επικεφαλής της ομάδας που εκπόνησε το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Αλλωστε, αποτελεί κοινό μυστικό ότι ουσιαστικά είναι το «μυαλό» του κόμματος, καθώς και ότι είναι μία από τις πιο ισχυρές φωνές εντός της Κουμουνδούρου. Εξάλλου, είναι το μόνο στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης με κυβερνητική πείρα, στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας επί της Οικουμενικής του Ξενοφώντα Ζολώτα (Νοέμβριος 1989 - Απρίλιος 1990). Μάλιστα, λίγους μήνες αργότερα ο νυν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πρωτοστατούσε ως στέλεχος της ΚΝΕ στις καταλήψεις των

σχολείων επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη.

Ο άνθρωπος που στέκεται πλάι στον Αλέξη Τσίπρα και τον συμβουλεύει -ενδεικτικό είναι ότι μετέχει και στις πολλές αποστολές- θεωρείται αυτήν τη στιγμή το αντίπαλο δέος στο Αριστερό Ρεύμα, έχοντας το «ελεύθερο» από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να «μιλάει» αντ' αυτού. Μάλιστα, ο δ΄ αντιπρόεδρος της Βουλής, που χαρακτηρίζει επιβεβλημένη την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, ανήκε επί σειρά ετών στη μειοψηφία του πάλαι ποτέ ΣΥΝ, ήταν δηλαδή στην πλευρά του «σκληρού» Παναγιώτη Λαφαζάνη. Ο Γιάννης Δραγασάκης υπήρξε από τα ηγετικά στελέχη του ΚΚΕ και, μάλιστα, τον Φεβρουάριο του 1991 -κατά τη διάρκεια του 13ου συνεδρίου του κόμματος- έχασε τη θέση του γενικού γραμματέα από την Αλέκα Παπαρήγα με διαφορά μόνο τεσσάρων ψήφων. Μάλιστα, τότε η νυν γ.γ. του ΚΚΕ υποστηρίχθηκε από τη λεγόμενη «συντηρητική» πτέρυγα της Κεντρικής Επιτροπής λαμβάνοντας 57 ψήφους, έναντι 53 που συγκέντρωσε ο κ. Δραγασάκης, τον οποίο στήριξε η «ανανεωτική» πτέρυγα. Εκτοτε οι γνωρίζοντες λένε ότι έθεσε στόχο του να «νικήσει» την ηγεσία του ΚΚΕ, στόχο που τελικά θεώρησε ότι πέτυχε τον περασμένο Μάιο, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχθηκε στη θέση του δεύτερου κόμματος με διψήφιο ποσοστό και στη συνέχεια έγινε αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο Γ. Δραγασάκης παρέμεινε, μάλιστα, στον Συνασπισμό ακόμη και όταν αποχώρησε το ΚΚΕ. Πάντως, και μετά την εκλογή του 1989 στα Χανιά επανεξελέγη βουλευτής Β' Αθήνας στις εκλογές 1996, 2004, 2007 και σε αυτές του περασμένου έτους. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι το όνομά του ήταν ανάμεσα σε αυτά που φημολογούνταν ότι θα προταθούν για την πρωθυπουργία της χώρας σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσιζε τον Μάιο του 2012 να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας.

Ο Γιάννης Δραγασάκης θεωρείται από τους «συντρόφους» του μία από τις πιο ψύχραιμες φωνές εντός της Κουμουνδούρου, με την 20χρονη πείρα στον χώρο της πολιτικής να του δίνει αυτομάτως έναν λόγο παραπάνω σε σχέση με άλλα στελέχη.

Ως εκ τούτου, δεν διστάζει να συγκρουστεί με συνιστώσες και τάσεις, ενώ δεν κρύβει ότι θα ήθελε να επιταχυνθεί η μετάβαση σε ένα κόμμα «μελών», με οριζόντιες διαδικασίες και άμεσο, δημοκρατικό τρόπο λήψης όλων των κρίσιμων αποφάσεων. «Δεν θέλουμε κόμματα μέσα στο κόμμα» έλεγε προσφάτως σε συνέντευξή του καλώντας το κόμμα του αλλά και τον Αλέξη Τσίπρα να επισπεύσουν τη βίαιη ωρίμανσή τους.

Σε ό,τι αφορά την καταγγελία του Μνημονίου, ο ίδιος θεωρεί ότι θα πρέπει να υπάρξει «πολιτική και όχι νομική καταγγελία του», κάτι το οποίο σημαίνει ότι «κάποιες πτυχές θα καταργηθούν, κάποιες άλλες θα τις διαπραγματευτούμε και υπάρχουν και άλλες που πρέπει να εξετάσουμε εναλλακτικές λύσεις». Αλλωστε, στους συνομιλητές του εκφράζει την άποψη ότι θα πρέπει να «δούμε τις συνέπειες οποιασδήποτε κίνησης προτού δράσουμε». Μάλιστα, και στο βιβλίο του «Ποια έξοδος; Από ποια κρίση; Με ποιες δυνάμεις;» ο κ. Δραγασάκης τονίζει χαρακτηριστικά ότι «μια κυβέρνηση που θα αναλάβει το έργο της ανασυγκρότησης της χώρας δεν θα έχει μαγικές λύσεις. Αρχικά θα πρέπει να ενεργήσει με βάση τα υφιστάμενα μέσα και τους υφιστάμενους πόρους, όσοι και όποιοι είναι αυτοί, εισάγοντας όμως νέα κριτήρια διαχείρισής τους».

Την ίδια ώρα, εξάλλου, είναι υπέρμαχος της άποψης ότι είναι απολύτως αναγκαία η διαγραφή πολύ μεγάλου μέρους του χρέους και η αποπληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης, όταν δηλαδή θα επιστρέψει σε θετικούς ρυθμούς η ελληνική οικονομία, κάτι πάντως το οποίο δεν υιοθετείται από όλα τα στελέχη του κόμματος. Ωστόσο, σημειώνει ότι ακόμη και αν υλοποιηθούν όσα πιστεύει, αν δεν αλλάξει το μοντέλο στην ελληνική οικονομία, στο κράτος και στην κοινωνία, τίποτε δεν πρόκειται να σώσει την κατάσταση.

Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Δραγασάκης εντός των τειχών απολαμβάνει μια ιδιαίτερη «ασυλία», με τον λόγο του να έχει βαρύνουσα σημασία. Μπορεί με αρκετούς εκ των συντρόφων του να διαφωνεί, ωστόσο -με εξαίρεση μερικούς (τον Π. Λαφαζάνη, για παράδειγμα)- δύσκολα κάποιος θα του επιτεθεί ευθέως, καθώς τόσο ο χαρακτήρας όσο και οι σχέσεις του με τον Αλέξη Τσίπρα τον καθιστούν επί της ουσίας «σκιώδη» αρχηγό του κόμματος.

Αλέξανδρος Διαμάντης

 dimokratianews.gr