Το 2003 η χώρα ζούσε το προολυμπιακό ντελίριο. Κανείς δεν είχε χρόνο να
ασχοληθεί με την παραγωγή, την βιομηχανία ή την οικονομία. Μόνον ο
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ έμοιαζε με τη φωνή της λογικής που μιλούσε για Κυβερνητικό
σχέδιο αποβιομηχάνισης.
Με αφορμή επίσκεψη του τότε προέδρου κ. Κωνσταντόπουλου στις Σκουριές για συμπαράσταση στους μεταλλωρύχους-απεργούς πείνας το γραφείο του κόμματος εξέδωσε τότε μια σχετική ανακοίνωση που μιλούσε για εγκατάλειψη των μεταλλείων, κοινωνικές συνέπειες και δικαιώματα
των εργαζομένων. Με άλλα λόγια καλούσε το κράτος να βρει μια λύση για να κρατήσει ανοιχτά τα μεταλλεία.
Τη σχετική ανακοίνωση ανάρτησε χθες βράδυ στο Twitter, ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Γ. Μουρούτης και αμέσως ξεκίνησε η γνωστή διαμάχη των social media σχετικά με το τι είναι πολιτικός διάλογος και τι ξεδιάντροπη προπαγάνδα.
Στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα άλλο κόμμα. Υπ’ αυτή την έννοια μπορεί να υποστηρίζει οτιδήποτε ακόμη και αν είναι αντίθετο με τις παλαιότερες θέσεις του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Αποτελεί όμως φυσική συνέχειά του, ενώ το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μπαλάφας, ήταν παρόν και τότε στην επίσκεψη με την ίδια ιδιότητα.
Μπορεί φυσικά στα 11 χρόνια που μεσολάβησαν, τα στελέχη που τότε ζητούσαν ανοιχτά μεταλλεία να άλλαξαν αντιλήψεις. Αυτή άλλωστε είναι ειδοποιός διαφορά σε σχέση με το αρτιοσκληρωτικό ΚΚΕ. Έχουν ευρύτητα απόψεων και δικαίωμα να τις αναμορφώνουν. Οι τότε απόψεις τους άλλωστε είχαν απήχηση σε μικρά μονοψήφια νούμερα ενώ τώρα εκφράζουν σχεδόν έναν στους τέσσερις Έλληνες. Διόλου άσχημα.
Τώρα λοιπόν θέλουν κλειστά μεταλλεία και τα βασικά τους επιχειρήματα είναι τα γνωστά δύο. Το περιβάλλον και το ξεπούλημα. Οι –ίδιοι- εργαζόμενοι που τότε δεν έπρεπε να χάσουν «τίποτα από αυτά που έχουν δουλέψει, τίποτε από αυτά που δικαιούνται. Πρέπει το κράτος και η πολιτεία να τους συμπαρασταθεί, να τους στηρίξει, γιατί εδώ είναι μία από τις πρώτες περιπτώσεις που χρειάζεται η αλληλεγγύη και η κατοχύρωση της αξιοπρεπούς διαβίωσης», τώρα μπορούν επιτέλους να τα χάσουν.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο θέμα, αυτό της οικολογίας, το έβαλε στη σωστή διάστασή του ο Άδωνις Γεωργιάδης που είπε τη θρυλική φράση «εμείς είμαστε πιο οικολόγοι από αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ». Ας δούμε λοιπόν πώς θα μετρήσουν οι δύο πλευρές ποιος είναι πιο οικολόγος για να τελειώνουμε με τους προστάτες της φύσης. Λες και όλοι οι άλλοι λατρεύουν το τσιμέντο και τα καμένα δάση. Οι μέθοδοι εξόρυξης προφανώς έχουν εκσυγχρονιστεί ενώ οι περιβαλλοντικές μελέτες τυπικά τουλάχιστον είναι πιο αυστηρές. Αν ωστόσο υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι οι αρμόδιοι δημόσιοι υπάλληλοι έκαναν απλώς τα στραβά μάτια στις παρανομίες των Καναδών, ας το πει ανοιχτά.
Σε ό,τι αφορά τα οικονομικά οφέλη, τα επιχειρήματα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες.
Η πρώτη αφορά στο τίμημα που καταβλήθηκε από την European Goldfield για την εξαγορά των μεταλλείων. Στην πραγματικότητα δεν πληρώθηκε κάποιο τίμημα. Τα 11 εκατ. ευρώ δόθηκαν ουσιαστικά στην TVX που αποχωρούσε έντρομη μετά από εννέα χρόνια ουσιαστικής αδράνειας. Η Ελληνικός Χρυσός ουσιαστικά ανέλαβε να κάνει αυτό που δεν μπορούσε το κράτος. Να διαχειριστεί τα μεταλλεία και να κρατήσει τους εργαζόμενους στη θέση τους. Η TVX πάντως είχε καταβάλλει ένα σχετικά χαμηλό τίμημα της τάξης των 11 δισ. δραχμών ήτοι περίπου 40 εκατ. ευρώ.
Η δεύτερη αφορά στα οφέλη που θα έχει διαχρονικά το κράτος από την εξόρυξη. Σε όσα οφέλη υπήρχαν το 2003 (δηλαδή φόρους, θέσεις εργασίας, τροφοδοσία κ.α.) πρέπει κανείς να προσθέσεις τα μεταλλευτικά δικαιώματα που πλέον είναι υποχρεωμένη να καταβάλλει η Καναδική εταιρεία.
Είναι περισσότερο προφανές από τη γλώσσα της ανακοίνωσης, ότι τότε ο ΣΥΝ δεν προέτρεπε το κράτος προς μια λύση εκμετάλλευσης των μεταλλείων από ιδιώτες. Η κρατικοποίηση θα ήταν προφανώς η προτιμώμενη τακτική για να μην χαρίσουμε τίποτα στους διεθνείς χρυσοθήρες. Ασχέτως αν η λύση μιας κρατικής (και ενδεχομένως ελλειμματικής) επιχείρησης θα απαιτούσε τον οβολό όλων μας. Ωστόσο ζητούσε ανοιχτά μεταλλεία για να αποφευχθεί η αποβιομηχάνιση. Σήμερα που η ανάγκη για παραγωγή και θέσεις εργασίας είναι σαφώς πιο επιτακτική, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι δεν πρόκειται ποτέ να ανοίξουν τα μεταλλεία…
Του Σταμάτη Ζαχαρού
Πηγή:www.capital.gr
Με αφορμή επίσκεψη του τότε προέδρου κ. Κωνσταντόπουλου στις Σκουριές για συμπαράσταση στους μεταλλωρύχους-απεργούς πείνας το γραφείο του κόμματος εξέδωσε τότε μια σχετική ανακοίνωση που μιλούσε για εγκατάλειψη των μεταλλείων, κοινωνικές συνέπειες και δικαιώματα
των εργαζομένων. Με άλλα λόγια καλούσε το κράτος να βρει μια λύση για να κρατήσει ανοιχτά τα μεταλλεία.
Τη σχετική ανακοίνωση ανάρτησε χθες βράδυ στο Twitter, ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Γ. Μουρούτης και αμέσως ξεκίνησε η γνωστή διαμάχη των social media σχετικά με το τι είναι πολιτικός διάλογος και τι ξεδιάντροπη προπαγάνδα.
Στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα άλλο κόμμα. Υπ’ αυτή την έννοια μπορεί να υποστηρίζει οτιδήποτε ακόμη και αν είναι αντίθετο με τις παλαιότερες θέσεις του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Αποτελεί όμως φυσική συνέχειά του, ενώ το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μπαλάφας, ήταν παρόν και τότε στην επίσκεψη με την ίδια ιδιότητα.
Μπορεί φυσικά στα 11 χρόνια που μεσολάβησαν, τα στελέχη που τότε ζητούσαν ανοιχτά μεταλλεία να άλλαξαν αντιλήψεις. Αυτή άλλωστε είναι ειδοποιός διαφορά σε σχέση με το αρτιοσκληρωτικό ΚΚΕ. Έχουν ευρύτητα απόψεων και δικαίωμα να τις αναμορφώνουν. Οι τότε απόψεις τους άλλωστε είχαν απήχηση σε μικρά μονοψήφια νούμερα ενώ τώρα εκφράζουν σχεδόν έναν στους τέσσερις Έλληνες. Διόλου άσχημα.
Τώρα λοιπόν θέλουν κλειστά μεταλλεία και τα βασικά τους επιχειρήματα είναι τα γνωστά δύο. Το περιβάλλον και το ξεπούλημα. Οι –ίδιοι- εργαζόμενοι που τότε δεν έπρεπε να χάσουν «τίποτα από αυτά που έχουν δουλέψει, τίποτε από αυτά που δικαιούνται. Πρέπει το κράτος και η πολιτεία να τους συμπαρασταθεί, να τους στηρίξει, γιατί εδώ είναι μία από τις πρώτες περιπτώσεις που χρειάζεται η αλληλεγγύη και η κατοχύρωση της αξιοπρεπούς διαβίωσης», τώρα μπορούν επιτέλους να τα χάσουν.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο θέμα, αυτό της οικολογίας, το έβαλε στη σωστή διάστασή του ο Άδωνις Γεωργιάδης που είπε τη θρυλική φράση «εμείς είμαστε πιο οικολόγοι από αυτούς του ΣΥΡΙΖΑ». Ας δούμε λοιπόν πώς θα μετρήσουν οι δύο πλευρές ποιος είναι πιο οικολόγος για να τελειώνουμε με τους προστάτες της φύσης. Λες και όλοι οι άλλοι λατρεύουν το τσιμέντο και τα καμένα δάση. Οι μέθοδοι εξόρυξης προφανώς έχουν εκσυγχρονιστεί ενώ οι περιβαλλοντικές μελέτες τυπικά τουλάχιστον είναι πιο αυστηρές. Αν ωστόσο υπάρχει κάποιος που πιστεύει ότι οι αρμόδιοι δημόσιοι υπάλληλοι έκαναν απλώς τα στραβά μάτια στις παρανομίες των Καναδών, ας το πει ανοιχτά.
Σε ό,τι αφορά τα οικονομικά οφέλη, τα επιχειρήματα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες.
Η πρώτη αφορά στο τίμημα που καταβλήθηκε από την European Goldfield για την εξαγορά των μεταλλείων. Στην πραγματικότητα δεν πληρώθηκε κάποιο τίμημα. Τα 11 εκατ. ευρώ δόθηκαν ουσιαστικά στην TVX που αποχωρούσε έντρομη μετά από εννέα χρόνια ουσιαστικής αδράνειας. Η Ελληνικός Χρυσός ουσιαστικά ανέλαβε να κάνει αυτό που δεν μπορούσε το κράτος. Να διαχειριστεί τα μεταλλεία και να κρατήσει τους εργαζόμενους στη θέση τους. Η TVX πάντως είχε καταβάλλει ένα σχετικά χαμηλό τίμημα της τάξης των 11 δισ. δραχμών ήτοι περίπου 40 εκατ. ευρώ.
Η δεύτερη αφορά στα οφέλη που θα έχει διαχρονικά το κράτος από την εξόρυξη. Σε όσα οφέλη υπήρχαν το 2003 (δηλαδή φόρους, θέσεις εργασίας, τροφοδοσία κ.α.) πρέπει κανείς να προσθέσεις τα μεταλλευτικά δικαιώματα που πλέον είναι υποχρεωμένη να καταβάλλει η Καναδική εταιρεία.
Είναι περισσότερο προφανές από τη γλώσσα της ανακοίνωσης, ότι τότε ο ΣΥΝ δεν προέτρεπε το κράτος προς μια λύση εκμετάλλευσης των μεταλλείων από ιδιώτες. Η κρατικοποίηση θα ήταν προφανώς η προτιμώμενη τακτική για να μην χαρίσουμε τίποτα στους διεθνείς χρυσοθήρες. Ασχέτως αν η λύση μιας κρατικής (και ενδεχομένως ελλειμματικής) επιχείρησης θα απαιτούσε τον οβολό όλων μας. Ωστόσο ζητούσε ανοιχτά μεταλλεία για να αποφευχθεί η αποβιομηχάνιση. Σήμερα που η ανάγκη για παραγωγή και θέσεις εργασίας είναι σαφώς πιο επιτακτική, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι δεν πρόκειται ποτέ να ανοίξουν τα μεταλλεία…
Του Σταμάτη Ζαχαρού
Πηγή:www.capital.gr
Όταν ο ΣΥΝασπισμός ήθελε χρυσωρυχείο στη Χαλκιδική!!
Τους αποκλεισμένους μεταλλωρύχους-απεργούς πείνας της TVX στο Μαντέμ Λάκο της Χαλκιδικής επισκέφθηκε σήμερα ο Πρόεδρος του Συνασπισμού Νίκος Κωνσταντόπουλος, μαζί με την βουλευτή του ΣΥΝ Ασημίνα Ξηροτύρη, το μέλος της Π.Γ. του κόμματος Γ.Μπαλάφα και τον Γραμματέα Ν.Ε. Χαλκιδικής Χρ.Ασημινάρη.
Σε ευρεία σύσκεψη με τα σωματεία των εργαζομένων στα Μεταλλεία και με την παρουσία του Προέδρου του Εργατικού Κέντρου Χαλκιδικής, των δημάρχων Πολυγύρου και Προέδρου της ΤΕΔΚ Χαλκιδικής Ν. Βασιλάκη, το Δήμαρχο Μεγ. Παναγιάς Δ. Δρούγκα και τον Δήμαρχο Σταγείρων -Ακάνθου Γ. Βλαχόπουλο, ο Πρόεδρος και η αντιπροσωπεία του ΣΥΝ ενημερώθηκαν για την τραγική κατάσταση των απεργών μεταλλωρύχων και των οικογενειών τους, για την οριακή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα Μεταλλεία από την πολύχρονη κυβερνητική αδιαφορία και εγκατάλειψη καθώς και τις προτάσεις των εργαζομένων, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και όλων των φορέων της περιοχής σχετικά με την προοπτική της απασχόλησης στα μεταλλεία αλλά και τις επιπτώσεις σ΄ όλη την περιοχή.
Μετά τη σύσκεψη, ο Ν.Κωνσταντόπουλος, η Μ.Ξυροτύρη και ο Γ.Μπαλάφας κατέβηκαν στις στοές των μεταλλείων, όπου συναντήθηκαν με τους αποκλεισμένους απεργούς πείνας μεταλλωρύχους και είδαν τις εξοντωτικές συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται και δίνουν σήμερα τον αγώνα τους για μην χάσουν τη δουλειά τους.
Αμέσως μετά, ο Πρόεδρος του Συνασπισμού, μιλώντας στους μεταλλωρύχους και τις οικογένειές τους, που στηρίζουν τους αγώνες τους, τόνισε:
"Οι μεταλλωρύχοι διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να σώσουν το μεροκάματό τους, μεροκάματο του τρόμου, γιατί έτσι διασώζουν την αξιοπρέπεια της ύπαρξής τους, την αξιοπρέπεια της οικογένειάς τους.
΄Εχουν πολλά ειπωθεί κατά καιρούς και έχουν κοροϊδέψει κατά καιρούς πολλοί. Εκείνο που χρειάζεται είναι να καταλάβουν όλοι πως δεν υπάρχει πια περιθώριο για να λέγονται λόγια στον αέρα και να μην υπάρχουν άμεσες και αξιόπιστες λύσεις τώρα.
Δεν πρέπει να χάσουν οι εργαζόμενοι τίποτα από αυτά που έχουν δουλέψει, τίποτε απ΄ αυτά που δικαιούνται. Πρέπει το κράτος και η πολιτεία να τους συμπαρασταθεί, να τους στηρίξει, γιατί εδώ είναι μία από τις πρώτες περιπτώσεις που χρειάζεται η αλληλεγγύη και η κατοχύρωση της αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Με τροπολογίες της νύχτας χαρίζουν δισεκατομμύρια δεξιά και αριστερά. Δεν είναι δυνατόν να μην μπορούν να αντιμετωπίσουν τα σοβαρά προβλήματα των εργασιακών σχέσεων και της ασφαλιστικής κάλυψης των μεταλλωρύχων.
Η πολιτεία και η κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει:
Τι προτείνει, έτσι ώστε να έχει διάρκεια η λύση, να είναι αξιόπιστη, φιλική προς το περιβάλλον, συνδεδεμένη με εναλλακτικές μορφές ανάπτυξης της περιοχής. ΄Όχι πειρατικές λύσεις, σε προεκλογικές περιόδους. Ούτε λύσεις χωρίς αντίκρισμα μετά από ένα ή δύο χρόνια. Ούτε λύσεις οι οποίες θα βάζουν τους εργαζόμενους να στρέφονται οι μισοί εναντίον των άλλων και να μην μπορούν να σταθούν στα πόδια τους για να ξεπεράσουν αυτή τη μεγάλη δοκιμασία.
Ας έρθουν εδώ οι Υπουργοί, οι Γραμματείς, οι υπεύθυνοι, οι Επιθεωρήσεις Εργασίας, οι ασφαλιστικοί Οργανισμοί να δουν τις συνθήκες δουλειάς, να δουν τις συνθήκες μέσα στις οποίες κάθε μέρα διακινδυνεύουν την ύπαρξή τους οι εργαζόμενοι για να ζήσουν τις οικογένειές τους.
Ας έρθουν εδώ και εδώ να απαντήσουν:
- Πού είναι η κοινωνική αλληλεγγύη;
- Πού είναι η κοινωνική ευθύνη του κράτους;
- Που είναι η πολιτική συνέπεια της κυβέρνησης να εξασφαλίσει θέσεις εργασίας αλλά και αξιοπρεπή διαβίωση στον εργαζόμενο;
Δεν υπάρχει ιερότερο βίωμα από αυτό που ο εργαζόμενος αναγκάζεται να επιλέξει να βάλει σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή για να σώσει τη δουλειά του.
Κάνω έκκληση σ΄ όλη την ελληνική κοινωνία και σ΄ όλους τους υπεύθυνους, κυβέρνησης και κράτους, να έρθουν εδώ. Δεν είναι μια συνηθισμένη απεργία. Να έρθουν εδώ και να πουν γιατί. Γιατί καταδικάζονται στον μαρασμό οι εργαζόμενοι, γιατί καταδικάζεται στην ανασφάλεια και στην αβεβαιότητα μια περιοχή που θα έπρεπε να έχει κατακτήσει άλλες προϋποθέσεις για συλλογικότερη ευημερία".
To Γραφείο Τύπου
http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=2156%29
http://dexiextrem.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου