Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Η ρίζα του επερχόμενου χάους

Η κυριαρχούσα αριστερή ιδεολογία, που εδώ και τέσσερις δεκαετίες άλωσε το πνεύμα του ελληνικού λαού, αφού τον οδήγησε στην ηθική παρακμή πλέον τον παρασύρει, όπως είναι φυσικό, προς την οικονομική του κατάρρευση και ότι αυτή συνεπάγεται για το κράτος και το Έθνος. 

Η Ελλάς οδηγείται στο χάος με γοργούς ρυθμούς διότι στον λαό μας καλλιεργήθηκαν συστηματικά νοοτροπίες που δεν αρμόζουν σε Έλληνες.
Η καταραμένη γενιά του πολυτεχνείου, αφού διέλυσε τις παραδοσιακές αξίες του Ελληνισμού και τις αντικατέστησε με την σαβούρα της σκέψης του κατωτέρου ανθρώπου, τώρα μας παραδίδει δέσμιους στους δανειστές μας και από πάνω κλαίγεται κιόλας ρίχνοντας τα όλα στους «διεθνείς τοκογλύφους» και στους ξένους με αποτέλεσμα ακόμη και την ύστατη ώρα οι Έλληνες να μην είναι σε θέση να αντιληφθούν την ρίζα του κακού και να επιμένουν στην ίδια λογική που μας έφθασε ως εδώ. 
Ούτως εχόντων των πραγμάτων το μέλλον μας προβλέπεται μαύρο. Το χάος είναι προ των πυλών με απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες συνέπειες.

Οι Έλληνες, στην πλειοψηφία τους, ζούνε στον κόσμο τους. Στον παραμυθένιο κόσμο της αριστερής φαυλότητας. 
Εξεγείρονται γιατί τους κόβουν τους μισθούς χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η στρόφιγγα του δανεισμού έχει κλείσει και πλέον το ταμείο είναι άδειο. 
Απαιτούν από την κυβέρνηση να «τα πάρει» από τους άλλους δηλαδή τους εργοδότες και τις μικροεπιχειρήσεις, ενώ οι παραγωγικές επιχειρήσεις του τόπου τείνουν να εξαφανιστούν και όσες εξακολουθούν να υπάρχουν φυτοζωούν. 
Θέλουν να συνεχίσουν να ζουν με κρατικές δαπάνες ενώ το ΑΕΠ συνεχώς μειώνεται αφού το κράτος αυτό δεν παράγει τίποτε. 
Εξακολουθούν να ονειρεύονται μια θεσούλα στο δημόσιο όπου θα αμείβονται καλά και θα εργάζονται λίγο, απολαμβάνοντας τα προνόμια του δημοσίου, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι αυτό δεν μπορεί πλέον να γίνει διότι απλά δεν υπάρχουν λεφτά. 
Απαιτούν όλοι από την πολιτεία να τους εξασφαλίσει το καλύτερο επίπεδο ζωής ήτοι να τους προσφέρει εργασία με υψηλές απολαβές και ελάχιστο απαιτούμενο κόπο χωρίς να λογαριάζουν που θα βρεθούν οι οικονομικοί πόροι. 
Θέλουν με λίγα λόγια να τρωγοπίνουν σαν τα γουρούνια και να καλοπερνάνε ξοδεύοντας χρήματα δυσανάλογα με την παραγωγικότητά τους.

Και γιατί όλα αυτά; 
Διότι η αριστερή ιδεολογία επί σειρά ετών αυτό τους δίδαξε. 
Να είναι βολεμένοι δημόσιοι υπάλληλοι και να καλοπερνούν επιβαρύνοντας την οικονομία. 
Να είναι εξυπνάκηδες και απαιτητικοί αδιαφορώντας αν με τον δανεισμό υποθηκεύονταν το μέλλον των επόμενων γενεών και της χώρας. 
Διότι η πατρίδα, κατά την αριστερή αντίληψη, είναι ξεπερασμένη έννοια. 
Διότι δεν υπάρχουν ανώτερες αξίες που πρέπει να σεβόμαστε αλλά μόνο το ατομικό συμφέρον. 
Διότι νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη και όχι το θεσπισμένο δίκαιο. 
Διότι ο καθένας εδώ μπορεί να κάνει ότι γουστάρει και να απαιτεί τα πάντα. 
Διότι ο υπέρτατος νόμος είναι η καλοπέρασή μας. 
Μπορούσαμε να κλείνουμε από δρόμους μέχρι λιμάνια, να κάνουμε καταλήψεις σε σχολεία, πανεπιστήμια, υπουργεία και να εκβιάζουμε δημοκρατικότατα, αδιαφορώντας για το κόστος των πράξεων μας και υπό την ανοχή των κυβερνήσεων, που φυσικά ευθύνονται καθώς έμαθαν αυτές τις νοοτροπίες στον λαό ελέω ψηφοθηρίας.

Πρώτα ήρθε η απειθαρχία προς τους νόμους και τους θεσμούς το 80’ όπου η νομιμοφροσύνη κατέστη συνώνυμο της συντήρησης. Ο κάθε φαντασμένος ανθρωπάκος έβαλε τον εαυτό του στο κέντρο του κόσμου. Κι αυτό πέρασε στην νέα γενιά μέσα από τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Οι φοιτητές θεώρησαν αυτονόητο δικαίωμα τις καταλήψεις και τις καταστροφές. Όλοι είχαν μόνο δικαιώματα και ποτέ υποχρεώσεις. Οι αγρότες όποτε γούσταραν έκλειναν τους δρόμους. Οι δάσκαλοι όποτε γούσταραν εκβίαζαν απεργώντας στις εξεταστικές περιόδους. Η κάθε παρέα μπορούσε να αποκλείσει το κέντρο της πρωτεύουσας έτσι για πλάκα. Κι αυτό το είπαν δημοκρατία και δημοκρατικά δικαιώματα.

Μετά ήρθε η ασυδοσία όπου ο καθένας που μπορούσε λάμβανε την μίζα και το φακελάκι σε ένα καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας ενώ όλη αυτή την κατάσταση κάλυπτε πλήρως η πολιτική εξουσία που βασίζονταν σε μιζαδόρους. Η αριστερά στην πατρίδα μας λειτούργησε ως συμμορία όπου από την μια βαυκαλίζονταν την κοινωνική δικαιοσύνη και από την άλλη έκλεβε και δανείζονταν για να καλοπερνάν οι δικοί της. Μετά αφού η διαφθορά έφτασε στο μεδούλι του λαού,  το ίδιο έκαναν και οι δεξιοί φιλελεύθεροι. Διότι δημιουργήθηκε ένα σύστημα συμφερόντων που αποτελούνταν από τους βολεμένους τεμπέληδες και τα λαμόγια που έφτιαχναν κοινωνική πολιτική με δανεικά και λεφτά οι ίδιοι με το κλέψιμο.
Όμως και αυτοί που δραστηριοποιούνταν στον ιδιωτικό τομέα ως επί το πλείστον είχαν εμποτιστεί επίσης με το δηλητήριο της αριστερής σκέψης. Οι επιχειρηματίες ψάχναν να πάρουν καμιά δουλειά του δημοσίου για να κλέψουν το κράτος μιζάροντας τους πολιτικάντηδες. Διότι έτσι τους έμαθε το σύστημα να βγάζουν λεφτά από τα δημόσια έργα υπερκοστολογώντας και κλέβοντας από τα υλικά και από όπου αλλού μπορούν. Αν προσέξετε εξάλλου τους μεγαλοεργολάβους του δημοσίου, πράγμα που δεν είναι τυχαίο, θα διαπιστώσετε εύκολα τις αριστερές περγαμηνές τους. 
Έτσι στην οικονομική ζωή επικράτησαν οι αριστεροί με τις δεξιές τσέπες δηλαδή μια τάξη αρπακτικών το δημοσίου χρήματος ενώ οι υγιείς επιχειρηματίες, οι άνθρωποι της δημιουργίας καταπολεμήθηκαν με φοροεισπρακτικές επιδρομές με αποτέλεσμα να τείνουν σε εξάλειψη.

Οι δε εργαζόμενοι, από την άλλη, παραδομένοι στους συνδικαλισταράδες τους, με τις παράλογες απαιτήσεις τους φρόντισαν να κλείσουν τις επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να προσφέρουν μια ανάσα ζωής στον τόπο.  Διότι νοιάζονταν μόνο για το μισθουλάκο τους και δεν έβλεπαν μακρύτερα από την μύτη τους, κόπτοντας το κλαδί στο οποίο κάθονται, ήτοι την επιχείρηση. 
Όλοι ήθελαν να απολαμβάνουν περισσότερα από όσα παρήγαγαν. Και φυσικά κανείς δεν ήθελε να εργαστεί. Ήθελαν όλοι να κλέβουν, από τον μεγαλύτερο μέχρι τον μικρότερο. Η διαφθορά σάπισε όλο το κοινωνικό σώμα το οποίο ακόμη και τώρα εξακολουθεί να βασιλεύει.

 Μέσα σ’ αυτήν την δίνη οι υγιείς δυνάμεις του τόπου δεν είχαν φωνή. Ζούσαν παραγκωνισμένες μην έχοντας πολιτική δύναμη διότι η αλήθεια συνήθως δεν είναι αρεστή. Τους Τσίπρες ήθελαν (και θέλουν) οι εκφυλισμένοι πνευματικά Έλληνες. Ονειρεύονται ακόμα τα περασμένα μεγαλεία της κλεπτοκρατίας. Κι οι άλλοι που εξεγείρονται στις πλατείες, τόσα χρόνια που το κράτος δανείζονταν υπέρογκα ποσά και περνούσαν όλοι καλά, δεν διαμαρτύρονταν. Διότι αυτοί αντιδρούν μόνο όταν θίγεται το συμφέρον τους. Τότε δεν τους πείραζε η υπερχρέωση αφού κι αυτοί ευελπιστούσαν γλείφοντας τους βουλευτές τους για καμιά θεσούλα στο δημόσιο. Τώρα ουρλιάζουν «προδότες πολιτικοί».

Για να βγούμε από αυτή την δύσκολη θέση, το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να εντοπίσουμε την αληθινή αιτία της κακοδαιμονίας μας. Είναι καιρός να αποκαθηλωθεί η  αριστερή σκέψη. Να φανεί η γύμνια της και η απόλυτη αποτυχία της στην πράξη. Να ειπωθεί επιτέλους η αλήθεια. Ο σοσιαλιστικός παράδεισος των πασοκικών ονειρώξεων δεν ήταν παρά το κράτος των βολεμένων δημοσίων υπαλλήλων για τους οποίους το κράτος καταχρεώθηκε και σήμερα πληρώνουμε τα σπασμένα. 
Ο επίδοξος σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της κοινωνίας δεν ήταν παρά η  επιβολή της καθολικής διαφθοράς αφού η έννοια του σοσιαλισμού στην πατρίδα μας έγινε συνώνυμο της οικονομικής εξασφάλισης του κάθε τεμπέλη.

Η κρίση καταλήγω είναι ηθική και έπειτα οικονομική. Η αριστερά και οι δημαγωγοί της δημοκρατίας διέφθειραν την ελληνική κοινωνία και μας καταχρέωσαν. Η μόνη λύση πλέον είναι να αλλάξουμε μυαλά, δηλαδή να στρωθούμε και να εξαλείψουμε την διαφθορά προτάσσοντας τις παραδοσιακές αξίες.



Πίνδαρος Μακεδών
http://ksipnistere.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου