Υπάρχει δημοκρατία χωρίς ισονομία;

Ένας από τους λόγους της κακοδαιμονίας μας, είναι ότι παραβιάζεται το Σύνταγμα, χωρίς να καταβάλλεται ούτε καν ο κόπος αιτιολόγησης της πράξης. Με τρόπο αυθαίρετο σε πολλές περιπτώσεις, εξαιρούνται υποχρεώσεων ή παρέχονται δικαιώματα σε άτομα ή φορείς, αποκλειστικά για μικροκομματικούς λόγους.

Οι εξαιρέσεις, προφανώς και επιβάλλεται να υπάρχουν, όπου όμως αποδεδειγμένα τούτο επιβάλλεται. Όταν είναι ολοφάνερη η αιτία της καταστρατήγησης της ισονομίας, τότε είναι προφανές πως δημιουργείται σ’ όσους δεν μετέχουν της εξαίρεσης, ένα αίσθημα αδικίας, που με τη σειρά του οδηγεί σε έλλειψη εμπιστοσύνης προς το κράτος.

Και φυσικά, αυτά όλα για τις περιβεβλημένες με νομιμότητα εξαιρέσεις. Διότι αν μιλήσουμε για όσες συμβαίνουν «κάτω από το τραπέζι» τότε τα πράγματα δεν θα μπορεί να περιγραφούν.

Όλα αυτά, με αφορμή τη συνεχιζόμενη ανθελληνική πολιτική τουρκοφρόνων κύκλων στη Θράκη, που υπό την καθοδήγηση του τουρκικού Προξενείου, όχι μόνον αποκτούν οι μουσουλμάνοι -νομίμως- περισσότερα δικαιώματα από τους χριστιανούς, αλλά απαιτούν και περισσότερα.

Όταν ήταν υπουργός επί των Εξωτερικών η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, κατά την επίσκεψή της στη Θράκη,

είχε δηλώσει μεταξύ άλλων: «Για την κυβέρνηση, η ισονομία και η ισοπολιτεία είναι απόλυτη αρχή και μη διαπραγματεύσιμη». Η τραγική ειρωνεία είναι ότι εννοούσε πως δεν αδικούνται οι μουσουλμάνοι.

Ότι για την περιφέρεια της Θράκης οφείλει η πολιτεία να επιδείξει το ίδιο ενδιαφέρον με τις άλλες περιφέρειες, ουδείς το αμφισβητεί. Και φυσικά δεν πρέπει να διακρίνει τους πολίτες ανάλογα με το θρήσκευμά του.  Και τούτο διότι ισονομία (και ισοπολιτεία) σημαίνει, ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι έναντι του νόμου, έχουν τα αυτά δικαιώματα και τις αυτές υποχρεώσεις.

Κι ενώ έλεγε αυτά η κ. υπουργός, εξαγγέλθηκαν μέτρα διάκρισης των πολιτών, σε βάρος των χριστιανών. Έχουν οι μουσουλμάνοι το -αντισυνταγματικό- δικαίωμα να εισέρχονται κατά παρέκκλιση πέντε τοις χιλίοις στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. της χώρας. Εκείνο που είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό, είναι πως αυτά τα μέτρα δεν ισχύουν για όλους τους μουσουλμάνους, αλλά μόνον γι’ αυτούς της Θράκης.

Δηλαδή έχουμε δύο αντισυνταγματικές διακρίσεις. Μία υπέρ των μουσουλμάνων σε βάρος των χριστιανών, και μία των μουσουλμάνων της Θράκης σε βάρος των μουσουλμάνων της άλλης Ελλάδας. Τα ευνοϊκά μέτρα αποκλεισιτκά στην περιοχή επιρροής του Τουρκικού Προξενείου, δείχνουν και το κίνητρο της προτίμησης.

Αν ληφθεί δε υπόψη, ότι ευνοϊκή μεταχείριση τυγχάνουν και οι Έλληνες πολίτες ιουδαϊκού θρησκεύματος -στις κληρονομικές δοσοληψίες- τότε συνάγεται το συμπέρασμα, ότι το να είσαι Έλληνας και Χριστιανός στον τόπο σου, είναι μειονέκτημα.

Η παροχή αυτών των πλεονεκτημάτων, προκειμένου να ξεπερασθεί το εμπόδιο της αντισυνταγματικότητας, θα καλυφθεί από ερμηνεία ότι πρόκειται περί προσωρινών μέτρων προς ευπαθείς περιοχές ή πολίτες που χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας (όπως συνέβη με τους ομογενείς νεοπρόσφυγες).

Μέτρα για τον περιορισμό των ανθελληνικών δραστηριοτήτων του τουρκικού Προξενείου, θα εξαγγελθούν; Τους Πομάκους και τους Αθίγγανους θα τους προστατεύσουμε, όταν φοβούνται να δηλώσουν πως δεν είναι Τούρκοι; Και πότε σκέπτεται η Πολιτεία, να αποσπάσει τη Θράκη από την αρμοδιότητα του ΥΠΕΞ; Σε άλλο κράτος ανήκει, ώστε να υπάγεται στον υπουργό εξωτερικών;

Ο Μακεδών – voria.gr