Πόσο χτύπησε η οικονομική κρίση τους εκπαιδευτικούς της Ελλάδας, Ισπανίας , Πορτογαλίας και Ιταλίας

Λειτουργικά αναλφάβητοι 7.5 εκ . Γερμανοί ηλικίας 14-64 ετών

Πόσο χτύπησε η οικονομική κρίση τους εκπαιδευτικούς της Ελλάδας, Ισπανίας , Πορτογαλίας και Ιταλίας

Ο πρόεδρος της Γερμανικής Ομοσπονδίας Εκπαιδευτικών GEW (η αντ6ίστοιχη ΟΛΜΕ) Ulrich Thöne σε σημερινή  κοινή συνέντευξη τύπου με το ΔΣ της  ΟΛΜΕ ανέφερε ότι α προβλήματα που με ιδιαίτερη ένταση αντιμετωπίζει η Ελλάδα και άλλες χώρες της Ευρώπης,   αν δεν βρουν σύντομα λύσεις, θα οδηγήσουν στην επέκταση της κρίσης με την ίδια ένταση και σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Οι εργαζόμενοι της Ευρώπης, είπε, χρειάζονται ένα νέο όραμα για την Ευρώπη, που δεν θα βασίζεται στη διαχείριση της υπάρχουσας κρίσης και στην ύφεση, αλλά στην ανάπτυξη.
«Χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο Σχέδιο Μάρσαλ», τόνισε, και προς αυτή την κατεύθυνση εργάστηκαν συστηματικά τα συνδικάτα των εργαζομένων στην  Ευρώπη. Για να δοθεί ώθηση στην οικονομία απαιτούνται αυτή τη στιγμή άμεσα επενδύσεις και δημιουργία θέσεων εργασίας, ώστε να ανθίσει η οικονομία, να περιοριστεί η ανεργία και να προκύψουν περαιτέρω πόροι για τη διατήρηση και ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, όπως και της εκπαίδευσης.
Οι αναγκαίοι πόροι για την εφαρμογή ενός τέτοιου σχεδίου, εξήγησε, μπορούν να εξοικονομηθούν είτε από τη φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου (σε ποσοστό 3%) είτε από την έκδοση ενός ομολόγου για το σκοπό αυτό.
Το βέβαιο είναι ότι εναλλακτικές λύσεις και διέξοδοι υπάρχουν απέναντι στον «μονόδρομο» που προσπαθούν να επιβάλουν στους λαούς της Ευρώπης οι υποστηρικτές της τρέχουσας πολιτικής, και πρέπει να εργαστούμε συστηματικά οι εργαζόμενοι των χωρών της Ευρώπης προς αυτή την κατεύθυνση.
Ιδιαίτερα ενόψει των Ευρωεκλογών του 2014, ανέφερε, δίνεται η δυνατότητα να αναζητηθεί μια άλλη Ευρώπη, της ανάπτυξης της προόδου και της δημοκρατίας, που θα σέβεται τα δικαιώματα των εργαζομένων, θα παρέχει εργασία με θετικούς όρους για τους εργαζομένους και θα εξασφαλίζει τις απαραίτητες κοινωνικές παροχές και την ευημερία σε όλους τους πολίτες.
Αναφερόμενος στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική εκπαίδευση επισήμανε ότι και η Γερμανία αντιμετωπίζει ανάλογα προβλήματα, προφανώς διαφορετικής έντασης, που ξεκινούν ωστόσο από την ίδια πολιτική, των περικοπών στη δημόσια εκπαίδευση.
Ανέφερε παραδειγματικά ότι οι δαπάνες για την εκπαίδευση στην Γερμανία είναι ανεπαρκείς, χωρίς να προσεγγίζουν το 2,5% του αντίστοιχου ποσοστού στην Ελλάδα, και αυτό γεννά προβλήματα και στη Γερμανία, όπως τα μεγάλα ποσοστά λειτουργικού αναλφαβητισμού, καθώς 7.5 εκατομμ. πολίτες ηλικίας 14-64 ετών είναι στη Γερμανία λειτουργικά αναλφάβητοι, πράγμα που οδηγεί μεγάλο μέρος αυτών στον κοινωνικό αποκλεισμό. Επίσης, προσέθεσε ότι 1,5 εκατ. νέοι ηλικίας 22-30 ετών στερούνται των απαραίτητων μορφωτικών εφοδίων για επαγγελματική ένταξη, ενώ την ίδια στιγμή αναζητείται σε άλλες χώρες η κάλυψη των κενών σε εξειδικευμένους επιστήμονες και επαγγελματίες.
Σχολιάζοντας το πρόβλημα του υποσιτισμού στην Ελλάδα τόνισε ότι είναι ευθύνη της πολιτείας να διασφαλίσει τη στοιχειώδη διατροφή των παιδιών στο πλαίσιο του σχολείου, που είναι άλλωστε και δικαίωμα κάθε παιδιού, ώστε να μην παρεμποδίζεται εξαιτίας της ανέχειας και η μόρφωσή τους.
Ο Manfred Brinkmann, υπεύθυνος Διεθνών Σχέσεων της GEW, τόνισε ότι σε όλη τη Ευρώπη ο προβληματισμός των εργαζομένων στην εκπαίδευση είναι κοινός και η ανάγκη της συνεργασίας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων προφανής. Υποστήριξε ότι ένα θετικό στοιχείο που επέφερε η κρίση ήταν η συνειδητοποίηση της ανάγκης για ενότητα και συνεργασία σε ευρωπαϊκή κλίμακα.
Η συνάντηση έκλεισε με την έκφραση της ομόθυμης διάθεσης η συνεργασία αυτή να συνεχιστεί προς όφελος και των δύο πλευρών.
Ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ Νίκος Παπαχρήστος τόνισε στο καλωσόρισμά του τη σημαντική συμβολή της Ομοσπονδίας Γερμανών Εκπαιδευτικών GEW στη διαμόρφωση μιας αντικειμενικής εικόνας στην Ευρώπη σχετικά με τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική εκπαίδευση. Ευχαρίστησε τον πρόεδρο της GEW από μέρους της ΟΛΜΕ για τη συμπαράστασή του και ευχήθηκε να συνεχιστεί η συνεργασία των δύο εκπαιδευτικών οργανώσεων.

    FECCOO, FENPROF, FLC-CGIL, GEW, OLME, SNES-FSU
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Οι ευρωπαϊκές συνδικαλιστικές ενώσεις της εκπαίδευσης καταδικάζουν τις δραστικές περικοπές στον τομέα της εκπαίδευσης που επιβλήθηκαν από την Τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ΔΝΤ) στις χώρες που υπόκεινται στο πλαίσιο των προγραμμάτων προσαρμογής. Με την αιτιολογία της επιβολής της δημοσιονομικής πειθαρχίας για την καταπολέμηση της «κρίσης χρέους» του δημόσιου προϋπολογισμού, αυτές οι περικοπές οδηγούν σε μια μείωση του ποσοστού των συνολικών δημόσιων δαπανών που διατίθενται στην εκπαίδευση σε απαράδεκτα επίπεδα. Για παράδειγμα, το 2012, η επένδυση στην εκπαίδευση μειώθηκε σε 3.9% του ΑΕγχΠ στην Πορτογαλία, και σε 2.69% στην Ελλάδα, όπου αναμένεται να φθάσει το 2.23% έως το 2015. Οι Ελληνικές συνδικαλιστικές ενώσεις δικαιολογημένα ασκούν κριτική σε αυτό ως παράδειγμα του «φτηνού σχολείου».
Διαμαρτυρόμαστε ομόφωνα. Σε καμία περίσταση, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, ή οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη δεν μπορούν να εφαρμοστούν τέτοιες περικοπές. Αντίκεινται στους κοινούς στόχους της εκπαιδευτικής πολιτικής των Ευρωπαϊκών κρατών. Επίσης θέτουν σε κίνδυνο τις πιθανότητες για την οικονομική ανάπτυξη και την ανάκαμψη, στις χώρες που πλήττονται ιδιαίτερα από τη νομισματική και τη χρηματοπιστωτική κρίση, καθώς επίσης και την κοινωνική ενσωμάτωση και τη συμμετοχή όλων των λαών στην Ευρώπη. Οι στόχοι επιβάλλονται στο όνομα της ΕΕ, αλλά η Τρόικα δεν έχει καμία δημοκρατική δικαιοδοσία, ούτε σε εθνικό ούτε σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η κύρια αιτία της κρίσης και ιδιαίτερα του χρέους είναι η τεράστια ανισομερής κατανομή του πλούτου και της ένδειας στις ευρωπαϊκές χώρες - οι οικονομικές πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών έχουν καταστήσει τους φτωχούς ανθρώπους φτωχότερους και τους πλούσιους, πλουσιότερους.
Επομένως, το δημοσιονομικό σύμφωνο είναι ένα ακατάλληλο εργαλείο το οποίο θα λειτουργήσει μόνο ως λάδι στη φωτιά όταν επιβληθούν οι πολιτικές λιτότητας σε όλες τις χώρες.
Ως ευρωπαϊκές συνδικαλιστικές ενώσεις της εκπαίδευσης, θέλουμε να παρουσιάσουμε σε όλους απ’ όλα τα μέρη της Ευρώπης - το είδος της καταστροφής που θα προκαλέσουν οι πολιτικές από το δημοσιονομικό σύμφωνο. Θέλουμε επίσης να ενθαρρύνουμε τις άλλες οργανώσεις μέλη να συμμετέχουν στον κοινό αγώνα για την αναδιανομή του πλούτου. Ένας φόρος στην περιουσία, μια η επιβολή είσπραξης φόρου και υψηλότεροι φόροι εισοδήματος για τους πλούσιους είναι κατάλληλα μέτρα για την καταπολέμηση της τρέχουσας κρίσης.
Θεωρούμε ότι η επένδυση στην εκπαίδευση και την κατάρτιση για τις μελλοντικές γενεές είναι ένας κατάλληλος τρόπος εξόδου από την κρίση. Αυτό απαιτεί σε όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα την παροχή δημόσιας εκπαίδευσης υψηλής ποιότητας για όλους και τη βελτίωση του status του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού και του άλλου προσωπικού.
Πιστεύουμε ότι μέσω των εθνικών δράσεων και των κοινών πρωτοβουλιών σε Ευρωπαϊκό επίπεδο προς τα Ευρωπαϊκά όργανα ότι μπορούμε να αντιστρέψουμε την τάση που καθιστά την λιτότητα ένα αδιέξοδο. Η πρότασή μας είναι ότι θα πρέπει να οργανώσουμε διαφορετικά είδη κινητοποιήσεων όπως οι διαμαρτυρίες, οι αναφορές, οι καταλήψεις στα δημόσια κτήρια, οι αντιπροσωπείες σε εθνικά και Ευρωπαϊκά Κοινοβούλια καθώς επίσης και οι απεργίες όποτε είναι δυνατόν.
Αναμένουμε η ETUCE μαζί με την EI να αναλάβουν το ρόλο του συντονιστή σε όλες τις συνεχιζόμενες προσπάθειες. Προτείνουμε η ETUCE να συντονίσει τις αντιπροσωπείες σε όλες τις Ευρωπαϊκές κοινοβουλευτικές ομάδες με μερικούς εκπροσώπους από τις οργανώσεις μέλη από τις χώρες που αντιμετώπισαν τις επιπτώσεις της κρίσης και από άλλες οργανώσεις μέλη για να τις υποστηρίξουν.
Όλοι μαζί για μια άλλη Ευρώπη!

Οι ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ: FECCOO (ΙΣΠΑΝΙΑ), FENPROF(ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ),  FLC-CGIL (ΙΤΑΛΙΑ),  GEW (ΓΕΡΜΑΝΙΑ), OLME (ΕΛΛΑΔΑ), SNES-FSU (ΓΑΛΛΙΑ)
ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2012

ΙΣΠΑΝΙΑ

Οι περικοπές στην εκπαίδευση στην Ισπανία έχουν οδηγήσει στη μείωση των εκπαιδευτικών δαπανών στο ποσοστό του ΑΕγχΠ που υπήρχε το 1990, δηλ., υποχωρήσαμε 22 έτη αναφορικά με τις επενδύσεις στην εκπαίδευση στην Ισπανία.
Σε ότι αφορά τους εκπαιδευτικούς, χιλιάδες προσωρινοί εκπαιδευτικοί δεν έχουν απασχόληση αυτό το έτος και χιλιάδες άλλοι θα μετακινούνται ή θα καταργούνται. Οι μισθοί τους έχουν υποστεί περικοπή δύο φορές, και επιπλέον μία από τις 14 αμοιβές που λαμβάνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι ετησίως έχει καταργηθεί. Εντούτοις, οι ώρες απασχόλησης και η ηλικία συνταξιοδότησης έχουν αυξηθεί.
Όσον αφορά το εκπαιδευτικό σύστημα και την οργάνωσή του, η ποιότητα έχει μειωθεί με την                                                                                                                                                                αύξηση των ωρών διδασκαλίας στην τάξη, το οποίο σημαίνει λιγότερη αφοσίωση στις δραστηριότητες όπως η διδασκαλία ένας προς έναν, το ενδιαφέρον στους γονείς, η υπηρεσία σχολικών βιβλιοθηκών, οι εκτός διδακτέας ύλης δραστηριότητες, κ.λπ. Συγχρόνως, ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη έχει αυξηθεί. Επιπλέον, οι  βοηθοί εκπαιδευτικοί θα αφοσιώνονται στην αντικατάσταση των απωλειών, σταματώντας την εκπαιδευτική ενίσχυση. Ομοίως, πολλές εκπαιδευτικές υπηρεσίες έχουν ιδιωτικοποιηθεί.
Σε αυτό μπορούμε να προσθέσουμε την εγκατάλειψη ορισμένων προγραμμάτων υποστήριξης στην προσχολική εκπαίδευση και των νέων τεχνολογιών ή της εισαγωγής των σύγχρονων κύκλων επαγγελματικής κατάρτισης.
Εάν προσθέτουμε τη δραστική μείωση των υποτροφιών και των επιχορηγήσεων στις σπουδές, τόσο στο ποσό όσο και στον  αριθμό, την υπερβολική αύξηση των πανεπιστημιακών διδάκτρων και τον περιορισμό των προγραμμάτων έρευνας και ανάπτυξης και των συμβάσεων για τις επιστήμες, μπορούμε να πούμε ότι αντιμετωπίζουμε τη βιαιότερη επίθεση που έγινε ποτέ στο θεμελιώδες δικαίωμα της εκπαίδευσης και μια ιστορική οπισθοδρόμηση στο ρόλο της εκπαίδευσης ως στοιχείο μείωσης των ανισοτήτων.
Αυτές οι οπισθοδρομικές πολιτικές είναι εντελώς απαράδεκτες. Επομένως, η FECCOO παλεύει ενάντια σε αυτές με αποφασιστικότητα, ασκώντας συνδικαλιστική δράση και παρουσιάζοντας εναλλακτικές προτάσεις.

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ

Στην Πορτογαλία, ένα έτος μετά από την τρόικα, και παρά τις όλες θυσίες, τα μέτρα που επιβάλλονται από την τρόικα και από την κυβέρνηση καταστρέφουν την κοινωνία και δε λύνουν το οικονομικό πρόβλημα: ενώ η ανεργία φθάνει σε 15.9% του εργατικού δυναμικού (35,9% μεταξύ των νέων), το ΑΕγχΠ συνεχίζει την καθοδική πορεία, το έλλειμμα είναι πολύ υψηλότερο από το αναμενόμενο, και το δημόσιο χρέος αυξάνεται ακόμη - από την άφιξη της τρόικας, το χρέος αυξήθηκε στα 26.6 δισεκατομμύρια. 
Στην πραγματικότητα, σε μια χώρα που καταλαμβάνει την τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ σχετικά με την κατανομή του πλούτου, η νεοφιλελεύθερη απάντηση στην κρίση -  οι περικοπές στους μισθούς, στις συντάξεις και στις κοινωνικές παροχές, οι περιορισμοί στα δικαιώματα, οι ιδιωτικοποιήσεις, η αποδυνάμωση του κράτους πρόνοιας - διευρύνει το κοινωνικό χάσμα ακόμη περισσότερο: 1 εκατομμύριο συνταξιούχοι πρέπει να ζήσουν με μία σύνταξη κάτω των 300 ευρώ·  περισσότεροι από τους μισούς ανέργους δε λαμβάνουν κανένα επίδομα ανεργίας· ο εθνικός βασικός μισθός είναι ο χαμηλότερος στην ευρωζώνη, 485 ευρώ μεικτά - 432 ευρώ καθαρά. Τα μέτρα λιτότητας πλήττουν σοβαρά τη μεσαία τάξη, ειδικά τους δημόσιους υπάλληλους (σε δύο έτη το εισόδημά τους έχει μειωθεί μεταξύ του 20 και του 30%). Περισσότερο από το 20% του  πληθυσμού  ζει κάτω από το όριο φτώχειας.
Οι σκληρές περικοπές στον προϋπολογισμό επιδεινώνουν την ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης και ο αντίκτυπός τους γίνεται αισθητός σε διάφορα επίπεδα: μείωση στους προϋπολογισμούς των σχολείων και των πανεπιστημίων, μείωση του σχολικού προγράμματος σπουδών (λιγότερες ώρες για τις τέχνες και τις τεχνολογίες, τις πρακτικές δραστηριότητες και την εργαστηριακή εμπειρία, την αγωγή του πολίτη…) κλείσιμο και συγχώνευση των σχολείων, τερματισμός των προγραμμάτων για την καταπολέμηση της σχολικής εγκατάλειψης και της αποτυχίας, αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη,  αύξηση των ωρών διδασκαλίας, λιγότερη υποστήριξη για τους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, αυξανόμενη διαρροή (συγκεκριμένα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση)˙ μια δραστική μείωση του αριθμού των εκπαιδευτικών [επισήμως, η ανεργία μεταξύ των εκπαιδευτικών αυξήθηκε 225% μεταξύ του 2009 και του 2011, και από την έναρξη αυτού του σχολικού έτους, από τους 53.000 υποψηφίους για μια διδακτική θέση, μέχρι τώρα μόνο περίπου 12.000 έχουν προσληφθεί]. Αυτό σημαίνει ότι περισσότεροι από 40.000 είναι άνεργοι αυτήν την περίοδο.
Οι περικοπές 2.300 εκατομμυρίων ευρώ στην εκπαίδευση τα τελευταία δύο χρόνια μείωσαν την επένδυση σε αυτόν τον τομέα από το 5.7 στο 3.9% του ΑΕγχΠ, το οποίο είναι το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό (μετά την Ελλάδα) σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η κυβέρνηση μόλις ανήγγειλε μια άλλη περικοπή του 0.4%, 700 εκατομμύριο ευρώ περισσότερα. Δηλαδή, μια περικοπή 3 δισεκατομμυρίων ευρώ στην εκπαίδευση, σε μόλις 3 έτη. 
Αυτές οι οπισθοδρομικές πολιτικές είναι εντελώς απαράδεκτες. Επομένως, η FENPROF παλεύει ενάντια σε αυτές με αποφασιστικότητα, ασκώντας έντονη συνδικαλιστική δράση και παρουσιάζοντας εναλλακτικές προτάσεις.

ΙΤΑΛΙΑ

Το εκπαιδευτικό σύστημά μας έχει υποστεί εντυπωσιακές μειώσεις πόρων. Από το 2008, το σχολικό σύστημα έχει υποστεί σημαντικές περικοπές στα κεφάλαια που έχουν προδώσει το δικαίωμα στην εκπαίδευση,  με την πρόφαση ότι: κρίση = διάσωση. Συγχρόνως ο φόρτος εργασίας του προσωπικού έχει αυξηθεί και χιλιάδες προσωρινοί εκπαιδευτικοί απολύθηκαν. Οι περιοριστικές πολιτικές της Ευρώπης έχουν μειώσει σημαντικά τη συμβολή του κράτους.
Η πτώση της κυβέρνησης Berlusconi, τον περασμένο Νοέμβριο και η μετάβαση στην κυβέρνησης του πρωθυπουργού Mario Monti, που αποτελείται από τεχνοκράτες, δεν έχει αλλάξει την εφαρμογή των αρνητικών πολιτικών στο εκπαιδευτικό σύστημα. Έχουμε ελάχιστες ανοιχτές θέσεις προσωπικού και έναν άπειρο αριθμό μέτρων όπως η επέκταση, άδικη και παράνομη, το δικαίωμα στην αποχώρηση ή το διάταγμα σχετικά με την αναθεώρηση των δαπανών.
Επιπλέον, είναι απαράδεκτο ότι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο εκπαιδευτικοί σχολείων υπόκεινται σε φραγμό των συμβάσεων και των περιόδων υπηρεσίας. Το ζήτημα της ανανέωσης της σύμβασης αποτελεί μια προτεραιότητα για την FLC.
Τις ερχόμενες εβδομάδες, αναμένεται η περικοπή κεφαλαίων 200 εκατομμυρίων ευρώ- και αυξημένες ώρες απασχόλησης.
Εν συντομία τα μέτρα που τίθενται σε ισχύ είναι:
•    Μείωση 133.000 ατόμων: αυτά τα τρία έτη από το 2008/09, (87 000) εκπαιδευτικοί και  (45000) ΑΤΑ (διοικητικοί και υπηρεσίες),  και περισσότερα από 8 δισεκατομμύρια ευρώ περικοπές στους προϋπολογισμούς των ιδρυμάτων. Για να το επιτύχουν αυτό προγραμμάτισαν μια μείωση των σχολικών ωρών σε όλες τις τάξεις καθώς επίσης και τη μείωση των ωρών των εργαστηρίων και των ομάδων εργασίας αυξάνοντας τον αριθμό μαθητών ανά τάξη, και μια γραμμική μείωση όλων των προφίλ σε όλες τις κατηγορίες του προσωπικού.
•    Φραγμός στους μισθούς και τις συμβάσεις μέχρι το τέλος του 2014.
•    Φραγμός δύο ετών στη σταδιοδρομία.
•    Η μη χρήση των διακοπών δεν θα πληρώνεται πλέον.
•    Κατάργηση της πρώτης οικονομικής προόδου για τους νέους εκπαιδευτικούς.
•    Οι μεταρρυθμίσεις στη συνταξιοδότηση επηρέασαν δύο ουσιαστικά σημεία: τα έτη υπηρεσίας που απαιτούνται (από 40 έτη σε 42 έτη) και την ηλικία για τη συνταξιοδότηση από τα 60 στα 67 για τις γυναίκες και από τα 65 στα 67 για τους άνδρες.
•    Αυτό το έτος, υπήρξε μείωση 2000 σχολείων από ένα σύνολο 10.400.
•    Απώλεια 3600 μονάδων διοικητικού προσωπικού (ΑΤΑ) λόγω της αναθεώρησης των δαπανών και αναμένονται ακόμη υποχρεωτικές και αναγκαστικές μεταβάσεις εκπαιδευτικών σε διοικητικές θέσεις.
•    Άλλες περικοπές χρηματοδότησης έχουν επιπτώσεις στην αυτονομία των σχολείων, στην αντικατάσταση, στη λειτουργία, στην κατάρτιση, στις ανώτερες λειτουργίες και δημιουργούν ακόμη περισσότερες περικοπές.
•    Διαδοχικές αλλαγές που στοχεύουν στη μείωση της αποζημίωσης/του υπολογισμού της μετάβασης στη συνταξιοδότηση.
•    Μείωση του προσωπικού στα Ιταλικά σχολεία στο εξωτερικό, στα Ευρωπαϊκά ιδρύματα, και στα πανεπιστήμια στο εξωτερικό: 776 λιγότερες θέσεις.
Αυτές οι οπισθοδρομικές πολιτικές είναι εντελώς απαράδεκτες. Επομένως, η FLC παλεύει ενάντια σε αυτές με αποφασιστικότητα, ασκώντας έντονη συνδικαλιστική δράση και παρουσιάζοντας εναλλακτικές προτάσεις.

ΕΛΛΑΔΑ

Οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα θυσιάζουν την κοινωνική πλειοψηφία, τις ανάγκες και τα δικαιώματά της,  για να αντιμετωπιστεί η κρίση σε βάρος των εργαζομένων. Το δημόσιο χρέος, που είναι αποτέλεσμα των τοκογλυφικών δανείων και της διαπλοκής του πολιτικού σκηνικού με τα μεγάλα συμφέροντα, χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα που υπαγορεύουν την πολιτική Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.
Τραγικά είναι τα μέτρα που επιβάλλονται στους εργαζόμενους τραγικές είναι και οι επιπτώσεις τους στη ζωή μας:
-    Συνεχείς περικοπές μισθών μέχρι και 55% στον  δημόσιο τομέα.
-    Συνεχείς μειώσεις των συντάξεων όλων των εργαζομένων, αύξηση των ορίων ηλικίας, διάλυση των ασφαλιστικών μας ταμείων.
-    Εργασιακή εφεδρεία και απολύσεις στο δημόσιο τομέα
-    Τραγικές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες
-    Ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων οργανισμών. Ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και της γης σε ιδιώτες.
-    Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και μείωση του κατώτατου μισθού με απόφαση της κυβέρνησης.
-    Συνεχή νέα φορολογικά μέτρα που θίγουν ιδίως τους εργαζόμενους και την πλειοψηφία του λαού ενώ αφήνουν άθικτα την φοροδιαφυγή κυρίως των μεγάλων επιχειρήσεων και αυτών που κατέχουν τον πλούτο στη χώρα.
Για να γίνουν αποδεκτά τα μέτρα, η κυβέρνηση με τα φιλικά της μεγάλα ΜΜΕ, έχουν εξαπολύσει μια τεράστια προπαγάνδα γεμάτη ψέματα για να ρίξουν τις αιτίες της κρίσης στους εργαζόμενους και όχι στις πολιτικές των κυβερνήσεων και της ΕΕ που ασκήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας.
Η επίσημη ανεργία διπλασιάστηκε και ξεπέρασε το 23% ήδη και στους νέους  54%, με προοπτική να αυξηθεί ακόμη περισσότερο τους επόμενους μήνες.
Οι εργαζόμενοι περιορίζουν ακόμα και βασικές τους ανάγκες για να επιβιώσουν. Η φτώχεια και η εξαθλίωση κτυπά όλο και περισσότερες ομάδες πληθυσμού. Στα σχολεία παρουσιάζονται ήδη φαινόμενα παιδιών που πεινούν. Οι αυτοκτονίες ανθρώπων που καταστρέφονται οικονομικά από την πολιτική αυτή, όλο και αυξάνονται.
Η ελληνική εκπαίδευση έχει τεθεί ουσιαστικά και τυπικά υπό την κηδεμονία της τρόικας!
-    Έκλεισαν 1.056 σχολεία
-    Καταργούνται σημαντικές υποστηρικτικές δομές
-    Ο αριθμός των εκπαιδευτικών μειώθηκε κατά 12%
-    Οι μισθοί των εκπαιδευτικών μειώθηκαν έως και 45% και η μισθολογική εξέλιξη συνδέθηκε με την απόδοση και την αξιολόγηση.
Τα νέα μέτρα που ψηφίστηκαν πρόσφατα γίνονται και νέες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, δαπάνες εκπαίδευσης, υγείας και κοινωνικών αγαθών. Νέοι φόροι θα επιβληθούν. Στην εκπαίδευση σχεδιάζεται το κλείσιμο ΑΕΙ-ΤΕΙ και σχολείων, επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα και αύξηση του ωραρίου διδασκαλίας των εκπαιδευτικών.

Αυτές οι οπισθοδρομικές πολιτικές είναι εντελώς απαράδεκτες. Επομένως, η ΟΛΜΕ παλεύει ενάντια σε αυτές με αποφασιστικότητα, ασκώντας έντονη συνδικαλιστική δράση και παρουσιάζοντας εναλλακτικές προτάσεις.