Πρωτοχρονιάτικα έθιμα στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη

Η 1η Ιανουαρίου, ως ξεκίνημα της νέα χρονιάς, επικράτησε να γιορτάζεται στη Ρώμη από το 48 π.Χ., την εποχή του Ιούλιου Καίσαρα και πήρε πολλά στοιχεία από τη Ρωμαϊκή γιορτή «Σατουρνάλια». Επρόκειτο σημαντική γιορτή των Ρωμαίων, οι οποίοι τα ταύτιζαν με τα αρχαία Κρόνια, και εκτός από τις τυπικές θυσίες, περιλάμβανε δημόσια αργία, καθώς και διάφορα έθιμα, ανταλλαγή μικρών δώρων, ή υπαίθριες αγορές. Αυτή την περίοδο επιτρέπονταν τα τυχερά παιχνίδια ακόμα και για τους δούλους.

Με την επίδραση της Ορθόδοξης θρησκείας, η Πρωτοχρονιά έμεινε έως σήμερα σαν λαϊκή γιορτή για την οποία μίλησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η ερευνήτρια λαογραφίας και παράδοσης Μαίρη Παναγάκου. Γνωστά σε όλους τα κάλαντα της παραμονής, η βασιλόπιτα με το φλουρί, το σπάσιμο του ροδιού, η κρεμμύδα και οι κρεμασμένες κάλτσες στο τζάκι, που προσδοκούν να γεμίσουν με δώρα και γλυκά πρωτοχρονιάτικα.

Και λόγω της αρχής του νέου έτους, κυρίαρχος είναι ο ρόλος της τύχης, αλλά και των προλήψεων.

Εκείνος που θα βρει στο κομμάτι του το φλουρί θα είναι ο τυχερός της χρονιάς. Δίνεται μεγάλη προσοχή στο ποιος θα κάνει ποδαρικό πρώτος στο σπίτι το πρωί της Πρωτοχρονιάς. Πολλοί είναι επίσης, εκείνοι, που δεν δίνουν τίποτε έξω από το σπίτι, αυτή την πρώτη μέρα του χρόνου, δεν ρίχνουν νερό έξω από αυτό και δεν αναφέρουν ονόματα επιβλαβών ζώων, εντόμων, ούτε καν ασθενειών.

Βασιλόπιτα – μια ιστορία

Προσφορά, στην πραγματικότητα, λατρείας προς το Θείο, είναι συνδεδεμένη με την εποχή που τρώγονται τα πολυσπόρια, από τα οποία θα προέλθει το ψωμί.

Η σημερινή βασιλόπιτα πήρε το όνομά της από τον Μέγα Βασίλειο και ο προφορικός θρύλος φέρει τον έπαρχο της Καισάρειας να είχε ζητήσει όλα τα χρυσαφικά των κατοίκων της, αφού από τους υψηλούς και άδικους φόρους δεν είχαν τίποτε άλλο να δώσουν πια. Ωστόσο, αν και συγκεντρώθηκαν, τα χρυσαφικά αυτά δεν έφτασαν ποτέ στα χέρια του έπαρχου και έτσι ο Άγιος Βασίλειος, γνωρίζοντας τις ανθρώπινες αδυναμίες και αφού ήταν αδύνατο να αποδοθούν δίκαια στους ιδιοκτήτες τους, έδωσε εντολή στους φουρνάρηδες της περιοχής να κατασκευάσουν μικρά πλακούντια-ψωμάκια και να μπει στο καθένα από ένα χρυσαφικό.

Κατά εντελώς θαυματουργό τρόπο πήρε ο καθένας το ψωμάκι του, που περιείχε το δικό του χρυσαφικό! Αυτό το χρυσαφικό μεταφράζεται στο φλουρί της βασιλόπιτας, ενώ η γιορτή του Αγίου Βασιλείου προς τιμή του Άγιου Βασίλη, που επέστρεψε τα δώρα στους πιστούς του. Ανάλογα με την προσδοκία για το νέο έτος, ή την καλή σοδειά, γίνεται και ο στολισμός της βασιλόπιτας.

Τι γίνεται στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης

Στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης οι κάτοικοι -η πλειονότητα των οποίων έχουν τις ρίζες τους στον Πόντο και τη Μικρά Ασία- γνωρίζουν πώς να διατηρούν ζωντανές τις παραδόσεις κυρίως μέσα από τη νέα γενιά.

Από ολόκληρη την ανατολική Μακεδονία, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πολιτιστική παράδοση της Δράμας, με την πλούσια λαογραφία, τα ήθη τα έθιμα, τις γιορτές και τα διονυσιακά δρώμενα που πραγματοποιούνται όλες τις εποχές του χρόνου.

Οι Μωμόγεροι, ένα είδος λαϊκού παραδοσιακού θεάτρου, αναβιώνει στους Σιταγρούς και τα Πλατανιά, χωριά όπου υπάρχουν πρόσφυγες από τον Πόντο. Η ονομασία Μωμόγεροι προέρχεται από τις λέξεις μίμος και γέρος, από τις μιμητικές κινήσεις που κάνουν οι πρωταγωνιστές με μορφή γεροντικών προσώπων. Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται όλο το Δωδεκαήμερο (Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά και Θεοφάνια).

Στο νησί της Θάσου οι οικογένειες κρατούν ένα πολύ παλιό έθιμο είναι το σπόρδισμα των φύλλων και γίνεται ως εξής: Κάθονται όλοι γύρω από το αναμμένο τζάκι, τραβούν την ανθρακιά (θράκα) προς τα έξω και ρίχνουν γύρω στα αναμμένα κάρβουνα, φύλλα ελιάς, βάζοντας στο νου τους από μία ευχή, χωρίς να την πουν στους άλλους. Όποιου το φύλλο γυρίσει περισσότερο, εκείνου θα πραγματοποιηθεί και η ευχή του.

Στο Δημοτικό Διαμέρισμα Μυρτοφύτου στη δυτική ακτή της Καβάλας, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς αναβιώνει ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του στην Τουρκοκρατία. Τα αγόρια που θα φύγουν στρατιώτες μέσα στη νέα χρονιά συγκεντρώνουν μεγάλες στοίβες από ξύλα στην πλατεία.

Την παραμονή του νέου χρόνου θα ανάψουν μια εντυπωσιακή φωτιά ψέλνοντας τα κάλαντα. Στις δώδεκα ακριβώς, με το χτύπημα του ρολογιού της εκκλησίας, ξεκινάει ένα παραδοσιακό γλέντι με τσίπουρο και γλυκά.

Στην πόλη της Καβάλας, πολλοί κάτοικοι διατηρούν ακόμα κάποια από τα έθιμα που έφεραν μαζί τους οι πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη, όπως το σπάσιμο του ροδιού μπροστά στην είσοδο του σπιτιού για καλή τύχη, αλλά και η μεταφορά μίας πέτρας -συνήθως από το μικρότερο μέλος της οικογένειας- στο εσωτερικό του σπιτιού για να είναι στέρεο το σπίτι και γερή ολόκληρη η οικογένεια τη νέα χρονιά.

Στο δημοτικό διαμέρισμα Ποδοχωρίου στα δυτικά της Καβάλας, την πρώτη ημέρα κάθε νέου χρόνου διατηρούν ακόμα αναλλοίωτο το έθιμο του «ποδαρικού», όπου τα πιο μικρά παιδιά επισκέπτονται όλα τα σπίτια του οικισμού μπαίνοντας μέσα σε αυτά με το δεξί πόδι, λένε ευχές στους νοικοκύρηδες του σπιτιού και δέχονται γλυκά και δώρα.

Στα Άβδηρα της Ξάνθης, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ορισμένες οικογένειες δε ζυμώνουν βασιλόπιτα, αλλά, ανοίγουν φύλλο και παρασκευάζουν μία πίτα με πράσο, κιμά και μπαχαρικό κύμινο. Μέσα στην πρασόπιτα βάζουν το φλουρί. Η πίτα ψήνεται σε παραδοσιακό ταψί το σινί και τα παλιότερα χρόνια σερβίρονταν πάνω σε χαμηλό ξύλινο τραπέζι, το σορβά.

Η βασιλόπιτα σε πολλά μέρη της Ροδόπης και του Έβρου, αντί για έναν παρά περιέχει διάφορα σημαδάκια (π.χ. φασόλι, κλαδάκι, σταφίδα, τυρί), όσα τα μέλη της οικογένειας και πλάθεται από πριν, έτσι που να μπορεί να χωριστεί σε ισάριθμα κομμάτια.

Κόβεται την παραμονή το βράδυ και μοιράζεται στα μέλη της οικογένειας. Το κάθε μέλος ανάλογα με το σημαδάκι που θα του τύχει, θα έχει μέσα στη χρονιά και τα ανάλογα καθήκοντα (π.χ. άλλος να ευθύνεται για το αμπέλι, άλλος για τα ζώα κ.ο.κ.).

Σε όλα τα σπίτια της Σαμοθράκης, έχουν μέλι με καρύδια και λουκουμάδες. Το βράδυ λίγο πριν έρθει ο νέος χρόνος, όλα τα μέλη της οικογένειας ρίχνουν ξερά φύλλα ελιάς στα κάρβουνα που καίνε στη φωτιά του τζακιού, κάνοντας ευχές. Αν το λιόφυλλο αναποδογυρίσει πάνω στα κάρβουνα η ευχή θα πραγματοποιηθεί.