Ο Αντρέας Παπανδρέου ως προφήτης του Αλέξη Τσιπρα

 Γάτος ο Τσίπρας. Βρήκε τη σωστή Αμερική με τη …δεύτερη.

Στο πρώτο ταξίδι έκανε την επαναστατική γυμναστική του στη λατινική Αμερική, γνώρισε τον Λούλα (τοτέμ για κάποιους «ανανεωτικούς»), είδε από κοντά τη χώρα των ονείρων του (Αργεντινή) με τα ντου στα super market και τον Μέσι τον παικταρά. Πήρε μια φανέλα με το 10 και αποφάσισε να πάει στις ΗΠΑ για να πάρει και εμφάνιση του Jordan.

Τι είδους κριτική είναι αυτή για την business class θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης;

Μήπως υπήρχε proletarian class και δεν την επέλεξε;

Θα άντεχε κανείς τη γκρίνια της Ρένας για το στριμωξίδι σε τόσο μεγάλο ταξίδι;

Γιατί να πάρει οικονομική θέση;

Για να μας τα φάει όλα η Τρόικα με τον Στουρνάρα;

«Όταν τρώνε από το βιος σου, φάε με τα δυό σου», λέει ο σοφός λαός.

Εκπληκτική η ομιλία του εις την Μέκκα του Δυτικού Κόσμου. Αν δεν ξέρεις ποιος την απήγγειλε, μπερδεύεσαι. Βάζεις στοίχημα πάντως ότι αποκλείεται να την έχει πει η Αλέκα, ο Αλέξης και ο Μιχαλολιάκος…

Στο εσωτερικό βέβαια, η επαναστατική διάθεση του προλεταριάτου και των λούμπεν, δεν πρέπει να χαλαρώσει και για το λόγο αυτό, θα εξακολουθήσει να είναι ο φορέας της αντιευρωπαϊκής ιδέας, περιγράφοντας την περίπου ως περιφερειακή δύναμη, στα κελεύσματα και τους θεσμούς της οποίας αν θέλουμε (και μετά από πολύ παρακαλετό) συμμετέχουμε.

Στο εξωτερικό θα λέει τα «σωστά» σοσιαλδημοκρατικά, ώστε να ενισχύσει το διεθνές του προφίλ. Στις εκλογές του Ιουνίου, θεωρεί ότι του κόστισε η «κατηγορία» ότι δεν έχει βγει στο εξωτερικό παρά μόνο για εκδρομές…

Απαντά έτσι και στον Πάγκαλο, ο οποίος είπε ότι ο μόνος Πρωθυπουργός πριν τον Τσίπρα που δεν είχε σπουδάσει στο εξωτερικό, ήταν ο Παπαδόπουλος…

Έχασε και τα σεμινάρια του ΓΑΠ στο Harvard κι έτσι στρέφεται στην τηλεκπαίδευση-τηλεκατάρτιση.

Αν βγαίνει ένα νόημα από την επίσκεψη του Αλέξη εις την Εσπερία, είναι ότι οριστικά πρόκειται για πολιτικό επίγονο του Αντρέα…

Είναι τόση η συνειδητή ταύτιση μαζί του, που μπερδεύεται κανείς ποιο είναι το πρωτότυπο και ποιο το αντίγραφο…

Κάτι σαν τα στικάκια δηλαδή…

Μήπως όμως -και από τη σκοπιά της μακρό-ιστορικής θεώρησης των πραγμάτων και της πολιτικής- ο Αντρέας Παπανδρέου δεν ήταν τίποτε άλλο από ένας προφήτης του Αλέξη;

Μήπως τα τριάντα χρόνια σοσιαλισμού και σοβιετικής κουλτούρας στο δημόσιο βίο, αποτέλεσαν ένα «αναγκαίο» στάδιο πριν τον “νεοκομμουνισμό” του Αλέξη, όπου όλοι θα έχουν δικαίωμα σε μια θέση στον ήλιο, αλλά και την business class;

Μ.Ο.