Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Φάτε Μπερλου-σκόνη!



Οι τελειωμένοι της κατεστημένης ενημέρωσης, όποτε αναφέρουν το όνομα του τέως πρωθυπουργού της γειτονικής χώρας, είτε χαμογελούν ειρωνικά είτε κοτσάρουν μια έκφραση αποδοκιμασίας για τα ατοπήματα του χαρωπού εβδομηντάρη που προσβάλλει την... άμεμπτη ηθική τους. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που έχουν πάθει δισκοπάθεια από τις επικύψεις που έκαναν στο προδοτικό καθεστώς Σημίτη και έχει ξεραθεί το στόμα τους από το γλείψιμο σε μικρά και μεγάλα λαμόγια, τα οποία αντιμετώπιζαν με εμετικό, υποκριτικό σεβασμό. «Ο Μπερλουσκόνι και τα ερωτικά σκάνδαλά του» λένε οι χρυσοκάνθαροι που εισπράττουν 500.000 ευρώ τον χρόνο για τις 500 λέξεις που μηρυκάζουν στα δελτία και τα γραπτά τους. Το έγκλημα του Σίλβιο είναι ότι, αφενός, δεν τους ρώτησε για τα ρομάντζα του και, αφετέρου, οι παράνομες σχέσεις του ήταν
αποκλειστικά και μόνο με γυναίκες και μάλιστα εκπάγλου καλλονής. Για τους άλλους κομισάριους και δερβέναγες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που έχουν κατηγορηθεί για υποθέσεις παιδεραστίας, ή για μερικούς-μερικούς αποτριχωμένους που κλείνονται στα χαμάμ με νταγλαράδες δημοσιογράφους δεν έχουν να πουν κακιά κουβέντα οι διαχειριστές εσφαλμένων εντυπώσεων. Ολοι καταλαβαίνουμε γιατί...


Φόρτσα Ιτάλια

Το άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Καβαλιέρε με τη δημόσια εικόνα που του φιλοτεχνούν οι εδώ ντελάληδες της πολιτικής ορθότητας είναι ότι δεν δείχνει ίχνος σεβασμού για τη μούμια της αριστεροφροσύνης. Εχει πολλάκις δηλώσει «δεξιός», χωρίς να πάθει αποπληξία από την ντροπή του - όπως θα πάθαιναν οι δικοί μας, αν τους ξέφευγε η λέξη «Δεξιά». Την Αριστερά, τον κομμουνισμό, τη σοσιαλδημοκρατία και τη γινατωμένη γραφίδα των... ανανεωτικών (κρυφών και μη) την έχει γραμμένη στις τρύπες των μακαρονιών του.

Του αρέσει το ποδόσφαιρο, σπορ που σου βγάζει μια «βαρβατίλα» όσο να ’ναι, ενώ οι επικριτές του λατρεύουν το πατινάζ στον πάγο, το μπαλέτο ή τον χορό της κοιλιάς (τον τελευταίο τον χορεύουν νοερά οι ίδιοι όποτε λιβανίζουν την Τουρκία, την «προσέγγιση», το Σχέδιο Ανάν και τον Σουλεϊμάν τον Αντενοπρεπή).

Οταν τον δαχτυλοδείχνουν ως «μαφιόζο», προσφέρουν άφθονο γελάκι, διότι αναπόφευκτα θυμάσαι τα αφεντικά τους και τις μεθόδους τους.

Για το τέλος η φράση-κλειδί: «Εθνικιστής - οπαδός της λιρέτας». Οπερ μεθερμηνευόμενον, δεν είναι πράκτορας των Γερμανών ή απλά πουλημένο, ελεγχόμενο πιόνι.


Παναγιώτης Λιάκος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου